Przepis art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "c" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ nie uzależnia prawa do odliczenia od podstawy opodatkowania kwot wydatkowanych na wkład budowlany od jego wpłacenia w pełnej wysokości.

Jeżeli towar dostarczył do miejsca odpraw celnych podmiot dokonujący obrotu towarowego z zagranicą, to 14-dniowy termin określony w art. 52 ust. 2 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445 ze zm./ należy liczyć od dnia, w którym towar dostarczono do miejsca odpraw celnych; we wszystkich innych wypadkach termin ten należy liczyć od dnia, w którym podmiot dokonujący obrotu

Przez stan towaru w rozumieniu art. 23 ust. 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445 ze zm./ należy rozumieć jego jakość, formę, postać, ilość oraz inne właściwości odróżniające go od innych towarów. Tak rozumiany stan towaru ma wpływ na wysokość cła, dlatego obowiązkiem organów celnych jest, przy wymierzaniu należności celnych, stan ten jednoznacznie ustalić.

Wydatki ponoszone na szkolenie pracowników na studiach podyplomowych są przychodami pracowników podlegającymi doliczeniu do pozostałych przychodów ze stosunku pracy celem ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych /art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./.

Podatnik ma prawo zmniejszyć podstawę opodatkowania o wszelkie poniesione /wydatkowane/ koszty, jeżeli wykaże ich związek ze źródłem przychodu, zaś ich poniesienie wpływa na wielkość osiągniętego przychodu. Jako wyjątki od tej zasady ustawodawca wymienił wydatki stanowiące z ekonomicznego punktu widzenia koszty działalności, a nie są kosztami uzyskania przychodu.

Odmowa zwrotu wywłaszczonej nieruchomości na innej podstawie niż wymienione w art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ oraz rozstrzygnięcie sprawy z pominięciem treści art. 69 ust. 4 tej ustawy ma znamiona rażącego naruszenia prawa w rozumieniu art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa.

Dopóki podatnikowi przysługuje prawo własności danej nieruchomości, dopóty ciąży na nim obowiązek uiszczenia podatku od nieruchomości /art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych - Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./. Obowiązek podatkowy w tym podatku nie jest zależny od dochodu, który ewentualnie właściciel nieruchomości uzyskuje. Przy wymiarze podatku od nieruchomości nie

Cele fundacji, będące jednym z warunków do wyłączenia dochodu fundacji od podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 9 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1991 nr 49 poz. 216/ muszą wynikać wprost ze statutu fundacji; nie mogą być ustalane przez organy podatkowe w drodze wykładni, do której organy te nie są uprawnione.

Podmiot określony w art. 18 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445 ze zm./ jest zobowiązany do uiszczenia opłaty manipulacyjnej dodatkowej, a nie opłat manipulacyjnych dodatkowych, bez względu na to, czy uchybił on terminowi, czy też warunkom określonym w decyzji o czasowym wwozie lub wywozie towaru, a także wówczas, gdy uchybił obu tym wymaganiom łącznie. Ustawa ta nie

Skoro strony nie miały wobec siebie roszczeń, to świadczenie określonej kwoty należało zakwalifikować jako pożyczkę podlegającą opłacie skarbowej na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 2 lit. "c" ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./.

Artykuł 80 ust. 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445 ze zm./ ma zastosowanie do wszystkich towarów wymienionych w tym przepisie bez względu na to, czy zostały one sprowadzone na polski obszar celny w tzw. czasowym przywozie, czy poza obrotem czasowym, zaś producentem w rozumieniu tego przepisu nie jest zawsze tylko podmiot fizycznie wykonujący bezpośrednio czynności

W świetle art. 18 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ i art. 55 ust. 5 ustawy z dnia 5 stycznia 1991 r. - Prawo budżetowe /Dz.U. nr 4 poz. 18 ze zm./ udzielenie absolutorium lub odmowa jego udzielenia zarządowi miny z tytułu działalności finansowej za rok miniony należy do wyłącznej kompetencji rady gminy, która uchwałę w tym przedmiocie

Przy ustalaniu wysokości opłaty manipulacyjnej dodatkowej wymierzonej na podstawie art. 70 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445 ze zm./ w związku z par. 20 pkt 2 lit. "a" rozporządzenia Ministra Współpracy Gospodarczej z Zagranicą z dnia 22 sierpnia 1990 r. w sprawie dozoru i kontroli celnej oraz poboru opłat /Dz.U. nr 61 poz. 357 ze zm./ należy uwzględniać

Jeśli spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, jako strona w postępowaniu administracyjnym, nie jest reprezentowana przez organ oznaczony w rejestrze handlowym, to skutkuje to nieważnością decyzji administracyjnych wydanych w takim postępowaniu.

