Orzeczenia
Wystawienie faktury potwierdzającej przekazanie towaru w celach reklamy co w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ zostało zrównane ze sprzedażą prowadzi do powstania obowiązku podatkowego w rozumieniu art. 6 ust. 1 pkt 4 tej ustawy.
Pomimo tego, iż wznoszony budynek mieszkalny stanowi współwłasność, to każdy ze współwłaścicieli ponosi we własnym imieniu określone wydatki, dlatego też winien mieć prawo do samodzielnego korzystania z ulgi, niezależnie od proporcji jego udziału we współwłasności.
Rada Pracownicza Przedsiębiorstwa podjęła uchwałę o zakwalifikowaniu kosztów działalności międzyzakładowej przychodni zdrowia jako darowizny na cele ochrony zdrowia, podlegającej odliczeniu od dochodu przy ustaleniu podstawy opodatkowania, zgodnie z art. 18 ust. 1 pkt 1a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./. Nie uznając tego odliczenia
Przepis przejściowy, zamieszczony w par. 10 ust. 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 1993 r. w sprawie zryczałtowanego podatku dochodowego od przychodów osób fizycznych /Dz.U. nr 132 poz. 635/, jako wydany w trakcie roku podatkowego, jest sprzeczny z zasadami państwa prawnego, nie pozwala bowiem podatnikom na racjonalne planowanie prowadzenia działalności.
Wszystkie wydatki, związane z zawarciem umowy leasingu operacyjnego, w tym także tzw. kaucja zwrotna powinny być uznane za koszty uzyskania przychodu. Nie ma podstaw do rozdzielania poszczególnych wydatków wynikających z zawarcia tej umowy, i przyjmowania, że część z nich stanowi koszty uzyskania przychodu, zaś część /kaucja zwrotna/ nie jest kosztami uzyskania przychodu.
Sprzedaż spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego jest źródłem przychodu, jeśli prawo to zostało zbyte przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie.
Instytucja zabezpieczenia ustanowiona przepisem art. 21 ust. 2 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ ma na celu ochronę interesów Skarbu Państwa, cel ten jednak nie zwalnia organów z obowiązku wykazania, iż obawa uchylenia się podatnika od wykonania obowiązku podatkowego jest uzasadniona, czyli znajduje potwierdzenie w materiale dowodowym
Niewpłacenie podatku lub niezłożenie oświadczenia w terminie określonym w art. 28 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ powoduje, że podatek ten staje się zaległością podatkową /por. art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych - Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./. Zatem poczynając od 15 dnia od dokonania
W stanie prawnym obowiązującym w 1992 r. opodatkowaniu podlegały m. in. świadczenia pieniężne ponoszone przez zakład pracy za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń. Dopiero od dnia 1 stycznia 1993 r. objęte opodatkowaniem zostały również świadczenia częściowo odpłatne.
Nie jest rzeczą Sądu administracyjnego przywracanie terminów występujących w prawie administracyjnym proceduralnym czy też materialnym, ale przede wszystkim rozważenie o zasadności takiego wniosku, tym bardziej, jeżeli w tym zakresie nie wypowiadał się właściwy organ.
Nie można w istocie wieloznacznego terminu "koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów" /art. 15 ust. 1 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania - Dz.U. nr 21 poz. 86 ze zm./ tłumaczyć nie tylko bez kontekstu danej sprawy, lecz również bez uwzględnienia niespotykanych w dotychczasowym życiu gospodarczym
Fakt wpisania do dokumentu SAD niewłaściwego symbolu procedury celnej w sytuacji, gdy całokształt okoliczności sprawy pozwala na ustalenie charakteru odprawy nie powinien przesądzać o sposobie załatwienia sprawy przez organ celny.
Za należności celne nienależne należy uznać m.in. takie świadczenia, które zostały spełnione w wykonaniu decyzji organu celnego I instancji, która następnie została uchylona lub zmieniona przez organ celny II instancji w związku z wniesionym odwołaniem, bądź też w wyniku wznowienia postępowania lub stwierdzenia nieważności.
W świetle art. 28 Kpa obydwu stronom czynności cywilnoprawnej przysługują prawa strony w postępowaniu o ustalenie wysokości opłaty skarbowej. Do organu podatkowego należeć będzie natomiast wybór strony, od której dochodzić będzie wyrównania zobowiązania.
Usługa polegająca na wynajmie lokali użytkowych w budynkach niemieszkalnych nie mieści się w pozycji 89501 Klasyfikacji Usług "wypożyczanie sprzętu i pomieszczeń". Lokal mieszkalny może się znajdować w budynku niemieszkalnym, a także lokal niemieszkalny może się znajdować w budynku mieszkalnym. Istota podziału na lokale przeznaczone na cele mieszkalne i lokale użytkowe niemieszkalne tkwi w przeznaczeniu
Przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416/ nie przewidują możliwości odliczenia w ciągu roku wydatków poniesionych na cele mieszkaniowe podatnika w roku poprzednim. Uwzględnienie tych wydatków może bowiem nastąpić dopiero w rocznym zeznaniu podatkowym.
1. Kontroli Naczelnego Sądu Administracyjnego nie podlega uznanie administracyjne samo w sobie, lecz uzasadnienie stanowiska organu podatkowego /wyrażone w decyzji uznaniowej/. 2. Powołanie się w skardze do Naczelnego Sądu Administracyjnego na zasady współżycia społecznego /art. 5 Kc/ żadną miarą nie może być stosowane w ocenie decyzji podatkowych.
Z porównania treści art. 8 ust. 1 i art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz.486 ze zm./ wynika, iż obok wymienionych w obu tych przepisach przesłanek warunkujących zastosowanie tych przepisów, a określonych jako wypadki gospodarczo i społecznie uzasadnione - przepis art. 8 ust. 1 zawiera dodatkową przesłankę określoną jako "szczególne okoliczności
Pojęcie "klęska żywiołowa", użyte w art. 13c ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym /Dz.U. 1993 nr 94 poz. 431/, nie powinno być rozumiane wyłącznie według definicji zastosowanej w dekrecie z dnia 23 kwietnia 1953 r. o świadczeniach w celu zwalczania klęsk żywiołowych /Dz.U. nr 23 poz. 93/.
W przepisach prawa celnego brak jest podstawy prawnej do przejęcia w drodze umowy cywilnoprawnej obowiązków określonych w prawomocnej decyzji administracyjnej przez inny podmiot niż będący adresatem decyzji.
1. Art. 36 ust. 3 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./ jako samoistna podstawa nakazu rozbiórki może być stosowany wyjątkowo, choćby ze względu, iż takim nakazem mogła zostać objęta budowa, choć prowadzona bez pozwolenia, to w istocie nie naruszająca żadnych innych przepisów prawa poza art. 28 ust. 1 cytowanej ustawy. 2. Niewykonanie obowiązków nałożonych
Wymiar cła na dzień ujawnienia niedostarczenia lub usunięcia towaru musi poprzedzać niemożność ustalenia dnia, w którym towar należało dostarczyć lub w którym go usunięto spod kontroli celnej.
Gdy nabywca posiada w stosunku do zbywcy roszczenie z tytułu nakładów uprzednio poczynionych na nabywaną rzecz, nie dochodzi w wyniku umowy sprzedaży do przejęcia długów i ciężarów, gdyż poczynione na nabywanej nieruchomości nakłady nie stanowią nabycia praw, ponieważ prawem tym nabywca już dysponuje.