Orzeczenia
Opłatą manipulacyjną dodatkową przewidzianą w par. 20 pkt 4 lit. "b" rozporządzenia Ministra Współpracy z Zagranicą z dnia 22 sierpnia 1990 r. w sprawie dozoru i kontroli celnej oraz poboru opłat /Dz.U. nr 61 poz. 357/ obciąża się stronę tylko wówczas, gdy nie dotrzymała ona warunku określonego wyraźnie w decyzji o odprawie celnej czasowej, innego niż termin likwidacji odprawy celnej czasowej.
Zwolnienie od podatku dochodowego części dochodów w 1992 r. z tytułu udziału w spółce może dotyczyć tylko tych dochodów, które zostały otrzymane przed zakupem akcji lub obligacji.
Korzyści uzyskiwane przez pracowników banków z tytułu udzielonych im przez te banki kredytów na zasadach preferencyjnych, stanowią ich przychody ze stosunku pracy, o których mowa w art. 11 ust. 1 w związku z art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./. Zgodnie z art. 9 powołanej ustawy, dochodem podlegającym opodatkowaniu jest
1. Pojęcie regulaminu w prawie administracyjnym odnosi się do aktów wydawanych w ramach tzw. układów odrębnych, należących do sfery wewnętrznej działania administracji. 2. Regulamin nie ma charakteru powszechnie obowiązującego, a skierowany jest do grupy podmiotów podległych jakiemuś typowi szczególnego władztwa administracyjnego. Może on być wprowadzony tam, gdzie istnieje wymagana przez ustawę możliwość
Ograniczenie lub wyłączenie prawa wspólników do zysku może nastąpić tylko na podstawie wyraźnego postanowienia umowy spółki.
Nie jest dopuszczalne wznowienie na podstawie art. 145 par. 1 Kpa administracyjnego postępowania o rozgraniczenie, które zostały zakończone zawarciem ugody ustalającej przebieg granicy.
Skoro ustawa z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ nie określa sposobu obliczania terminów, o których mowa w art. 53 ust. 1 tej ustawy - należy posłużyć się przepisami Kodeksu postępowania administracyjnego /art. 57 par. 3 Kpa/. Ustawa z dnia 8 stycznia 1993 r. weszła w życie /z pewnymi wyjątkami/ z dniem 5 lipca 1993 r., to końcowym
Art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./, stanowiący o obowiązku pobrania odsetek za zwłokę w przypadku istnienia zaległości w opłacaniu podatków w ogóle nie zajmuje się zagadnieniem, z czyjej winy zaległości te powstały. Oznacza to, że w każdej sytuacji faktycznej istnienia zaległości podatkowych rodzi to dla podatnika następstwa w
1. Skoro przedsiębiorstwo komunalne /osoba prawna/, które władało przedsiębiorstwem w znaczeniu przedmiotowym przestało istnieć, a nie ma podstawy, aby uznać, że prawo do przedsiębiorstwa przysługuje innej osobie prawnej, wobec tego przedsiębiorstwo komunalne przechodzi na "własność" gminy lub ich związków /zob. również uchwałę Składu Siedmiu Sędziów Sądu Najwyższego z dnia 15 grudnia 1992 r. I PZP
1. Art. 5 ust. 3 i 4 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /t.j. Dz.U. 1991 nr 49 poz. 216/ stanowi, że koszty uzyskania przychodów są potrącalne tylko w tym roku, w którym zostały poniesione. 2. W przypadku gdy zachodzi rozbieżność między regulacjami prawa podatkowego oraz zasadami księgowości, pierwszeństwo mają przepisy prawa podatkowego.
