1. W sytuacji, kiedy dopiero na etapie postępowania odwoławczego zajdą okoliczności faktyczne czyniące postępowanie w sprawie bezprzedmiotowym /art. 105 par. 1 Kpa/ organ odwoławczy wydaje decyzję przewidzianą w zdaniu drugim art. 138 par. 1 pkt 2 Kpa. Takiemu rozstrzygnięciu nie stoi na przeszkodzie sformułowanie "umarza postępowanie pierwszej instancji", w istocie bowiem znaczy ono tylko tyle, co

1. Skoro przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych są efekty ich działalności gospodarczej /dochód/, to na kwestię uprawdopodobnienia nieściagalności wierzytelności patrzeć trzeba według reguł rządzących racjonalna gospodarką. Nie można wykluczyć, że mogą mieć miejsce przypadki, kiedy niecelowe będzie nie tylko skierowanie wierzytelności na drogę postępowania egzekucyjnego, ale

Wykorzystanie w deklaracji VAT-7 kwoty podatku naliczonego będącego nadwyżką rozliczenia podatku od towarów i usług odrębnego podatnika, jakim była spółka cywilna, jest bezspornym nadużyciem przysługującego podatnikowi prawa wynikającego z art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./. Powoływanie się przez stronę

Na postanowienie o odmowie wydania zaświadczenia o treści żądanej przez osobę ubiegającą się o nie /art. 219 Kpa./ służy stronom prawo wniesienia skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego po wyczerpaniu środków odwoławczych, jeżeli służyły one stronie w postępowaniu przed właściwym organem.

1. Użycie błędnego sformułowania w uzasadnieniu decyzji, to jest "ustalenie podatku do zapłacenia" zamiast "określenie wysokości podatku za 1992 r ", nie ma znaczenia dla sprawy, gdyż nie mogło ono oznaczać zmiany sposobu powstania zobowiązania w podatku dochodowym. 2. O ile wstrzymanie wykonania decyzji z urzędu czy na wniosek powoduje, że decyzja zarówno ustalająca, jak i określająca, w granicach

Przyrost wartości majątku podatnika /powiększenie swojego majątku przez objęcie akcji o określonej wartości w miejsce dotychczasowych udziałów/ należy /zgodnie z art. 15 ustawy z dnia 16 grudnia 1972 r. o podatku dochodowym /t.j. Dz.U. 1989 nr 27 poz. 147 ze zm./ uznać za dochód podlegający opodatkowaniu na podstawie przepisów tejże ustawy.

Elementarnym wymogiem każdego aktu normatywnego, a już w szczególności aktu powszechnie obowiązującego, jest jego poprawność językowa, a wiec posługiwanie się takimi znakami językowymi, które będą komunikatywne, będą stanowiły jasną i nadającą się do odbioru informację.

1. Uchwały rad gmin, podjęte na podstawie art. 7 ust. 2 i art. 12 ust. 4 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31/, nie mogą być adresowane do konkretnie /imiennie/ określonych podmiotów: muszą one być adresowane do nieokreślonego kręgu osób, bez względu na to, jakiej faktycznie ich liczby będą dotyczyły. 2. Uchwała rady gminy zwalniająca od podatku konkretnie

Art. 29 ust. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ nie stwarza podstawy prawnej do wyodrębnienia podatku naliczonego przy nabyciu towarów sprzedawanych w ramach sprzedaży udokumentowanej i uwzględniania przy obliczaniu podatku prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przy nabyciu tych towarów i usług.

Istota zastawu, także ustawowego z art. 23 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./, polega na indywidualizacji przedmiotu zastawu. Stąd postępowanie egzekucyjne w przedmiocie wierzytelności pieniężnej zabezpieczonej zastawem na rzeczy będzie w przypadku egzekucji sądowej toczyć się w trybie art. 844-879 Kpc, a w przypadku egzekucji administracyjnej

Skoro "stłuczki" są normalnym następstwem działalności związanej z handlem butelkowanymi napojami, to rzeczywista wartość tych stłuczek winna zostać co do zasady uwzględniona jako koszt uzyskania przychodu /art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./.

Jeżeli decyzja o warunkach zabudowy nie została wydana względnie została wzruszona, brak jest podstaw do wydania decyzji o pozwoleniu na budowę. Brak jest również podstaw do zawieszenia postępowania w przedmiocie pozwolenia na budowę, jeżeli inwestor nie legitymuje się ostateczną decyzją o warunkach zabudowy.

