Warunki do korzystania z nowo wybudowanej infrastruktury technicznej powstają z chwilą uzyskania formalnego pozwolenia na użytkowanie, a nie z faktu wcześniejszego korzystania technicznego, co determinuje termin wszczęcia postępowania o ustalenie opłaty adiacenckiej.

Naczelny Sąd Administracyjny uznaje, iż projekt decyzji o warunkach zabudowy musi uwzględniać przepisy ochrony zabytków, a brak takich ustaleń uzasadnia odmowę jego uzgodnienia.

Nabycie nieruchomości w drodze licytacji komorniczej, na której znajdują się odpady, wiąże się z uzyskaniem statusu posiadacza odpadów przez nabywcę, co skutkuje obowiązkiem ponoszenia opłat za nielegalne magazynowanie, jeśli brak jest wymaganej decyzji administracyjnej.

Naczelny Sąd Administracyjny potwierdza, że organy mają obowiązek stosować miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, który wyraźnie zakazuje pewnych inwestycji, i taki zakaz nie może być obalony w trybie skargi na decyzje administracyjne, dopóki plan pozostaje w mocy jako akt prawa miejscowego.

Koszty postępowania egzekucyjnego dotyczące wykonania zastępczego obowiązku o charakterze niepieniężnym zostały prawidłowo ustalone i obciążają zobowiązanego, zgodnie z art. 64b § 1 pkt 10 u.p.e.a. Skarga kasacyjna nie zasługuje na uwzględnienie.

NSA stwierdził, że decyzja nakazująca likwidację urządzeń wodnych jest nieważna z uwagi na brak wystarczającego materiału dowodowego, uzasadniając uchylenie decyzji o likwidacji wykonanych urządzeń jako wydanej z naruszeniem prawa procesowego i materialnego.

Świadczenie pielęgnacyjne nie może być odmówione z uwagi na istnienie innych osób alimentacyjnie zobowiązanych, a ocena związku przyczynowego nie może opierać się na braku wcześniejszej aktywności zawodowej. NSA uchylił zaskarżone wyroki, wskazując na konieczność uwzględnienia rzeczywistego zakresu opieki oraz zgodności z art. 17 ustawy o świadczeniach rodzinnych.

Nieudzielenie pozwolenia na budowę z uwagi na brak strefy ochronnej wymaga istnienia odpowiedniego planu zagospodarowania przestrzennego. Sąsiedztwo terenu zamkniętego nie wyklucza realizacji inwestycji, o ile nie istnieją konkretne normy zakazujące jej realizacji.

Sąd Administracyjny orzeka, iż postępowanie o zwrot nieruchomości na podstawie art. 136 ust. 3 u.g.n. jest bezprzedmiotowe, gdy nieruchomość nie została wywłaszczona ustawą wywłaszczeniową. Skarga kasacyjna E.F. zostaje oddalona.

Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, że brak formalnego tytułu prawnego uniemożliwia uznanie nieruchomości PKP za wyłączoną z komunalizacji, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy komunalizacyjnej z dnia 10 maja 1990 r.

Nieruchomości pozostające w posiadaniu PKP w dniu 27 maja 1990 r., bez tytułu prawnego, należały do rad narodowych i ulegały komunalizacji z mocy prawa, zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z 1990 r. Proces uwłaszczenia PKP na takich gruntach nie wstrzymuje komunalizacji.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną, uznając, że zaskarżony wyrok WSA został wydany zgodnie z wiążącym wyrokiem z 1 września 2022 r. i nie naruszył przepisów postępowania.

W przypadku zgłoszenia prac mogących znacząco oddziaływać na środowisko, sprzeciw organu jest uzasadniony, gdy decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach nie pokrywa się w pełni z zakresem zgłoszenia.