Tam, gdzie obowiązuje wpis stały pisma wnosi się należycie opłacone a zatem nie został określony termin do wniesienia opłaty. Skoro nie ma terminu, to i nie można go przywracać.

Przeciwdziałanie bierności organów administracji w egzekwowaniu wykonania postanowienia o wstrzymaniu prowadzenia uciążliwych dla otoczenia usług blacharsko-lakierniczych, może nastąpić m.in. poprzez wniesienie do sądu administracyjnego skargi na bezczynność w prowadzeniu postępowania egzekucyjnego. Skarżącym przysługują również odpowiednie roszczenia cywilnoprawne określone w przepisach kodeksu cywilnego

Nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej wartość nieodpłatnych świadczeń uzyskanych przez podatnika w związku z udzieleniem mu przez osoby fizyczne nieoprocentowanych pożyczek pieniężnych, przeznaczonych na spłatę kredytu bankowego, a nie na działalność gospodarczą, stanowiącą źródło przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych

1. Wspólnota mieszkaniowa nie posiada osobowości prawnej lecz ma zdolność sądową tzn. może nabywać prawa i zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana. Uprawnienia właścicieli poszczególnych lokali chronione są nie tylko przepisami ustawy o własności lokali /Dz.U. 2000 nr 80 poz. 903 ze zm./ lecz w zakresie nie uregulowanym w niej również przepisami kodeksu cywilnego /art. 1 ust. 2 ustawy/. 2. Skoro

Nie można wywodzić, że skoro poprzednie kontrole nie ujawniły nieprawidłowości, to podatnik miał prawo do stosowania dotychczasowej korzystnej klasyfikacji statystycznej. Przywileje podatkowe wynikają bowiem z mocy ustaw, a błędy urzędników nie prowadzą do nabycia prawa nieprzewidzianego ustawowo i nie zmuszają organów do powielania tych błędów w toku kolejnych czynności.

Odmowa wydania pozwolenia na budowę może być spowodowana brakiem po stronie inwestora nieograniczonego prawa do dysponowania nieruchomościa na cele budowlane w sytuacjia gdy rozbiórka obecnie istniejących budynków i zezwolenie na budowę budynku zlokalizowanego w miejscu istniejącego /przeznaczonego do rozbiórki/ stanowić będzie faktyczną likwidację budynków, co do których przysługuje służebność osobista

1. Nawet w sytuacji, gdyby syndyk prowadził działalność gospodarczą, majątek w ten sposób nabyty wejdzie w skład masy upadłości, a zatem wszelkie należności istniejące zarówno na dzień ogłoszenia upadłości jak i powstałe po jej ogłoszeniu na skutek działań syndyka podlegają zaspokojeniu z masy upadłości. A skoro tak, to kolejność zaspokojenia tychże należności musi następować według reguł przewidzianych

1. Przepisy ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ nie pozwalają na weryfikowanie przez prowadzący postępowanie w przedmiocie pozwolenia na budowę organ administracji zgodności przedłożonej przez inwestorów uchwały wspólnoty mieszkaniowej o wyrażeniu zgody na rozbudowę budynku z przepisami regulującymi tryb podejmowania tego rodzaju uchwał i innymi przepisami

Niezgodne z zasadą praworządności byłoby postępowanie organów podatkowych akceptujące w stosunku do sprzedawcy wartość usług /zawyżoną według organów/ i zadeklarowany od nich podatek należny, a kwestionujące prawo nabywcy do uwzględnienia tego podatku jako podlegającego odliczeniu z tej przyczyny, że cena za usługi jest wyższa od tej, którą strony powinny uzgodnić, gdyby kierowały się realiami rynkowymi

Postępowanie na gruncie art. 50 i art. 51 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ może doprowadzić albo do legalizacji wybudowanego obiektu albo nakazu rozbiórki /w całości lub w części/.

Prawa członków wspólnoty mieszkaniowej reguluje ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali /Dz.U. nr 85 poz. 388/ i zgodzić należy się ze stanowiskiem organu II instancji, iż przepisy Kc i Kpc mają do nieruchomości wspólnej objętej wspólnotą mieszkaniową zastosowanie odpowiednie. W przypadku nieruchomości wspólnej należy mieć na uwadze przede wszystkim interes zbiorowy wspólnoty, a nie indywidualny

W decyzji wydanej na podstawie art. 151 par. 2 Kpa organ powinien w sposób wyraźny, nie budzący wątpliwości stwierdzić naruszenia prawa decyzji dotychczasowej i wskazać okoliczności z powodu których nie uchylił tej decyzji. Ma to istotne znaczenie, gdyż decyzja tego rodzaju stanowi podstawę, zgodnie z art. 153 par. 1 Kpa do wystąpienia z roszczeniem odszkodowawczym.

