Dopuszczalne jest mianowanie policjanta na stanowisko równorzędne pod względem grupy zaszeregowania i stopnia etatowego, uwzględniając potrzebę organizacyjną i interes społeczny, nawet jeśli zmiana wiąże się z różnicami w elementach stanowiska, o ile nie narusza to zasad uznania administracyjnego.
Służba pełniona w Komisariacie Policji Metra Warszawskiego nie spełnia przesłanek do uznania jej za służbę pod ziemią, a tym samym nie uzasadnia przyznania płatnego corocznego urlopu dodatkowego w wymiarze 13 dni roboczych.
Brak wykazania przez PKP tytułu prawnego do spornej nieruchomości na dzień 27 maja 1990 r. skutkuje potwierdzeniem komunalizacji tej nieruchomości z mocy prawa, co wyłącza nabycie przez PKP prawa użytkowania wieczystego do gruntu uprzednio podlegającego komunalizacji. Skarga kasacyjna została oddalona z uwagi na prawidłowość rozstrzygnięć wydanych przez organy administracyjne i sądy.
O zamieszkiwaniu osoby na terytorium RP decyduje łączne występowanie fizycznego przebywania w kraju i zamiaru stałego pobytu (corpus i animus). Brak odpowiedniego ustalenia miejsca zamieszkania R. K. przez organ skutkował uchyleniem decyzji odmawiającej świadczenia.
Stosowanie analogii legis w prawie administracyjnym jest dopuszczalne przy istniejącej luce prawnej; nieuprawnione było zastosowanie przepisów ustawy o pomocy społecznej do ustalania dochodu z gospodarstwa rolnego dla potrzeb świadczenia uzupełniającego.
Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że regulacja art. 9 ust. 1 ustawy nowelizującej nie wyklucza stosowania art. 115a ustawy o Policji według norm obowiązujących po 1 października 2020 r., co skutkuje oddaleniem skargi kasacyjnej wobec braku przesłanek do przyjęcia niezgodności z prawem dotychczasowego wyroku sądu I instancji.
NSA orzekł, że art. 9 ust. 1 ustawy nowelizującej nie stanowi przeszkody w stosowaniu art. 115a ustawy o Policji w nowym brzmieniu do stanów faktycznych sprzed 6 listopada 2018 r., co uprawnia wyrównanie ekwiwalentu zgodnie z nowymi przepisami.
Podniesienie zarzutów wobec rozporządzenia nowelizacyjnego nie wyklucza swej skuteczności, gdy to Sąd I instancji orzekł zgodnie z prawem, w kontekście art. 9 i art. 115a ustawy o Policji.
Artykuł 9 ust. 1 ustawy nowelizującej nie stanowi przeszkody dla stosowania art. 115a ustawy o Policji, w brzmieniu z dnia 1 października 2020 r., w odniesieniu do stanów faktycznych powstałych przed tym dniem. Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego pozostaje zgodny z prawem.
W przypadku decyzji dekretowych nie stanowi rażącego naruszenia prawa fakt odmowy stwierdzenia nieważności na gruncie uprzedniego oddania go w użytkowanie wieczyste. O rażącym naruszeniu można mówić jedynie w przypadku oczywistej sprzeczności decyzji z jednolitą normą prawną.