Zgodnie z art. 67 par. 1 Ordynacji podatkowej umorzenie w całości lub w części zaległości podatkowej czy odsetek za zwłokę może nastąpić na wniosek podatnika. Przepis ten nie przewiduje zatem żadnych działań organu z urzędu, bez wniosku podatnika, czy z przekroczeniem zakresu żądania wniosku.

Umorzenie zaległości podatkowych, w tym i należności Państwowego Funduszu Rehabilitacji osób Niepełnosprawnych, następuje w oparciu o przepis art. 67 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./. Przepis ten przewiduje następujące przesłanki umorzenia zaległości: ważny interes podatnika lub interes publiczny. Rozstrzygnięcia w omawianym zakresie zapadają

Brak wpisu do księgi wieczystej czy postępowanie o unieważnienie aktu notarialnego nie zwalnia z obowiązku płacenia podatku od nieruchomości.

Jeśli organ podatkowy uzna, że wartość przedmiotu czynności określona przez strony nie odpowiada wartości rynkowej, musi je wezwać do jej podwyższenia bądź obniżenia /w terminie nie krótszym niż 14 dni/, podając jednocześnie jej wartość według własnej wstępnej oceny. Dopiero, jeśli strony nie odpowiadają na to wezwanie, organ ma prawo do samodzielnego określenia jej wysokości z uwzględnieniem opinii

Rozpoczęcie przez inwestora robót budowlanych, na podstawie nieostatecznej decyzji o pozwoleniu na budowę, polegających na wylaniu ław fundamentowych, jest wprawdzie działaniem niezgodnym. z prawem, gdyż narusza przepis art. 28 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./, jednakże działanie takie, wyłącza możliwość wydania nakazu rozbiórki, przez organ nadzoru budowlanego

Nie jest współwłasnością budynku wielomieszkaniowego w rozumieniu art. 26 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ udział podatników we własności części wspólnych budynku wielomieszkaniowego odnoszący się do lokalu w takim budynku stanowiącego odrębną własność, nawet jeżeli konkretny lokal ma być przeznaczony na wynajem.

Unormowania dekretu Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego z dnia 6 września 1994 r. o przeprowadzeniu reformy rolnej /Dz.U. 1945 nr 3 poz. 13 ze zm./ ograniczyły kognicję organów administracji publicznej wyłącznie do orzekania o zaistnieniu bądź nie zaistnieniu przesłanek z art. 2 ust. 1 lit. "e" tego dekretu a więc w kwestii czy z uwagi na obszar majątku ziemskiego podlegał on czy też nie podlegał

1. Wprawdzie wybudowanie obiektu w oparciu o ostateczną decyzję o pozwoleniu na budowę wywiera określone skutki prawne, jednakże nie może wyłączać dopuszczalności względnie niedopuszczalności stwierdzenia nieważności pozwolenia na budowę. 2. Kwestia, czy obiekt wybudowany został na podstawie ostatecznej decyzji o pozwoleniu na budowę, która została następnie wyeliminowana z obrotu prawnego, ma wpływ

Cudzoziemcowi, którego dane osobowe w myśl art. 64 ustawy z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach /Dz.U. nr 114 poz. 739 ze zm./ zostały zamieszczone w wykazie cudzoziemców, których pobyt na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest niepożądany, przysługuje skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego po wyczerpaniu środka prawnego przewidzianego w art. 34 ust. 3 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym

Prawo użytkowania wieczystego na spornej nieruchomości uczelnia uzyskała z mocy samego prawa w oparciu o przepis art. 182 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 12 września 1990 r. o szkolnictwie wyższym /Dz.U. nr 65 poz. 385 ze zm./, który stanowi, że z dniem wejścia w życie ustawy grunty państwowe pozostające w zarządzie uczelni stają się przedmiotem użytkowania wieczystego uczelni. Skoro prawo powstało z mocy

Przewidziane w art. 30 ust. 6 ustawa z dnia 26 stycznia 1982 r. - Karta Nauczyciela /t.j. Dz.U. 1997 nr 56 poz. 357/ upoważnienie dla rady gminy do określenia w regulaminie niektórych składników wynagrodzenia nauczycieli, należy od 1 stycznia 1994 r. do obowiązkowych zadań własnych gminy. Upoważnienie to dotyczy w dodatku wydania przepisów gminnych, o których mowa w art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca

O tym, czy sprzedaż promocyjna może być uznana za grę losową - loterię promocyjną, decydują postanowienia zawarte w art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 1992 r. o grach losowych i zakładach wzajemnych /t.j. Dz.U. 1998 nr 102 poz. 650/ oraz znamiona stypizowane w ust. 1 pkt 9 tego przepisu. Ustalone zaś przez sprzedawcę dodatkowe warunki, wykraczające poza te uregulowania ustawowe, które mają na celu

Uchybienie regulaminowemu terminowi do składania ofert w konkursie na dyrektora szkoły uzasadnia niedopuszczenie do konkursu, nawet jeżeli regulamin konkursu wprost tego nie przewiduje.

