Różne cele poboru wód uzasadniają zróżnicowanie stawek opłat zmiennych. Podmiot pobierający wodę na różne cele musi stosować oddzielne stawki opłat zgodnie z Prawem wodnym oraz przepisami wykonawczymi, niezależnie od sposobu wykorzystania wód przez odbiorców końcowych.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał za zasadne uwzględnienie skargi kasacyjnej, stwierdzając, że rzeczywisty zakres sprawowanej opieki nad niepełnosprawną osobą może stanowić przeszkodę w podjęciu zatrudnienia, uzasadniając prawo do świadczenia pielęgnacyjnego.

Decyzja kasacyjna wydana przez organ odwoławczy na podstawie art. 138 § 2 k.p.a. jest zgodna z prawem, gdy organ I instancji nie udostępnił właściwego udziału stronom w postępowaniu, co uniemożliwia ostateczne rozstrzygnięcie sprawy na podstawie zebranego materiału dowodowego.

W przypadku uchylenia decyzji pierwszoinstancyjnej z uwagi na niezdobycie stosownego uzgodnienia z konserwatorem zabytków przez organ I instancji, organ odwoławczy ma obowiązek podjęcia działań w celu uzyskania wymaganego pozwolenia konserwatorskiego, a brak takich działań stanowi naruszenie przepisów K.p.a. i zasad proceduralnych postępowania administracyjnego.

Umorzenie postępowania odszkodowawczego było bezpodstawne w świetle braku regulacji przejściowych, dlatego że przesłanki do przyznania odszkodowania wyniknęły przed nowelizacją specustawy przesyłowej. Zasada ochrony praw nabytych i niedziałania prawa wstecz uniemożliwia stosowanie nowych przepisów do zakończonych stanów faktycznych.

Uchybienie terminowi z art. 53 § 2 p.p.s.a. do wniesienia skargi na czynność administracyjną może być usprawiedliwione przez sąd, gdy wynikło z rozbieżności orzeczniczych. Ocena dopuszczalności zaskarżenia nie zależy wyłącznie od formalnych terminów, ale także od okoliczności wpływających na świadomość stron.

NSA orzekł, że wznowienie postępowania administracyjnego zakończonego ostateczną decyzją o uznaniu za obywatela polskiego, bez uprzedniego uchylenia decyzji o Karcie Polaka i pozwoleniu na pobyt stały, jest niedopuszczalne.

Decyzja o włączeniu nieruchomości do gminnej ewidencji zabytków stwarza istotne konsekwencje dla prawa własności właściciela i wymaga zapewnienia mu czynnego udziału w postępowaniu, co determinuje zgodność z prawem tego typu działań organów administracyjnych.