1. Art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /t.j. Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ nie stanowi samoistnej podstawy odpowiedzialności osób trzecich za zaległe zobowiązania podatkowe podatnika. 2. Odpowiedzialność podatkowa osób trzecich powinna wynikać z ustawy, nie można zaś jej dorozumiewać.
1. Organy administracji państwowej z mocy przepisów art. 7 Kpa obowiązane są do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego sprawy. 2. Przepisy art. 77 par. 1 Kpa nakładają na te organy obowiązek wyczerpującego zebrania i rozpatrzenia całego materiału dowodowego dostępnego w sprawie.
Przepis art. 37 ust. 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1991 r. o spółkach z udziałem zagranicznym /Dz.U. nr 60 poz. 253/ stanowi, iż spółki, na których utworzenie zezwolenia zostały wydane na podstawie uprzednio obowiązujących przepisów, korzystają z przysługujących im na podstawie tych ustaw ulg i zwolnień podatkowych do czasu ich wyczerpania, w zakresie dochodów z przedmiotu działalności gospodarczej określonego
Przy pochodnym uprawnieniu do lokalu fakt oświadczenia woli właściciela lokalu ma istotne znaczenie do realizacji prawa najemcy do zamieszkiwania w lokalu.
Przepis art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych /Dz.U. 1984 nr 32 poz. 174/ przewiduje dwie samodzielne przesłanki do wymeldowania osoby z określonego lokalu. Pierwsza z nich zachodzi wówczas, gdy osoba podlegająca wymeldowaniu utraciła uprawnienia określone w art. 9 ust. 2 cytowanej wyżej ustawy i bez wymeldowania opuściła dotychczasowe miejsce pobytu
Korzystna dla podatnika interpretacja przepisów przez organy podatkowe nie może zmniejszać /znosić/ obowiązków podatnika, tak samo jak interpretacja niekorzystna nie może tych obowiązków zwiększać /tworzyć/. W tych tylko ramach można i należy stosować zasadę, że niejasne przepisy prawa i błędy interpretacyjne organów podatkowych należy zawsze interpretować na korzyść /a nie na niekorzyść/ podatnika
Artykuł 69 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ nie stanowi podstawy prawnej do orzekania o zwrocie nieruchomości nabytej przez Skarb Państwa wskutek wykonania ustawowego prawa pierwokupu, w tym także prawa pierwokupu przewidzianego w art. 29 ustawy z dnia 14 lipca 1961 r. o gospodarce terenami w miastach i osiedlach
Jeśli organ podatkowy słusznie i prawidłowo zastosuje szacunkowe ustalenie podstawy do obliczenia podatków obrotowego i dochodowego, zgodnie z art. 168 i art. 169 par. 2 Kpa oraz art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./ z powodu nieprawidłowości i nierzetelności ksiąg podatkowych, to stronie nie służy wniosek o uchylenie ostatecznej
W myśl przepisu art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 2 lipca 1994 r. o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych /Dz.U. nr 105 poz. 509/, osobom zamieszkującym lokale będące w dyspozycji jednostek organizacyjnych podległych Ministrowi Obrony Narodowej, Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Ministrowi Sprawiedliwości w zakresie służby więziennej dodatki mieszkaniowe nie mogły być przyznane nawet w sytuacji
Utworzone przedsiębiorstwa powstałe w wyniku podziału odpowiadają solidarnie za zobowiązania powstałe przed podziałem, ponosząc wspólnie odpowiedzialność z tytułu nie zapłaconego cła.