Z przepisu art. 23 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ wynika, że znajduje on zastosowanie w przypadku uwzględnienia skargi na akt lub czynność, o której mowa w art. 16 ust. 1 pkt 4 tej ustawy. Przepis ten nie znajduje natomiast odniesienia do skargi na bezczynność organu, zatem Sąd nie jest władny do wkraczania w kompetencje organu.

W przypadku gdy nauczyciel ubiega się o staż zawodowy w celu uzyskania wyższego stopnia awansu zawodowego, a nie spełnia wymagań w zakresie kwalifikacji zawodowych, należy podjąć decyzję o odmowie nadania mu takiego stopnia.

Zgoda Ministra Środowiska na wymianę gruntów nie jest dokonywana w żadnej z form określonych w art. 16 ust. 1 pkt 1-4 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./. Zgoda ta jest wyrażana na wniosek organu /dyrektora parku narodowego/ a nie na wniosek podmiotu /osoby fizycznej/ zainteresowanego wymianą gruntów, czynność ta więc dokonuje się w sferze

Stwierdzenie nieważności decyzji tylko w części dotkniętej wadą powinno być regułą działania organów nadzoru. Reguła ta jednak odnosić się może tylko do sytuacji, gdy postępowanie administracyjne zakończone jedną decyzją toczy się z udziałem dużej ilości stron /stwierdzenie nieważności całej decyzji gdy jest ona nieważna w odniesieniu do niektórych tylko stron naruszałoby prawa tych stron, co do których

Nie ma podstaw, aby stosować wobec przewoźnika wykładnię rozszerzającą przepisów, wyraźnie wszak nie przewidujących obciążenia przewoźnika innymi powinnościami, w tym obowiązkiem uiszczenia cła, który to obowiązek ciąży na osobie dokonującej we własnym imieniu i na własny rachunek obrotu towarowego z zagranicą.

Zgodnie z art. 249 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ organ podatkowy odmawia stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej, jeżeli żądanie, stało wniesione po upływie roku od jej doręczenia.

1. Zgodnie z par. 54 ust. 4 pkt 1 lit. "a" oraz pkt 5 lit. "c" rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 grudnia 1997 r. w sprawie wykonania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym /Dz.U. nr 156 poz. 1024 ze zm./, faktury wystawione przez podmiot nieistniejący lub nieuprawniony do wystawiania faktur, a także faktury potwierdzające czynności, do których mają zastosowanie

Nadpłaty podatku dochodowego powstałe przed dniem 1.01.1994 r. podlegały zwrotowi jedynie do końca 1996 r. Zwrot nadpłaty na wniosek złożony w 1997 r. stanowiłby nieuzasadnione uszczuplenie publicznych środków finansowych.

1. Swoboda rady gminy /w Mieście Stołecznym Warszawie - Rady Warszawy/, wynikająca z art. 18 ust. 3 ustawy z dnia 26 lutego 1982 r. o cenach /Dz.U. 1988 nr 27 poz. 195 ze zm./ dotyczy tylko kwestii ustalania cen urzędowych za usługi przewozowe gminnego transportu zbiorowego oraz o za przewozy taksówkami. 2. Konsekwencją podjęcia decyzji o wprowadzeniu cen urzędowych za przewozy taksówkami jest konieczność

1. Gdy obliczenie i pobranie podatku następowało za pośrednictwem płatnika, a podatnik kwestionował obliczenie podatku, zwrot nadpłaconego lub nienależnie pobranego podatku mógł nastąpić na podstawie art. 29 ustawy o zobowiązaniach podatkowych tylko na mocy wcześniej wydanej na podstawie art. 175 Kpa decyzji w przedmiocie obliczenia tego podatku bądź braku obowiązku podatkowego. Na podstawie art. 29

Przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego, dotyczące stwierdzenia nieważności decyzji nie mają odpowiedniego zastosowania w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym w administracji.