1. Przepis art. 12 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku wyrównawczym /Dz.U. nr 42 poz. 188 ze zm./ nie uprawnia do przyjęcia, że zobowiązanie w podatku wyrównawczym powstawało z mocy prawa. 2. Wynagrodzenie za utwór będący przedmiotem prawa autorskiego /wynagrodzenie ze sprzedaży prawa autorskiego/ podlegało podatkowi wyrównawczemu jako przychód stanowiący inny dochód w rozumieniu art. 1 i art.

Pojęcie "budowa" w rozumieniu prawa budowlanego jest znacznie szersze niż użyte w art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "b" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./, w szczególności obejmuje również sytuacje przewidziane w pkt 5 lit. "e-g" tego artykułu.

1. Przy ocenie czy wydatki poniesione przez podatnika polegają na budowie budynku, czy też na jego remoncie lub modernizacji, należy się posługiwać przede wszystkim potocznym rozumieniem tych pojęć, definicjami encyklopedycznymi, a pomocniczo również rozwiązaniami przyjętymi w prawie budowlanym. 2. Prawo podatnika do odliczenia wydatków mieszkaniowych należy analizować wnikliwie na tle konkretnego

Zgodnie z art. 33 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ sam fakt wystawienia faktury powoduje powstanie obowiązku zapłaty wykazanego w niej podatku i to niezależnie od tego czy sprzedaż to była, czy nie była objęta obowiązkiem podatkowym. Wystawienie faktury zgodnie z wolą ustawodawcy w zakresie podatku od towarów

Bieg miesięcznego terminu określonego w par. 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 marca 1995 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 35 poz. 173/ rozpoczyna się od daty zakończenia nauki zawodu. Bez znaczenia jest sytuacja, gdy egzamin z praktycznej nauki zawodu odbył się wcześniej, przed terminem, który w umowie określono jako zakończenie

Przepis art. 68 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ nie ma zastosowania do sytuacji, w których właściwy organ wydał decyzję na podstawie art. 68 pkt 1, a zobowiązanym do opróżnienia budynku /lokalu/ jest jedynie jego właściciel.

1. Odpowiedź na skargę nie może uzupełniać tego, co powinno zawierać uzasadnienie faktyczne decyzji. Cel tego pisma jest zupełnie inny - ma ono zawierać wyłącznie ustosunkowanie się do zarzutów skargi. 2. Organ podatkowy orzekający o odpowiedzialności nabywcy majątku podatnika /ustawa z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych - Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./ każdorazowo musi z urzędu rozważyć

1. Artykuł 10 par. 1 Kpa nie daje podstaw do stworzenia instytucji zapoznawania strony z projektem przyszłej decyzji, podważałoby to bowiem istotę innej instytucji, jaką są środki zaskarżenia. 2. Organ odwoławczy w motywach swej decyzji może się powoływać na ustalenia organu I instancji i jego poglądy prawne, jeśli w całości je podziela. 3. Wymóg z art. 107 par. 1 Kpa wskazania i wyjaśnienia podstawy

1. Sam fakt zakończenia sprawy wydaniem decyzji administracyjnej określającej zobowiązanie podatkowe powoduje zmianę dotychczasowego stanu faktycznego przez to, że od tego momentu stworzone zostaje domniemanie, iż po stronie podatnika powstaje zobowiązanie podatkowe określone w wydanej decyzji /art. 5 ust. 3 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych - Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486

Dla decyzji podatkowych nie ustanowiono żadnych szczególnych przepisów zezwalających na formę doręczenia określoną w art. 49 Kpa.

1. Z art. 16 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ wynika, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów i wpłat na różnego rodzaju fundusze tworzone przez podatnika; kosztem uzyskania są jednak podstawowe odpisy i wpłaty na te fundusze, jeżeli obowiązek lub możliwość ich tworzenia w ciężar kosztów określają

Skoro podatnik nie zapłacił podatku dochodowego w Danii, brak jest podstaw do odliczenia jakiejkolwiek kwoty od podatku należnego Państwu Polskiemu obliczonego od łącznej sumy dochodów /art. 23 umowy z dnia 6 kwietnia 1976 r. między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Królestwa Danii w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku - Dz.U. 1979