W myśl art. 19 i art. 20 ust. 1 umowy z dnia 8 października 1974 r. o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżenia uchylania się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, zawartej między Polską a USA /Dz.U. 1976 nr 31 poz. 178/ - renty i emerytury z pewnym wyjątkiem, który nie ma zastosowania w rozpoznawanej sprawie /bo dotyczy rent i emerytur z tytułu pełnienia tzw. funkcji publicznych
1. Decyzje administracyjne mogą być wydawane tylko na podstawie prawa powszechnie obowiązującego. 2. Przepisy gminne - zgodnie z art. 42 ust. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ - stają się prawem powszechnie obowiązującym z dniem ogłoszenia, o ile nie przewidują wyraźnie terminu późniejszego. 3. Uchwała rady gminy ustalająca stawki podatku od nieruchomości
1. Przepis art. 11 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania /Dz.U. nr 21 poz. 86 ze zm./ nie uzależnia jego stosowania od tego, czy w ogólnym rozrachunku wystąpił niedobór podatku, istotne jest, że umowa między stronami określa dla jednej z nich, to jest producenta, warunki rażąco niekorzystne pozwalające
Roszczenie o wypłatę odszkodowania za wywłaszczoną nieruchomość ma charakter cywilny i do jego przedawnienia stosuje się przepisy art. 117-125 Kc. Możliwość i dopuszczalność stosowania tych przepisów do przedawnienia roszczeń za wywłaszczoną nieruchomość wynika z art. 7 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /t.j. Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ przewidującego
Nabywca całości lub części majątku podatnika odpowiada całym majątkiem solidarnie z nim, na zasadach określonych art. 45 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./, tylko za te zaległości podatkowe zbywcy, które obciążają go jako podatnika. Wymieniony przepis nie daje podstawy do nałożenia tej odpowiedzialności za zaległości podatkowe zbywcy ciążące
Na podstawie art. 45 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 w brzmieniu nie zmienionym od uchwalenia tej ustawy/ nabywca całości lub części majątku podatnika odpowiada całym majątkiem solidarnie z nim, na zasadach określonych w tym przepisie, tylko za te zaległości podatkowe zbywcy wymienione w tym przepisie, które obciążają go jako podatnika, o którym
Zgodnie z art. 6 Kpa organy administracji działają na podstawie przepisów prawa. Decyzje administracyjne mogą być wydawane tylko na podstawie prawa powszechnie obowiązującego.
Według stanu prawnego obowiązującego w 1991 r. do zastosowania art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "g" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ wystarczało wykazanie bezpośredniego związku między wydatkami na remont i modernizację budynku /lokalu/ mieszkalnego z zaspokajaniem potrzeb mieszkaniowych podatnika. Oznaczało to, że podatnik powinien mieszkać
1. O ocenie zgodności z prawem danego przepisu nie może świadczyć intencja jego wydania, lecz jego brzmienie. 2. Skoro na targowiskach położonych na terenie miasta obowiązuje opłata targowa, to dotyczy ona wszystkich sprzedających, niezależnie od tego, w jaki sposób prowadzą sprzedaż /art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych - Dz.U. nr 9 poz. 31 ze
1. Zgodnie z uchwałą 7 sędziów z dnia 18 grudnia 1992 r. sygnatura akt III AZP 25/92 /OSNCP 1993 z. 5 poz. 68/ grunty zajęte na ośrodek wczasowy przedsiębiorstwa państwowego, który jest wykorzystywany sezonowo, są gruntami związanymi z prowadzeniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 4 lit. "a" ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 12 poz. 50
1. Ze zwolnienia od podatku od nieruchomości, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./ korzystają wszystkie obiekty wchodzące w skład oczyszczalni ścieków, gdyż mieszczą się one w pojęciu urządzeń kanalizacyjnych. 2. W świetle art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz
1. Legitymacji strony w postępowaniu o zwrot wywłaszczonej nieruchomości, której właścicielem jest w dniu orzekania przez Naczelny Sąd Administracyjny Skarb Państwa, nie uzyskuje gmina przez wykazanie złożenia wniosku o stwierdzenie nabycia przedmiotowej działki z mocy prawa w trybie ustawy z dnia 10 maja 1990 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych
Zagwarantowane stronie postępowania podatkowego przepisami Kodeksu postępowania administracyjnego prawa winny być przestrzegane przez organy podatkowe w każdym stadium postępowania. Dwuinstancyjność postępowania nie usprawiedliwia prowadzenia tego postępowania w pierwszej instancji z istotnym naruszeniem przepisów o postępowaniu administracyjnym.