Przewidziana w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego "likwidacja obiektu" nie oznacza zakazu robót budowlanych mających na celu prawidłowe utrzymanie obiektu budowlanego. Docieplenie budynku nie jest remontem w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126/, gdyż nie jest to robota budowlana polegająca na odtworzeniu stanu pierwotnego.

Zgodnie z art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /t.j. Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./ budowlami w rozumieniu ustawy są m.in. budowle hydrotechniczne. Wyjaśnienie terminu budowla hydrotechniczna znaleźć można w par. 4 pkt 1 rozporządzenia Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dnia 20 grudnia 1996 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać

Oddalenie skargi przez sąd administracyjny nie zawsze musi powodować niemożność stwierdzenia nieważności decyzji. Prowadzenie takiego postępowania będzie w szczególności dopuszczalne, gdy skarga zostanie oddalona wobec braku legitymacji materialnoprawnej skarżącego, a wniosek o wszczęcie postępowania o stwierdzenie nieważności zgłosi inny podmiot posiadający przymiot strony w postępowaniu czy wszczęcie

Par. 22 rozporządzenia Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 30 grudnia 1994 r. w sprawie samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie /Dz.U. 1995 nr 8 poz. 38/ nie daje wojewodzie absolutnej swobody w indywidualnym kwalifikowaniu wykształcenia uzyskanego przed dniem wejścia w życie rozporządzenia, którego kierunek lub zawód techniczny określony był w sposób odbiegający od przyjętego

Jest bowiem niesporne, że od dnia doręczenia skarżącej decyzji uwłaszczeniowej do wydania ostatecznej decyzji przez Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast upłynęło ponad pięć lat. Fakt ten /przesłanka negatywna/ skutkuje z mocy art. 146 par. 1 Kpa prawną niemożność osiągnięcia celu, jakiemu ma służyć instytucja wznowienia postępowania. Nie zachodzą zaś przyczyny określone w art. 145 par. 1 pkt

Wydając w 1999 r. na podstawie art. 10 ust. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, decyzję określającą zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług /lub kwotę zwrotu różnicy podatku/ za określony miesiąc /miesiące/ 1998 r., organ podatkowy obowiązany był uwzględnić podatek naliczony z faktury podlegający rozliczeniu

Sąd administracyjny nie jest właściwy do rozpoznania spraw związanych z toczącym się postępowaniem upadłościowym.

Żaden inny podmiot, poza koncesjonariuszem, nie ma legitymacji strony w postępowaniu administracyjnym dotyczącym cofnięcia koncesji.

Postępowanie administracyjne o udzielenie zezwolenia na sprzedaż akcji spółki prowadzącej działalność w zakresie gier losowych nie może toczyć się bez udziału właściciela tych akcji.

Sprawę właściwości organów w kwestii orzekania o wznowieniu robót budowlanych przesądziła ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej w związku z reformą ustrojową państwa /Dz.U. nr 106 poz. 668/, która weszła w życie z dniem 1 stycznia 1999 r., przekazująca sprawy nadzoru budowlanego, do których należy m.in. wydawanie decyzji

Odpowiedzialność administracyjna towarzystwa emerytalnego określona w art. 156 ustawy z dnia 28 sierpnia 1997 r. o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych /Dz.U. nr 139 poz. 934 ze zm./ nie jest pod względem przesłanek tożsama z odpowiedzialnością uregulowaną w art. 204 ust. 7. Przepis art. 204 ust. 6 ustawy o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych nie może być wykorzystywany

1. Porównanie przepisów art. 3 par. 1 pkt 2 i art. 209 par. 1 pkt 1 i par. 2 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny /Dz.U. nr 23 poz. 117 ze zm./ z przepisami art. 4 ust. 1 i art. 23 ust. 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./ uzasadnia ocenę, że w odniesieniu do cła pojęcie "dług celny" użyte w art. 265[2] Kodeksu celnego jest odpowiednikiem wcześniejszego

Niepubliczny zakład opieki zdrowotnej udzielający w latach 1999-2000 świadczeń zdrowotnych oraz realizujący cele i zadania określone w art. 1 ust. 1-3 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej /Dz.U. nr 91 poz. 408 ze zm./ miał obowiązek uiszczania podatku od nieruchomości według stawek określonych na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 2 i pkt 6 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach

O zakwalifikowaniu danego aktu prawnego jako decyzji nie decyduje nazwa występująca w przepisie prawnym czy w nagłówku pisma, lecz wyłącznie jego treść i wynikający z niej merytoryczny charakter aktu. Tożsamość sprawy zachodzi także wtedy, gdy w prawa i obowiązki strony wejdą jej następcy prawni, gdy są to prawa zbywalne i dziedziczne.

