Kosztem uzyskania przychodów są tylko takie straty, których występowanie w toku działalności danego rodzaju jest nieuniknione. Innymi słowy chodzi o straty, które są normalnym, chociaż niechcianym następstwem działania w danej branży. Celowi osiągnięcia przychodów służy zatem sama działalność gospodarcza, a straty są jedynie ubocznym skutkiem tej działalności.

Aby określone świadczenie, do ponoszenia którego zobowiązany jest podatnik, uznać za trwały ciężar w rozumieniu powołanego art. 26 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./, powinno być ono kwalifikowane jako świadczenie /powinność/ oparte o zasadę nieekwiwalentności, istniejące przez dłuższy okres czasu. Chodzi więc niewątpliwie

Wprawdzie zarządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 30 września 1997 r. w sprawie szczegółowych zasad przydziału, opróżniania i norm zaludnienia lokali mieszkalnych oraz tymczasowych kwater przeznaczonych dla policjantów /M.P. nr 76 poz. 707/ oraz zarządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 30 września 1997 r. w sprawie pomocy finansowej na uzyskanie lokalu mieszkalnego

Szkody spowodowane budową i użytkowaniem przyłącza wodociągowego obciążają inwestorów. Rozpatrywanie tych kwestii w postępowaniu administracyjnym w przedmiocie pozwolenia na budowę nie jest ani możliwe, ani zasadne. Odszkodowanie za ewentualne szkody skarżący może dochodzić w postępowaniu cywilnym przed sądem powszechnym.

Następca prawny przedsiębiorstwa państwowego, które zostało uwłaszczone, jest uprawniony do żądania stwierdzenia nieważności decyzji administracyjnej w części dotyczącej odpłatności za nabyte budynki na zasadzie art. 40 ustawy z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych /Dz.U. nr 118 poz. 561 ze zm./, przewidującego wstąpienie kupującego lub przejmującego

Istota umowy renty polega na zobowiązaniu się jednej ze stron do świadczeń okresowych w pieniądzu lub rzeczach oznaczonych co do gatunku na rzecz drugiej strony lub też na rzecz osoby trzeciej.

Zgodnie z art. 903 Kc, powoływanym przez organy podatkowe, przez umowę renty jedna ze stron zobowiązuje się względem drugiej do określonych świadczeń okresowych w pieniądzu lub w rzeczach oznaczonych tylko co do gatunku.

1. Jeśli w statucie, stosownie do art. 19 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym /Dz.U. nr 91 poz. 578 ze zm./, przewidziano możliwość zmiany lub uzupełnienia projektu, bądź ustalonego porządku obrad rady powiatu, to dopuszczalne jest, co do zasady, uzupełnienie ustalonego porządku obrad o wybór przewodniczącego. 2. Regulacja statutu powiatu, stanowiąca, że przewodniczący rady powiatu

Hipotezą art. 58 par. 2 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny /Dz.U. nr 23 poz. 117 ze zm./ mogą być objęte tylko takie sytuacje, gdy decyzja o przepadku /pozostająca w koniecznym związku jako przesłanka podjęcia działań na rzecz likwidacji przedmiotu przepadku/ była ważna. Jeśli natomiast była dotknięta wadą /nieważnością/, nie można tu mówić o koniecznym związku obu decyzji, ponieważ nie

1. W postępowaniu weryfikacyjnym prowadzonym na podstawie art. 25 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego /t.j. Dz.U. 1997 nr 142 poz. 950 ze zm./, Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych nie jest zwolniony z obowiązku przeprowadzenia tego postępowania zgodnie ze standardami

O ile w postępowaniu podatkowym, dotyczącym dochodu z nieujawnionych źródeł przychodu, zostanie stwierdzone poniesienie wydatków przekraczających znacznie zeznany dochód, to na podatniku ciąży wykazanie, iż wydatki te znajdują pokrycie w określonych źródłach przychodów lub w posiadanych zasobach.

Ograniczenie możliwości ustanowienia renty uznaniowej /art. 903 i nast. Kc/, o której mowa w art. 26 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ jedynie do rent o charakterze alimentacyjnym to jest na rzecz osoby znajdującej się w niedostatku nie znajduje podstaw zarówno w przepisach Kodeksu cywilnego jak i ustawy o podatku

Wybór przez stronę możliwości przewidzianych w art. 213 lub art. 220 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ musi być konsekwentny; skorzystanie przez stronę z jednego z wymienionych środków procesowych uniemożliwia w tym samym czasie skorzystanie ze środka drugiego.