Każda uchwała rady gminy musi pozostawać w zgodności z przepisami prawa powszechnie obowiązującego, a więc z przepisami ustawy zasadniczej, jaką jest Konstytucja, ustaw szczegółowych, a także wydanych na ich podstawie aktów wykonawczych. W przypadku bowiem gdy uchwała organu gminy jest sprzeczna z prawem, to zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16

Brak przesłanek określonych w par. 3 ust. 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia Ministra Komunikacji z dnia 29 grudnia 1983 r. w sprawie rejestracji, ewidencji i oznaczania pojazdów /Dz.U. 1984 nr 1 poz. 2 ze zm./ nie może stanowić przesłanki uniemożliwiającej rejestrację samochodu w przypadku jego nabycia w trybie przewidzianym w art. 864-879 Kpc.

Notatka urzędowa sporządzona przez funkcjonariusza policji z przeprowadzonej rozmowy w trakcie prowadzonego przez policję postępowania wyjaśniającego lub przygotowawczego nie może stanowić dokumentu urzędowego w rozumieniu art. 76 par. 1 Kpa tzn. stanowić dowodu tego co zostało w nich urzędowo stwierdzone ani nie może tym samym stanowić dowodu z zeznań świadka.

Artykuł 14 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445 ze zm./ nie wymaga, by rzeczy stanowiące mienie osoby przesiedlającej się zostały nabyte za granicą w kraju, w którym osoba ta przebywała z zamiarem stałego zamieszkania, jak również aby rzeczy te wyłącznie w tym kraju służyły tej osobie do celów określonych w wymienionym przepisie.

Przepisy dotyczące przywozu lub wywozu na czas ograniczony, określony w art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445 ze zm./ nie ograniczają podmiotów dokonujących obrotu towarowego z zagranicą, nie wymagają spełnienia innych okoliczności niż wymienione w tym przepisie, jak również nie określają minimalnego ani maksymalnego okresu na który mogą organy celne zezwolić

1. Uchwała rady gminy w sprawie ustalania stawek opłaty targowej jest przepisem prawa lokalnego rangi podustawowej. Zasada, że Naczelny Sąd Administracyjny bada bezpośrednio zgodność z prawem decyzji administracyjnych, nie kontroluje natomiast aktów normatywnych stanowiących podstawę prawną tych decyzji, nie stoi na przeszkodzie pośredniej kontroli legalności aktów normatywnych stopnia niższego niż

1. Art. 15 ust. 1 ustawy z 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./ stwarza podstawę do pobierania opłaty targowej od podmiotów dokonujących sprzedaży na targowiskach. Dokonywanie sprzedaży na targowiskach nie może oznaczać nic innego, jak zawieranie umów sprzedaży w rozumieniu art. 535 Kc. Samo zajęcie miejsca na targowisku lub poza nim nie jest równoznaczne

Kioski i podobne obiekty, które wzniesione zostały zarówno zgodnie z udzielonym pozwoleniem na ich budowę, jak i bez takiego pozwolenia, czy samowolnie, w których prowadzona jest działalność handlowa w formie sklepu, nie są targowiskami w rozumieniu art. 1 ust. 1 i art. 3 dekretu z 2 sierpnia 1951 r. o targach i targowiskach /Dz.U. nr 41 poz. 312 ze zm./ oraz art. 15 ust. 2 ustawy z 12 stycznia 1991

Wadliwie podana cena towaru w dokumentach celnych nie może być traktowana jako wyłączny dowód określający faktyczną wartość transakcyjną towaru, bowiem o wartości transakcyjnej ostatecznie decyduje cena zapłacona lub należna.