Orzeczenia
Zgodnie z art. 19 pkt 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ Sąd Administracyjny nie jest właściwy w sprawach należących do właściwości innych sądów. Na bezczynność Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w myśl art. 83 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych /Dz.U. nr 137 poz. 887 ze zm./ przysługuje
Nie może stanowić przesłanki umorzenie zaległości brak wiedzy podatnika co do obowiązku wyłącznie rejestracyjnego w podatku od towarów i usług. Obowiązek podatkowy określają ustawy, z treścią których każdy obywatel należycie dbający o własne interesy może i powinien się zapoznać, zwłaszcza rozpoczynając działalność gospodarczą.
W postępowaniu przed sądem administracyjnym wykluczone jest przeprowadzanie dowodu z opinii biegłego /art. 52 ust. 2 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym - Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./.
W postępowaniu administracyjnym obowiązuje zakaz reformationis in peius wyrażony w przepisie art. 139 Kpa.
Znaczny stopień ryzyka związany z transakcjami kapitałowymi, wobec braku indywidualnych okoliczności uzasadniających ich dokonywanie, jest niezależnie od wysokości kwoty tych inwestycji, wystarczającym argumentem do odmowy udzielenia zezwolenia dewizowego. Odpowiedź organu na skargę nie może "uzupełniać" zaskarżonej decyzji przez zamieszczenie w niej rozważań i ocen, które zgodnie z art. 107 par. 3
Wykonanie robót budowlanych na podstawie decyzji o pozwoleniu na budowę należy zaliczyć do zdarzeń faktycznych, a nie do skutków prawnych choć fakt, iż inwestor działał legalnie w granicach udzielonego. mu pozwolenia determinuje byt prawny zrealizowanego obiektu.
1. Zakres pojęcia strony w art. 133 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ jest szerszy niż w art. 28 Kpa i obliguje organy podatkowe do załatwienia w drodze procesowej żądań podmiotów, które domagają się czynności tych organów. 2. Adresatami decyzji podatkowych, którzy mogą być obciążeni obowiązkiem podatkowym lub którym może być przyznane określone
Określenie w przepisach dotyczących pomocy finansowej dla funkcjonariuszy obowiązku zwrotu w oznaczonych sytuacjach pomocy finansowej na budownictwo mieszkaniowe przyznawanej w formie decyzji nie oznacza, że pomoc taka nabiera przez to charakteru pożyczki jako instytucji prawa cywilnego.
1. Zgodnie z art. 10 par. 1 Kpa stronie należy zapewnić w trakcie postępowania, zwłaszcza zaś w jego fazie bezpośrednio poprzedzającej wydanie decyzji, możliwość wypowiedzenia się co do wyników postępowania dowodowego, jak i wszelkich innych materiałów, a także zgłoszonych żądań. 2. Stwierdzenie nieważności decyzji może nastąpić tylko wówczas, gdy zostanie bezspornie ustalone występowanie przyczyny
Naczelny Sąd Administracyjny stosunkowo rzadko ingeruje w ocenę dowodów przy wykonywaniu kontroli legalności zaskarżonych decyzji zwłaszcza tam, gdzie organ swoje stanowisko opiera na zasadzie swobodnej oceny materiału dowodowego i wtedy, gdy organ wskazał fakty, które uznał za udowodnione, powołał dowody, którym dał wiarę oraz wskazał przyczyny, dla których innym dowodom odmówił wiarygodności. Stwierdzenie
Nie jest uzasadniającą umorzenie odsetek okoliczność niemożności zakończenia likwidacji Spółki z powodu istnienia zobowiązań podatkowych wobec Skarbu Państwa. Okoliczność tak przedstawiona jest nieprawdziwa. Istnienie zobowiązań podatkowych czyni jedynie proces likwidacji bardziej skomplikowanym i wydłużonym w czasie oraz mniej korzystnym dla udziałowców i likwidatora. Zmiana strategii gospodarczej
Udzielenie lub nieudzielenie absolutorium zarządowi jest podsumowaniem wykonania budżetu i stanowi element zamykający gospodarkę finansową gminy w danym roku, dlatego winno być uchwalane w głosowaniu jawnym. W demokratycznym państwie prawnym wyborcy, będący przecież podatnikami, mają prawo wiedzieć, jak radni oceniają gospodarowanie przez zarząd środkami publicznymi, pochodzącymi z ich zobowiązań podatkowych
Zgodnie z treścią art. 16 ust. 1 pkt 10 lit. "a" ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na wpłatę innych zobowiązań, w tym z tytułu udzielonych gwarancji i poręczeń, chyba że wydatki te mają charakter kosztów uzyskania przychodów, a zatem są ponoszone w celu uzyskania przychodów.
