Pojęcie określone w art. 5 ust. 1 i 2 pkt 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./, dotyczące "cofnięcia" towaru za granicę, odnosi się do działania faktycznego tożsamego w czasie z przekroczeniem granicy celnej i wyklucza możliwość interwencji wobec towaru wprowadzonego już na teren polskiego obszaru celnego.

Nabycie w formie umowy przez spółdzielnię mieszkaniową od osoby fizycznej nieruchomości, na której realizowane będzie zorganizowane budownictwo wielorodzinne, nie stanowi podstawy do uznania, że czynność ta nie podlega opłacie skarbowej na mocy art. 3 ust. 1 pkt 1 lit. "h" ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./.

Poniesienie wydatków zaliczonych w koszty uzyskania przychodów w działalności gospodarczej osoby zobowiązanej do prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów może zostać wykazane innymi dowodami niż księgowe, ale wówczas ciężar dowodu, że zostały faktycznie poniesione, i to w celu osiągnięcia przychodów, spoczywa na podatniku. Pomyłka funkcjonariusza celnego w zakresie określenia prawidłowego

Uchwała Rady Miasta w sprawie określenia kryteriów, jakimi powinien kierować się zarząd miasta przy sprzedaży lokali użytkowych w budynkach komunalnych nie stanowi powszechnie obowiązujących przepisów gminnych a jest jedynie aktem wewnętrznego kierownictwa i tylko pośrednio może oddziaływać na sytuację prawną ewentualnych nabywców. Warunki nabycia lokali dla tych osób zostają ostatecznie ustalone w

Przy wykładni art. 45 ust. 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ i art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 16 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./, jaką reprezentuje Sąd, dającej podatnikowi prawo do żądania określenia zobowiązania w podatku dochodowym w innej wysokości niż ta, jaką zadeklarował

Zwolnienia od podatku od środków transportowych, przewidziane w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./, są zwolnieniami z mocy ustawy, co wyłącza możliwość decyzyjnego rozstrzygania przez organy samorządowe o przyznaniu bądź pozbawieniu podatników uprawnień z tego tytułu.

1. Wodomierz zainstalowany u odbiorcy nie jest urządzeniem zaopatrzenia w wodę w rozumieniu art. 98 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo wodne /Dz.U. nr 38 poz. 230 ze zm./. Tym samym skoro w cenę wody wlicza się wartość urządzeń - wartość wodomierza nie może wchodzić do podstawy, ani być podstawą opłaty za wodę. 2. Wprowadzenie jako kryterium wysokości opłaty za wodę posiadanie wodomierza

Podjęcie przesyłki adresowanej do strony postępowania przez dorosłego domownika i złożenie podpisu na zwrotnym potwierdzeniu odbioru oznacza podjęcie się przez niego oddania decyzji adresatowi.

Gmina może - jako właściciel i dysponent mienia komunalnego - określać zasady sprzedaży lokali mieszkalnych, mieszkalno-użytkowych i użytkowych będących jej własnością. Uprawnienia te wynikają z pozycji właściciela mienia. Określając takie zasady w formie uchwały kierowanej do zarządu gminy rada gminy czyni to nie pod postacią prawa gminnego a aktu kierownictwa wewnętrznego. Taki charakter uchwały

1. Na podatniku dokonującym w zeznaniu podatkowym za 1993 r. odliczeń wydatków z art. 26 ust. 1 pkt 1-4 i 7-8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ ciążył obowiązek wykazania ich poniesienia wszelkimi środkami dowodowymi, przewidzianymi kodeksem postępowania administracyjnego, a ocena wiarygodności tych dowodów pozostawiona była

Usługi marketingowe nie muszą skutkować osiągnięciem przez zleceniodawcę tych usług konkretnych przychodów, aby wydatki za te usługi można było zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu. Nie można jednak uznać, iż poniesione wydatki za rozeznanie rynku wschodniego stanowiły koszty uzyskania przychodu, w sytuacji gdy spółka w wyniku poniesienia tych wydatków nie osiągnęła żadnych efektów, a nie tylko

Z treści art. 14 ust. 1 pkt 30 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /t.j. Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./ nie wynika wymóg wyrażenia zgody przez urząd celny na przyjęcie towaru i przekazanie go na rzecz skarbu państwa.

Odpowiedzialność płatnika za podatek nie pobrany od podatnika, o której mowa w art. 14 ust. 2 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ zachodzi jedynie wtedy, gdy obowiązek pobrania tego podatku przez płatnika wynika z przepisów prawa.

Zwolnienie od cła przywozowego z jakiegokolwiek punktu art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./, nie jest pozostawione uznaniu administracyjnemu.

1. Kierownik ośrodka pomocy społecznej, upoważniony przez radę gminy na podstawie art. 46 ust. 5 ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej /Dz.U. 1993 nr 13 poz. 60 ze zm./ do wydawania decyzji administracyjnych w sprawach z zakresu pomocy społecznej, nie ma uprawnienia do upoważnienia pracowników ośrodka w trybie art. 268a Kpa do załatwiania tych spraw w jego imieniu. 2. Decyzja administracyjna

Sformułowanie "pod budowę" zawarte w art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "a" ustawy z dnia 26 lipca 1993 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ w odniesieniu do gruntu należy rozumieć w ten sposób, że chodzi o grunt, na którym ma być wzniesiony budynek, a nie o grunt, na którym taki budynek już został wzniesiony. Fundamenty przyszłej zabudowy szeregowej nie mogą być uznane

Wysokość wydatków na cele określone w art. 26 ust. 1 pkt 5 i 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie. Jedynym dokumentem stwierdzającym poniesienie wydatków na cele mieszkaniowe podatnika jest rachunek sporządzony według zasad zawartych w treści par. 14 ust. 1 rozporządzenia

Nie może skorzystać z ulgi, przewidzianej w art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "g'' ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./, podatnik mieszkający w domu stanowiącym własność jego rodziców, nawet jeśli wydatkowane przez niego kwoty doprowadziły do rozbudowy budynku w celu poprawy wyłącznie jego warunków mieszkaniowych.

Przepis art. 15 ust. 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ nie upoważnia organu do tylko stosunkowego uwzględnienia w danym roku podatkowym kosztów, które dotyczą przychodów danego roku z tego tytułu, że ich poniesienie może mieć związek również z przychodami innych lat podatkowych.

Zawodowe uszkodzenie słuchu typu odbiorczego u pracowników przewlekle narażonych na poziomy hałasu uznane w świetle współczesnego stanu wiedzy za stwarzające ryzyko utraty słuchu, zachodzi w przypadku stwierdzonego badaniem specjalistycznym ubytku słuchu o wielkości co najmniej 30 dB w uchu lepiej słyszącym.

Skoro z art. 6 ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych /Dz.U. nr 43 poz. 163 ze zm./ wynika, że odpisy na fundusz obciążają koszty działalności zakładu pracy, tym samym interpretując ten zapis łącznie z art. 16 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./, należy dojść do wniosku, że w wypadku