Nie ma powodu aby ocenę oddziaływania na środowisko traktować inaczej niż jako jeden /choć w sposób szczególnie uregulowany/ z dowodów w toku postępowania administracyjnego. Niedopuszczalne jest bezkrytyczne przyjmowanie wniosków wynikających z tego rodzaju oceny. Przy takim bowiem założeniu należałoby uznać, że to nie organ administracji publicznej, ale rzeczoznawca sporządzający ocenę faktycznie

Za uzasadnioną przeszkodę do załatwienia sprawy w terminie ustawowym nie może być uznany fakt zwłoki organu niższego stopnia w przeprowadzeniu uzupełniającego postępowania dowodowego. W sytuacji strukturalnej jedności organów administracji publicznej, bezczynność lub zwłoka jednego z ogniw struktury administracyjnej organów administracji publicznej, przyczyniająca się do nie załatwienia sprawy w terminie

Rękojmia wiary publicznej ksiąg wieczystych ma zastosowanie przy obrocie nieruchomościami, wypis z księgi wieczystej nie jest natomiast koniecznym dowodem do wykazania w postępowaniu administracyjnym dotyczącym inwestycji budowlanej uprawnienia do nieruchomości, dającego konkretnemu podmiotowi przymiot strony w tym postępowaniu w rozumieniu art. 28 Kpa, gdy z materiału aktowego wynika przedstawienie

Mając na uwadze ustawę z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych /Dz.U. nr 62 poz. 718 ze zm./, na mocy której skreślono art. 43 ust. 1, 3 i 4 ustawy o samorządzie powiatowym, a art. 44 otrzymał brzmienie, iż zasady i tryb ogłaszania aktów prawa miejscowego (...) określa ustawa z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu (...), należy stwierdzić, iż zamieszczone

Przejęcie banku /inkorporacja/ lub jego likwidacja po myśli art. 147 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe /Dz.U. nr 140 poz. 939 ze zm./ następuje w ramach uznania administracyjnego. Taki charakter rozstrzygnięć Komisji Nadzoru Bankowego potwierdzają użyte w tym przepisie zwroty, tj. "może podjąć decyzję" /ust. 1/ i "może podjąć" /ust. 2/.

Decydujące znaczenie przy dokonywaniu wykładni art. 21 ust. 2 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999-2001 /Dz.U. nr 150 poz. 983 ze zm./ w zw. z obowiązkiem gmin, wynikającym z art. 23 ust. 1 ww. ustawy, ma wykładnia celowościowa. Niedopuszczalne i zaprzeczające istocie wspólnoty samorządowej byłoby porównywanie wskaźnika podatkowych dochodów

Instytucja wstrzymania wykonania aktu, o której mowa w art. 40 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ nie ma zastosowania w przypadku wniesienia skargi na bezczynność a wniosek taki jest niedopuszczalny, gdyż nie jest przewidziany przez prawo.

O usytuowaniu budynku na gruncie, jeżeli nie określa tego miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, orzeka właściwy organ w decyzji o pozwoleniu na budowę.

Wyszczególniając w art. 13 ust. 1 pkt 3 lit. "a" ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./ nieważność czynności prawnej i nieważność stwierdzoną prawomocnym orzeczeniem sądu, ustawodawca miał na uwadze w pierwszym przypadku nieważność wynikającą z niezachowania zastrzeżonej formy, dla której ustawa przewiduje rygor nieważności, a w drugim przypadku nieważność

1. Przepis art. 36 ust. 2 i 3b ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ - stanowi, że w decyzji o pozwoleniu na budowę właściwy organ - w razie potrzeby - określa czas użytkowania tymczasowych obiektów budowlanych oraz określa terminy rozbiórki tymczasowych obiektów budowlanych. Przepis ten nie wskazuje w jaki sposób czas użytkowania i termin rozbiórki ma być oznaczony