Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego nie pociąga za sobą automatycznie nieważności decyzji lub postanowień wydanych na jego podstawie; wymaga to uruchomienia odpowiedniego trybu wzruszenia tych rozstrzygnięć administracyjnych.

Obowiązek szczepień ochronnych określony w Programie Szczepień Ochronnych ogłaszanym przez Głównego Inspektora Sanitarnego nie może być egzekwowany w przypadku, gdy jego wymagalność oparta jest jedynie na komunikacie, a brak jest odpowiedniego rozporządzenia wykonawczego wydanego przez ministra właściwego do spraw zdrowia.

Pojęcie 'posiadanie' w rozumieniu przepisów o wspieraniu rozwoju obszarów wiejskich, to faktyczne władanie nieruchomością, które nie może być zastąpione jedynie czynnościami przygotowawczymi do objęcia nieruchomości w posiadanie. Przeprowadzenie takich czynności nie daje podstaw do przyznania płatności, gdy rzeczywiste posiadanie nastąpiło po wymaganej dacie.

Komunikat Głównego Inspektora Sanitarnego ogłaszający Program Szczepień Ochronnych nie stanowi podstawy rekonstrukcji zakresu nakazów wynikających z obowiązku szczepień ochronnych, co powoduje jego niewymagalność bez odpowiednich przepisów prawa powszechnie obowiązującego.

Obowiązek szczepień ochronnych wynikający z ustawy nie może być egzekwowany na podstawie komunikatu Głównego Inspektora Sanitarnego, gdyż nie stanowi on aktu prawa powszechnie obowiązującego, co w świetle orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego oznacza brak wymagalności tego obowiązku.

Stwierdzenie nieważności aktów prawa miejscowego nie skutkuje automatyczną nieważnością wydanych na ich podstawie rozstrzygnięć w sprawach indywidualnych, które podlegają wzruszeniu w trybie określonym w postępowaniu administracyjnym lub szczególnym. Teza od Redakcji

W programach wieloletnich nieprawidłowości ciągłe wpływają na obliczenie terminu przedawnienia, który biegnie od dnia ostatecznego zakończenia programu, a przesłanki przerwania tego terminu muszą być dokładnie określone i podane do wiadomości beneficjenta.

Wymagalność obowiązku poddania się szczepieniom ochronnym nie może być kształtowana lub precyzowana treścią komunikatu Głównego Inspektora Sanitarnego, który nie jest aktem prawa powszechnie obowiązującego.

Całkowite nieściągalność należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne wymaga wykazania braku majątku dłużnika i niemożności egzekucji, co nie może być opierane jedynie na umorzeniu egzekucji z jednego składnika majątkowego.

Odmowa zawarcia umowy o dofinansowanie ze względu na obawę wyrządzenia szkody w mieniu publicznym podlega zaskarżeniu do sądu administracyjnego na zasadach ogólnych, mimo że ustawa nie przewiduje możliwości złożenia protestu w tym zakresie.

Obowiązek poddania dziecka szczepieniom ochronnym jest wymagalny tylko wtedy, gdy jego regulacja jest zgodna z Konstytucją, a kwestie terminu i liczby dawek szczepień powinny być określone w rozporządzeniu ministra właściwego do spraw zdrowia, a nie w komunikacie Głównego Inspektora Sanitarnego.