Pomoc finansowa przyznana na organizację wydarzeń mających na celu wsparcie lokalnej dostępności do szczepień przeciwko COVID-19 nie może być nienależnie pobrana, jeżeli sposób jej realizacji narusza określony przepisami cel wsparcia – Naczelny Sąd Administracyjny.

Ograniczenia wsparcia dla ochrony miejsc pracy w kontekście ustawy COVID-19 muszą uwzględniać unijne kryteria pomocy publicznej, w tym definicję przedsiębiorstwa w trudnej sytuacji. Przy spełnieniu przesłanek trudnej sytuacji dochodzi do wyłączenia możliwości przyznania świadczeń z Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.

Rozporządzenie Rady Ministrów rozstrzygające o czasowym zakazie prowadzenia działalności gospodarczej w postaci siłowni i centrów fitness zostało wydane z przekroczeniem ustawowego upoważnienia. Tak wydane rozporządzenie naruszało wolność działalności gospodarczej oraz istotę konstytucyjnych praw i wolności jednostki, co skutkowało umorzeniem postępowania o nałożenie kary administracyjnej.

Automaty do gier wykorzystywane przez T. Sp. z o.o. oferują rozgrywki zawierające element losowości, co kwalifikuje je jako urządzenia do gier hazardowych na podstawie ustawy, a brak koncesji lub zgłoszenia w tej działalności uzasadnia nałożenie kary administracyjnej.

Skarga kasacyjna Koła Gospodyń Wiejskich w K. podlega oddaleniu, gdyż przyznana pomoc finansowa w wysokości 8.000 zł jako płatność skierowana do jednego koła była nienależna. Organizacja wydarzenia w identycznym miejscu i czasie przez kilka podmiotów nie spełniła warunków indywidualnego przyznania wsparcia.

Odmowa przeprowadzenia dowodów dotyczących obsługi prawnej skutkuje naruszeniem przepisów k.p.a. Brak dowodów na nieprawidłowości w wydatkowaniu dotacji przez beneficjenta uniemożliwia uznanie ich za wykorzystane niezgodnie z przeznaczeniem.

NSA uznał, iż zgodność z art. 15zzzh ust. 1 ustawy COVID-19 w połączeniu z prawem unijnym (w tym Komunikatem Komisji) wyłącza przyznanie pomocy przedsiębiorstwom w trudnej sytuacji w rozumieniu prawa UE, uznając interpretację WSA za prawidłową.

Naczelny Sąd Administracyjny utrzymał w mocy wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, oddalając skargę kasacyjną z uwagi na nieskuteczność zarzutów oraz brak wystarczającego uzasadnienia prawnego. Stwierdzono, że sądom administracyjnym przysługuje kompetencja w zakresie decyzji dotyczących zwrotu nienależnie pobranych środków publicznych.

Podmioty znajdujące się w trudnej sytuacji finansowej na dzień 31 grudnia 2019 r., zgodnie z definicją rozporządzenia nr 651/2014, nie kwalifikują się do wsparcia finansowego na ochronę miejsc pracy z Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, nawet przy spełnieniu warunków z ustawy COVID-19.

Obowiązek zapłaty opłaty dodatkowej za parkowanie nie wymaga wydania decyzji administracyjnej, jednakże brak pełnego uzasadnienia sądowego rozstrzygnięcia uniemożliwiającego instancyjną kontrolę obliguje do uchylenia wyroku i ponownego rozpoznania sprawy przez sąd I instancji.

Pomoc na ochronę miejsc pracy z ustawy COVID-19 nie przysługuje podmiotom w trudnej sytuacji na dzień 31 grudnia 2019 r., zgodnie z rozporządzeniem Komisji (UE) nr 651/2014.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że automaty używane przez T. Sp. z o.o. znajdują się w zakresie definicji gier hazardowych ze względu na element losowości, niepoddający się swobodzie gracza, co uzasadnia nałożenie kary pieniężnej za brak wymaganych zezwoleń.

Dla celów uzyskania pomocy finansowej na realizację wydarzenia wspierającego szczepienia przeciwko COVID-19 niezbędnym jest, aby podmiot występujący jako organizator samodzielnie zorganizował wydarzenie, bez udziału współorganizatorów, zgodnie z wymogami ustawy o finansach publicznych i odpowiednich rozporządzeń.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych, odmawiając umorzenia zaległości z tytułu składek, winien nie tylko ustalić istnienie należności, ale również prawidłowo ocenić przesłanki ich umorzenia, uwzględniając sytuację materialną dłużnika oraz przepisy dotyczące przedawnienia.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza, że w przypadku wniosku o umorzenie należności z tytułu opłat dodatkowych, to na wnioskodawcy spoczywa ciężar wykazania istnienia przesłanek uzasadniających umorzenie, a brak wykazania prowadzi do odmowy przyznania ulgi w ramach uznania administracyjnego.

Prawidłowo doręczona przesyłka administracyjna, w której zastosowana została fikcja doręczenia zgodnie z art. 44 k.p.a., uznaje się za skutecznie doręczoną z datą upływu awizowania, niezależnie od późniejszego zapoznania się strony z jej treścią w siedzibie organu.