1. Istota podziału kompetencji organów w sprawach budowlanych polega, m.in. na tym, że odstąpienie inwestora od warunków pozwolenia na budowę przenosi dalsze decyzje w sprawie możliwości jej kontynuowania bądź wydania nakazu rozbiórki, do wyłącznej kompetencji organów nadzoru budowlanego. 2. Nie prawnie dopuszczalne wydawanie decyzji zezwalającej na zmianę pozwolenia na budowę po odstąpieniu przez

Z art. 116 ust. 2 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych /Dz.U. nr 155 poz. 1014 ze zm./ nie można wyprowadzać wniosku, że raz utworzona w budżecie rezerwa /ogólna lub celowa/ nie może być w ciągu roku zmieniona. Należy podkreślić, że z ust. 1 tego artykułu wynika swoboda w tworzeniu rezerw, które mogą, ale nie muszą być wprowadzone do uchwały budżetowej.

Nie jest możliwe, w wypadku wykreślenia spółki z o.o. po likwidacji, ustalenie ogólnego następcy prawnego co, zdaniem sądu, czyni bezzasadnym zawieszenie postępowania na mocy art. 97 Kpa w zw. z art. 59 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./.

Artykuł 58 Kc nie może być wykorzystany jako generalna klauzula pozwalająca na całkowicie nieograniczone i dowolne kształtowanie podatkowych skutków umów cywilnoprawnych. Dla ustalenia, że doszło do obejścia prawa, najistotniejsze znaczenie ma ustalenie, że istnieje norma prawna, która zakazuje osiągnięcia określonego skutku i czynność prawna prowadząca do jego osiągnięcia.

Przepis art. 37 ust. 1 pkt 3 lit. "a" ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /t.j. Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ ma zastosowanie również do powstałych na podstawie art. 14 ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej /Dz.U. 1997 nr 9 poz. 43 ze zm./ jednoosobowych spółek gminy.

Skarżąca Spółka faktycznie w spornym okresie prowadziła działalność gospodarczą polegającą na obrocie papierami wartościowymi. Fakt niezgłoszenia danego rodzaju działalności do właściwego organu ewidencyjnego bądź niedopełnienie wymogu rejestracji podatnika w odpowiednich rejestrach nie oznacza więc, że dochód z działalności podatnika jest zwolniony od podatku. Istotna jest bowiem faktyczna działalność

W warunkach likwidacji zakładu pracy i związanej z nią niemożności uzyskania świadectwa o którym mowa w par. 2 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub szczególnym charakterze, strona skarżąca mogła dowodzić wykonywanie pracy w szczególnych warunkach również przy pomocy innych środków dowodowych

1. Dane z ewidencji gruntów - stosownie do art. 21 w związku z art. 20 ust. 2 ustawy z dnia 15 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne /Dz.U. nr 30 poz. 163 ze zm./, nie mogą być zatem podstawą w zakresie ustaleń odnoszących się do osoby podatnika, tj. osoby, na której ciąży obowiązek podatkowy w podatku od nieruchomości na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o

Stosowanie ulg podatkowych należy do kompetencji przewodniczącego zarządu jednostki samorządu terytorialnego, tym samym Rada Miasta i Gminy M. rażąco naruszyła przepis art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999-2002 /Dz.U. nr 150 poz. 983 ze zm./, wprowadzając w drodze uchwały ulgi podatkowe.

Bezrobotny, któremu nie jest wypłacany w całości lub w części zasiłek przyznany ostateczną decyzją, ochrony prawnej winien szukać w skardze na czynność wypłaty /art. 16 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym - Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ i skargę skierować przeciwko organowi na jakim, z mocy samego prawa ciąży obowiązek wypłaty zasiłku /art. 14 ust. 1 pkt 5

Podatnik nie może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów straty wywołanej tylko i wyłącznie z winy podatnika a wynikającej z tego rodzaju zaniedbań, których racjonalnie działający podmiot gospodarczy nie powinien popełniać.

Podstawą zawieszenia postępowania w sprawie udzielania ulg w zapłacie zobowiązań podatkowych może być tylko art. 204 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./, nie zaś art. 201 par. 1 pkt 2 tej ustawy.