Celem darowizny jest dokonanie nieodpłatnego przysporzenia na rzecz obdarowanego kosztem majątku darczyńcy.
Nie można podzielić poglądu prezentowanego w zaskarżonej decyzji, iż w świetle art. 33 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ oraz par. 54 ust. 4 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 grudnia 1997 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U
Art. 67 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ dotyczący zasad umarzania zaległości podatkowych lub odsetek za zwłokę nie obejmuje swoim podmiotowym zakresem płatników. Oznacza to, że ustawodawca nie przewidział możliwości występowania płatników z wnioskiem o umorzenie wymienionych należności.
Skarżący złożył wniosek o stwierdzenie nieważności ostatecznej decyzji Urzędu Skarbowego po upływie wskazanego terminu rocznego. Zasadnie zatem i zgodnie z prawem organy obu instancji orzekły o odmowie wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji.
Decyzje organów podatkowych powinny odpowiadać prawu, a więc wynikającym z konkretnych przepisów normom prawnym /wypowiedziom prawodawcy kreującym wzór określonych zachowań/. Muszą one także - wobec konieczności usuwania nie dających się uniknąć sprzeczności regulacji prawnej oraz niejasności wypowiedzi normatywnych - pozostawać w zgodzie z zasadami logiki oraz wymaganiami zdrowego rozsądku, które
Warunkiem zwolnienia z art. 14a ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ jest złożenie prawidłowo wypełnionej deklaracji podatkowej. Zaniżenie podatku należnego, bez względu na rozmiar zaniżenia, wyklucza nabycie zwolnienia.
1. W sprawie w której naczelny organ administracji wydaje decyzję w I instancji, skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego można wnieść po wyczerpaniu wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy, określonego w art. 127 par. 3 Kpa. 2. Z analizy postanowień układu między Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki i Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej dotyczącego roszczeń obywateli Stanów Zjednoczonych podpisanego
Jeżeli cel wywłaszczenia został zrealizowany, to nawet nie korzystanie aktualnie z tej nieruchomości, nie stanowi przesłanki do uznania nieruchomości za zbędną na cel wywłaszczenia, bowiem takiej przesłanki zwrotu nie zawiera art. 137 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami /Dz.U. nr 115 poz. 741 ze zm./.
Opłata skarbowa pobierana w sprawach indywidualnych z zakresu administracji nie jest niepodatkową należnością budżetową. Jest ona świadczeniem publicznoprawnym ale jest to świadczenie odpłatne. Jest to "cena" płacona przez podmiot żądający od organu określonej czynności lub "świadczenia" za wykonanie na jego rzecz usługi z zakresu administracji - w rozpoznawanej sprawie za wydanie zezwoleń.
Rozpoznanie zażalenie, o którym mowa w art. 37 par. 1 Kpa nie następuje jednak ani w formie decyzji administracyjnej, ani w formie postanowienia na które przysługiwałoby zażalenie ale w drodze czynności nadzorczej która - gdyby nawet została ujęta w formę postanowienia - nie mogłaby być zaskarżona do Naczelnego Sądu Administracyjnego, ponieważ art. 16 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie
Instytucja umorzenia zaległości podatkowych ma zastosowanie jedynie wtedy, gdy nie jest sporna zasadność wymiaru podatku. Kwota zaległości podatkowej powinna być jednak określona, jeżeli zachodzi taka potrzeba w odrębnym postępowaniu /art. 21 par. 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa - Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ wymiarowym, gdyż jej wysokość może rzutować na ewentualne rozstrzygnięcie