Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza, że brak dowodów na istnienie stosunków osobistych wyłączających bezstronność członków komisji egzaminacyjnej wobec zdających, co uniemożliwia wznowienie postępowania na podstawie art. 145 § 1 pkt 3 k.p.a.

Decyzja o umorzeniu postępowania odwoławczego z powodu braku interesu społecznego była niezgodna z prawem. Udział stowarzyszenia w postępowaniu uzasadniają cele statutowe i istniejący interes społeczny, co potwierdza Naczelny Sąd Administracyjny, oddalając skargę kasacyjną.

Działania polegające na przewozie osób, wykonywane bez wymaganego zezwolenia, ale cechujące się elementami działalności gospodarczej, podlegają przepisom o transporcie drogowym, niezależnie od formalnego statusu wykonującego.

Obowiązek poddania dziecka szczepieniom ochronnym jest bezpośrednio wykonalny; nieprzedłożenie dowodów medycznych potwierdzających przeciwwskazania nie zwalnia z jego wykonania.

Naczelny Sąd Administracyjny, oddalając skargę kasacyjną, stwierdził brak podstaw do kwestionowania decyzji o zwrocie dofinansowania z funduszy unijnych oraz zasadności rozstrzygnięć sądu pierwszej instancji i organu administracyjnego.

NSA: Uchwała Rady PKWK, jako akt administracyjny o charakterze ewaluacyjnym, podlega sądowoadministracyjnej kontroli zgodności z prawem, a niewyczerpanie środków z regulaminu wewnętrznego nie wyklucza dopuszczalności skargi administracyjnej.

Skarga na bezczynność Prezydium KRRP dotycząca umorzenia opłat za aplikację radcowską jest dopuszczalna przed sądem administracyjnym. Skargi dotyczące umorzenia składek członkowskich mają charakter wewnątrzorganizacyjny i nie podlegają kognicji sądowej.

Naruszenie art. 72 ust. 1 pkt 3 prawo o ruchu drogowym przy rejestracji pojazdu może nie być rażące, jeżeli brak dokumentów homologacyjnych nie wywołuje istotnych skutków społeczno-gospodarczych, wyłączających utrzymanie decyzji w obrocie prawnym.

Decyzja rejestracyjna pojazdu wydana z oczywistym naruszeniem przepisów dotyczących dokumentów homologacyjnych nie podlega stwierdzeniu nieważności, jeśli uchybienia nie spełniają przesłanek rażacego charakteru w rozumieniu art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a.

Odmowa potwierdzenia skierowania na leczenie uzdrowiskowe musi być zgodna z przyjętymi prawem kryteriami przeciwwskazań oraz dokładnie uzasadniona; arbitralność i brak precyzyjnego uzasadnienia decyzji organu NFZ naruszają zasady postępowania administracyjnego.

Na podstawie art. 184 p.p.s.a., Naczelny Sąd Administracyjny oddala skargę kasacyjną z uwagi na brak wykazania interesu społecznego umożliwiającego wszczęcie postępowania administracyjnego o zwolnienie biegłego sądowego, potwierdzając prawidłowość decyzji organów administracyjnych.

NSA oddala skargę kasacyjną B. Sp. z o.o., uznając decyzję SKO za zgodną z art. 138 § 1 pkt 2 k.p.a., co umożliwia utrzymanie mocy decyzji organu I instancji w zakresie pozostałym.