Kompetencje wójta w zakresie wydawania decyzji w sprawie warunków zabudowy i zagospodarowania terenu /art. 40 ust. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym - Dz.U. nr 89 poz. 415 ze zm./ mają charakter wyłączny, co oznacza, że nie może ich przejmować żaden inny organ, w tym rada gminy. Rada nie może też skutecznie przejąć odpowiedzialności za niewydanie decyzji o warunkach zabudowy
Pobranie przez płatnika w trakcie roku podatkowego niższych zaliczek na podatek dochodowy, nastąpiło z korzyścią dla skarżącego, który w tym okresie płacił mniejsze obciążenia podatkowe i nie może być przesłanką do zastosowania umorzenia zaległości podatkowej.
Zobowiązanie podatkowe wygasa przez zapłatę podatku, przy czym może tego dokonać za podatnika również osoba trzecia. Zobowiązanie osoby trzeciej do uiszczenia za inną osobę kwot odpowiadających ciążącym na niej podatkom może wynikać z umów cywilnoprawnych, w rozpatrywanej sprawie z umowy o oddanie mienia do odpłatnego korzystania zawartej między skarżącą spółką a Skarbem Państwa reprezentowanym przez
Brak definicji prawnej "szkoły w systemie dziennym" w sytuacji gdy skarżący łączy naukę z zatrudnieniem w pełnym wymiarze czasu pracy prowadzić powinien do interpretacji korzystnej dla skarżącego.
Wybór osoby do zawarcia umowy najmu lokalu mieszkalnego z mieszkaniowego zasobu gminy nie jest aktem lub czynnością z zakresu administracji publicznej.
Jeśli korekta deklaracji zostaje złożona w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy /art. 10 ust. 1 w związku z art. 26 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym - Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, to błędy, które w niej skorygowano w tym terminie, nie mogą być przedmiotem zarzutów ze strony kontrolującego organu
Merytoryczne rozstrzygnięcie sprawy oznacza rozstrzygnięcie w drodze decyzji a nie poprzez uzasadnienie decyzji rozstrzygającej inną kwestię.
1. Do przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych należało zaliczać również takie przychody, które nie były oparte na tytule prawnym w postaci akcji /udziałów/ stanowiących kapitał osób prawnych. Niewątpliwie dotyczy to roku 1992, kiedy przepisy art. 17 i art. 30 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ były ze sobą zharmonizowane
Cofnięcie skargi nie skutkuje w sposób bezwzględny umorzeniem postępowania przed Naczelnym Sądem Administracyjnym, poza wypadkami, gdy rozpatrzenie sprawy stało się bezprzedmiotowe lub wydanie orzeczenia stało się z innych przyczyn zbędne. Oznacza to, że prawna skuteczność cofnięcia skargi i dopuszczalność tej czynności procesowej, podlega kontroli Sądu. Skoro zaś zakres sądowej kontroli dopuszczalności
Odstąpienie przez organ egzekucyjny od przewidzianego w art. 34 par. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji /Dz.U. 1991 nr 36 poz. 161 ze zm./ obowiązku uzyskania wypowiedzi wierzyciela /nie będącego jednocześnie organem egzekucyjnym/ przed rozpatrzeniem zarzutów zobowiązanego, o których mowa w art. 33 pkt 1-6 powołanej ustawy, stanowi naruszenie prawa mogące
Przepis ust. 5a w art. 42 ustawy z dnia 2 lipca 1994 r. o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych /Dz.U. nr 105 poz. 509 ze zm./, dodany ustawą z dnia 21 sierpnia 1997 r. o zmianie ustawy o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych oraz o zmianie ustawy - Prawo spółdzielcze /Dz.U. nr 111 poz. 723/ ma zastosowanie tylko i wyłącznie do wydatków stanowiących podstawę obliczenia
1. Przepis art. 3 pkt 8 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414/ wyjaśnia, że przez "remont" należy rozumieć wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a nie stanowiących bieżącej konserwacji. 2. Rozbiórka części drewnianego budynku i wykonanie w to miejsce murowanych części nie stanowi remontu istniejącego
Wszelkich poprawek w błędnych wpisach w ewidencji, o której mowa w art. 27 ust. 4 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, świadczących o naruszeniu obowiązków w zakresie jej prawidłowego prowadzenia, podatnik powinien dokonać przed stwierdzeniem błędów przez organ podatkowy.
Skorzystanie z prawa do pomniejszenia własnego podatku należnego o naliczony przy nabyciu towarów i usług zależy wyłącznie od woli podatnika /art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym - Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./.
Dokonanie prawidłowej klasyfikacji usług ciąży na podatniku, ale równocześnie jest on uprawniony do korzystania z fachowej pomocy wyspecjalizowanych jednostek. Stanowisko wyrażone przez Wojewódzki Urząd Statystyczny jest jednym z elementów postępowania, które, jak każdy inny dowód w sprawie, podlega ocenie organów skarbowych. Ocena ta musi być swobodna, ale nie dowolna.
Brak przychodu w związku z wydatkami poniesionymi na marketing nie wyklucza możliwości zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów z uwagi na to, że warunkiem takiego zaliczenia jest kryterium celowości, wynikające z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Postępując zgodnie z art. 29 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ na wszczynający postępowanie administracyjne wniosek strony o zwrot nadpłaty podatkowej i /lub/ jej oprocentowania, organ podatkowy mógł co do zasady odpowiedzieć: a) czynnością materialno-techniczną wypłaty dochodzonych kwot, b) odmową zwrotu nadpłaty i /lub/ jej oprocentowania
Dokumenty potwierdzające dokonanie konkretnych transakcji, nie spełniające wszystkich wymagań określonych w art. 21 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości /Dz.U. nr 121 poz. 591/, mogą być uznane za dowody świadczące o poniesionych kosztach, jednakże może to dotyczyć tylko niewielkich uchybień formalnych, np. braku niektórych elementów, które mogą być uzupełnione, a fakt dokonania danej
Ważnym interesem strony, o którym mowa w art. 73 par. 2 in fine Kpa, może być posiadanie uwierzytelnionych odpisów poszczególnych dokumentów z akt administracyjnych tak dla potrzeb prowadzonego postępowania w sprawie jak i w celu ich wykorzystania w innych postępowaniach prawnych. Obowiązek sporządzenia uwierzytelnionych odpisów i przesłania ich stronie lub jej pełnomocnikowi obciąża organ administracji
Ratio legis art. 13 Porozumienia Ramowego podpisanego przez Komisję Wspólnot Europejskich i Rząd Rzeczypospolitej Polskiej dnia 31 maja 1990 r. sprowadza się do zakazu umniejszenia pomocy uzyskanej przez beneficjenta ze Wspólnoty przez opłaty celne, importowe, podatki lub obciążenia o charakterze podatkowym, mające taki sam skutek. Istota zwolnienia polega zatem na pobraniu cła od wartości towaru zapłaconej
Okoliczność, że po wydaniu zaskarżonej do Naczelnego Sądu Administracyjnego decyzji z art. 138 par. 2 Kpa /od 1 stycznia 1998 r. - decyzji z art. 233 par. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa- Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ organ administracyjny I instancji wydał merytoryczną decyzję podatkową, co do której toczy się ponowne postępowanie odwoławcze, nie może wpływać na prawo strony
Czy ustalenie w ostatecznej decyzji nakazującej rozbiórkę obiektu budowlanego /art. 48 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane - Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ terminu jej wykonania znajduje podstawę w przepisie art. 15 par. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji /t.j. Dz.U. 1991 nr 36 poz. 161 ze zm./?