Przejęcie praw i obowiązków z pozwolenia wodnoprawnego następuje z mocy prawa przy zmianie zarządcy drogi, a obowiązek opłaty stałej dotyczy faktycznego korzystania z usług wodnych, zgodnie z art. 411 ust. 1 Prawa wodnego.

Zarzuty skierowane do Naczelnego Sądu Administracyjnego oparto wyłącznie na przepisach postępowania, co ograniczyło kontrolę skargi kasacyjnej. Sąd oddalił skargę, potwierdzając prawidłowość postępowania i rozstrzygnięć sądów niższej instancji oraz decyzji administracyjnych.

Art. 100d ust. 1 i 3 ustawy o pomocy obywatelom Ukrainy wyłącza bezczynność organu do 30 września 2025 roku, co uzasadnia oddalenie skargi na bezczynność w tym okresie.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną, podtrzymując stanowisko, że opłaty za pobór wód w ramach realizacji zadań zbiorowego zaopatrzenia ludności gminy w wodę powinny podlegać niższym stawkom taryfowym, mimo przekazywania ich innym gminom.

W przypadku zbiegu uprawnień do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy oraz świadczenia pielęgnacyjnego, warunkiem przyznania świadczenia pielęgnacyjnego jest zawieszenie pobierania renty, co wyklucza jednoczesne korzystanie z obu świadczeń socjalnych.

Skarga kasacyjna zostaje oddalona ze względu na brak istotnych przesłanek naruszenia prawa, co potwierdza prawidłowość wymierzenia administracyjnej kary pieniężnej za gospodarkę odpadami niezgodną z zezwoleniem, mimo zarzutów o przedawnienie i błędy proceduralne.

NSA przyjmuje, że w postępowaniu o zezwolenie na odstępstwa od zakazów ochrony gatunkowej niezwykle istotne jest, aby wszystkie działania były ukierunkowane na zabezpieczenie interesów ochrony przyrody i bezpieczeństwa publicznego, przy braku możliwości rozważenia alternatywnych lokalizacji inwestycji.

Obowiązek dokonania pomiarów emisji i uzyskania pozwolenia spoczywa na właścicielu instalacji, nie zaś na organie inspekcji. NSA podkreśla obowiązek staranności w postępowaniu dowodowym i stwierdza konieczność ponownej oceny, czy spełnione zostały przesłanki decyzji na podstawie art. 367 ust. 3 p.o.ś.

Odmowa uchylenia ostatecznej decyzji odmawiającej zwrotu wywłaszczonej nieruchomości jest uzasadniona, gdy cel wywłaszczenia został zrealizowany. Forma bezumownego użytkowania nie stanowi istotnej przesłanki wznowienia postępowania, jeśli nie wpływa na zrealizowanie celu wywłaszczenia.

Zawieszenie rachunku w rejestrze Unii, ze względu na niewykonanie obowiązku rozliczenia emisji wpisuje się w kategorię czynności materialno-technicznych, a nie decyzji administracyjnych; art. 92a ustawy ETS stosuje się aktualnie do pozostających nierozliczonych wielkości emisji.

Decyzja kasacyjna Samorządowego Kolegium Odwoławczego, uchylająca decyzję o warunkach zabudowy, jest zasadna w przypadku naruszenia przepisów o wyznaczaniu obszaru analizowanego (art. 61 ust. 5a u.p.z.p.), co wymaga ponownego rozpoznania przez organ I instancji.

Przy kwalifikacji instalacji radiokomunikacyjnych należy uwzględniać równoważną moc promieniowaną izotropowo dla pojedynczej anteny, nie przekraczając przewidzianych norm, w celu ustalenia obowiązku uzyskania decyzji środowiskowej.

Skarga kasacyjna wniesiona przez D.M. od wyroku WSA w Gliwicach, dotycząca zarządzenia pokontrolnego Śląskiego Wojewódzkiego Inspektora Ochrony Środowiska z zakresu gospodarki odpadami, podlega oddaleniu z uwagi na brak zasadności zarzutów naruszenia prawa materialnego i proceduralnego.