Artykuł 3 ust. 1 rozporządzenia nr 2988/95, przewidując zasadę 4-letniego okresu przedawnienia w przypadku nieprawidłowości popełnionych w ramach programów wieloletnich, ustanawia podwójny 8-letni termin jako granicę maksymalną, po której upływie nie można już żądać zwrotu nienależnie pobranych płatności, nawet jeżeli dodatkowe przerwy w biegu terminu przedawnienia miały miejsce.

W postępowaniach administracyjnych dotyczących umorzenia należności z tytułu składek, sądy administracyjne posiadają kompetencje do oceny upływu terminu przedawnienia tych składek, co jest warunkiem wstępnym do kontynuowania procedury umorzeniowej. W przypadku przedawnienia należności postępowanie powinno być umorzone jako bezprzedmiotowe.

Wznowienie postępowania w sprawie decyzji ostatecznej jest zasadne, gdy treść dowodów wykorzystanych przy jej wydaniu okazuje się fałszywa, a sanowanie tychże dowodów w postępowaniu wznowieniowym nie jest dopuszczalne.

W postępowaniu wznowieniowym decyzji administracyjnej dotyczącej uprawnień do kierowania pojazdami, brak prawdziwego zaświadczenia o odbyciu szkolenia wymaganego prawem nie jest brakiem formalnym, a ustalenia wyroku karnego o fałszerstwie dokumentów są wiążące dla postępowania administracyjnego.

W postępowaniu wznowieniowym, wszczętym z powodu fałszywych zaświadczeń uzasadniających nabycie uprawnień do kierowania pojazdami, nie stosuje się art. 64 § 2 k.p.a., ponieważ dotyczy on wyłącznie uzupełniania braków formalnych, nie zaś uzupełniania brakujących istotnych przesłanek merytorycznych wydania decyzji administracyjnej.

Organ administracji ma prawo uchylić decyzję ostateczną, gdy dowody, na których ją oparto, okazały się fałszywe, niezależnie od nowych informacji przedstawionych w postępowaniu wznowieniowym, w celu zapewnienia zgodności z prawem i eliminacji wadliwych decyzji z obrotu prawnego.