W sytuacji gdy podatnik uzyskał korzystną dla siebie opinię izby skarbowej, powinien podnieść tę kwestię jeszcze w toku postępowania podatkowego, co pozwoliłoby na jej ewentualne uwzględnienie w decyzji. Wskazanie na opinię dopiero w skardze do sądu jest spóźnione, właściwe jest złożenie wniosku o wznowienie postępowania.

Przedawnienie oznacza, że po jego upływie nie można żądać spełnienia świadczenia odpowiadającego roszczeniu uprawnionego. Natomiast nie jest tożsame z zakazem wzruszenia decyzji administracyjnych po 10 latach od ich wydania, zwłaszcza, gdy wzruszalność taką przewidział ustawodawca celowo wprowadzający do porządku prawnego weryfikacje uprzednio uzyskanych uprawnień kombatanckich, na warunkach określonych

W razie wszczęcia postępowania na wniosek - obowiązkiem organu administracji jest dokładne ustalenie treści żądania strony, która wyznacza rodzaj sprawy będącej przedmiotem postępowania. Organ związany jest tym żądaniem. Treść żądania wyznacza stosowną normę prawa materialnego lub normę prawa procesowego, która ma znaczenie dla ustalenia zakresu postępowania. Jeśli organ, do którego zgłoszony został

Po nowelizacji art. 20 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji /t.j. Dz.U. 1991 nr 36 poz. 161 ze zm./ ustawą z dnia 8 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, ustawy o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych, ustawy - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi

Spór o właściwość między organami samorządu terytorialnego a organami administracji rządowej może dotyczyć tylko spraw indywidualnych należących do właściwości tych organów i rozstrzyganych w drodze decyzji administracyjnych /art. 1 par. 1 pkt 1 Kpa/. Skoro zatem w sprawie o dochodzie odsetek od nadpłaconych opłat za gospodarcze korzystanie ze środowiska nie jest dopuszczalna droga postępowania administracyjnego

Właściwy organ nie może wydać pozwolenia na zmianę sposobu użytkowania pomieszczenia przeznaczonego na stały lub czasowy pobyt ludzi, które nie spełnia norm w zakresie wysokości i poziomu podłogi, określonych w rozporządzeniu Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 14 grudnia 1994 r. o warunkach technicznych jakim powinny odpowiadać budynki i ich użytkowanie /Dz.U. 1995 nr 10 poz. 46

Organ odwoławczy może w trybie przepisu art. 138 par. 1 pkt 2 Kpa dokonać korekty oczywistych omyłek organu I instancji. Skoro w trybie odwoławczym organ może skorygować orzeczenie in merito, to tym bardziej może dokonać sprostowania, działając w formie właściwej dla art. 138 /decyzja/ a nie 113 Kpa /postanowienie/.

Własność w art. 21 Konstytucji RP została potraktowana bardzo szeroko, bez rozróżnienia kto jest jej podmiotem. Wszelka zatem własność podlega ochronie państwa, bez precyzowania zasad tej ochrony, którą to problematykę regulują ustawy zwykłe. Zagwarantowanie prawa własności nie oznacza, że jest ono nienaruszalne. Istnieją sytuacje, w których niezbędna jest zmiana właściciela. Konstytucja przewiduje

Plan miejscowy zgodnie z art. 33 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym /Dz.U. 1999 nr 15 poz. 139/ nie rozstrzyga o prawie własności, a tylko o sposobie jej wykonywania.

Zawieranie umów, których głównym celem jest odliczanie od dochodu po dniu 1 stycznia 1997 r. takich samych wydatków /darowizn/, z tym że płatnych okresowo /w formie stypendium czy renty/, może być w realiach konkretnej sprawy oceniane przez organ podatkowy jako działanie in fraudem legis. Takiej oceny nie można jednak mechanicznie odnosić do umów ustanawiających świadczenia, które z uwagi na ich źródło

Faktyczny podział nieruchomości do użytkowania nie znaczy, że w odniesieniu do zajmowanej części ich użytkownicy posiadają indywidualne i niezależne od innych współwłaścicieli prawo do dysponowania tą częścią nieruchomości na cele budowlane.