Za podstawę zwolnienia instytucji filmowych od podatku od nieruchomości na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 11 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./ nie można uznać ustawy z dnia 16 lipca 1987 r. o kinematografii /Dz.U. nr 22 poz. 127 ze zm./ oraz par. 24 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 22 listopada 1988 r. w sprawie szczegółowych zasad gospodarki
Ustawy z dnia 16 lipca 1987 r. o kinematografii /Dz.U. nr 22 poz. 127 ze zm./ ani par. 24 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 22 lutego 1988 r. w sprawie szczegółowych zasad gospodarki finansowej instytucji filmowych /Dz.U. nr 9 poz. 67/ nie można uznać za podstawę zwolnienia instytucji filmowych od podatku od nieruchomości w rozumieniu art. 7 ust. 1 pkt 11 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach
Ze zwolnienia od opłaty skarbowej, o której mowa w art. 3 ust. 1 pkt 5 zwolnione są umowy sprzedaży, dzierżawy, poddzierżawy, najmu i podnajmu zawierane przez podatników, o których mowa w art. 5 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50/ oraz inne tego rodzaju umowy, objęte zwolnieniami na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 1 i 2, a także umowy
1. W przypadku nie złożenia zeznania podatkowego, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia sądowego stwierdzającego prawo do spadku /art. 6 ust. 4 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn - Dz.U. nr 45 poz. 207 ze zm./. 2. Podatek od spadków i darowizn po dniu 1 stycznia 1990 r. wymierza się na podstawie przepisów obowiązujących w dniu wymiaru podatku
1. Niewpisanie do księgi podatkowej operacji gospodarczych, zarówno po stronie przychodów, jak i kosztów czyni księgę nierzetelną w rozumieniu stosownych przepisów prawa materialnego. O rzetelności księgi przesądza nawet pojedynczy przypadek nierzetelnego jej prowadzenia, zaś okoliczność niezgodności wpisów w księdze ze stanem faktycznym jest zjawiskiem obiektywnym, niezależnym od subiektywnych przyczyn
Przepis art. 14 ust. 13 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o ochronie przyrody /Dz.U. nr 114 poz. 492/ ma pierwszeństwo w zakresie zobowiązań podatkowych i wyłącza przepis art. 63 ust. 2 w zw. z art. 62 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach /Dz.U. nr 101 poz. 444/.
Regulacja prawna ustawy z dnia 24 lutego 1989 r. o zmianie ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników indywidualnych i członków ich rodzin oraz o zmianie ustawy o podatku rolnym /Dz.U. nr 10 poz. 53/ oraz ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników /Dz.U. 1993 nr 71 poz. 342/ a także nowelizacja tej ustawy z dnia 20 czerwca 1992 r. o zmianie ustawy o ubezpieczeniu społecznym
Nieterminowość dokonywania zapisów w księdze jest prowadzeniem księgi niezgodnie z ustalonymi wymaganiami, skutkującym zawsze wadliwością księgi. Do momentu opóźnionego wpisania do księgi operacji gospodarczej księga jest natomiast nierzetelna, gdyż nie jest zgodna ze stanem rzeczywistym. Opóźnione wpisy do księgi przekształcają więc stan nierzetelności w stan jej niezgodności z ustalonymi wymaganiami
W sytuacji, gdy przedmiot leasingu należy do leasingodawcy, leasing traktowany jest jako import usług co wynika z art. 4 pkt 5 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ i jako import usług podlega opodatkowaniu zgodnie z art. 2 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.
1. Poprzez akt upadłości spółka nie traci prawa własności majątku, zaś na syndyka przechodzi tylko zarząd majątku upadłego, syndyk nie działa więc we własnym imieniu lecz w imieniu i na rachunek upadłego, dlatego - w świetle art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. mr 11 poz. 50 ze zm./ - nie syndyk, lecz upadła spółka jest podatnikiem
Grunty dzierżawione przez podatnika podatku rolnego wpierw - od państwowego przedsiębiorstwa gospodarki rolnej, następnie zaś - po likwidacji przedsiębiorstwa - od Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa nie są gruntami Państwowego Funduszu Ziemi, ani też gruntami przejętymi z tego Funduszu do Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa. Dzierżawcy takich gruntów nie przysługuje zwolnienie od podatku rolnego
Zwolnienia od podatku rolnego, przewidziane w art. 12 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym /t.j. Dz.U. 1993 nr 94 poz. 431 ze zm./, są wyjątkiem od powszechności opodatkowania. Z istoty swej więc przepisy dotyczące zwolnień nie mogą być interpretowane rozszerzająco a jedynie odnoszone ściśle do sytuacji określonych w ustawie.
Zawarcie z użytkownikiem gruntu umowy o oddaniu tego gruntu w użytkowanie wieczyste /art. 2c ustawy z dnia 29 września 1990 r. o zmianie ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości - Dz.U. nr 79 poz. 464 ze zm./ nie wymaga wydania decyzji stwierdzającej wygaśnięcie użytkowania.