Mając na względzie art. 23 i 26 ustawy o obszarach morskich, odmawia się wydania pozwolenia na inwestycję, jeżeli organ opiniujący stwierdzi choćby jedno zagrożenie dla interesu gospodarki narodowej.

Dokumenty dotyczące organizacji ruchu drogowego, w tym umowy zlecenia oraz projekty, stanowią informację publiczną i podlegają udostępnieniu jako dokumenty urzędowe. Brak ich udostępnienia kwalifikuje się jako bezczynność organu, lecz nie zawsze jako rażące naruszenie prawa.

Skarżący nie posiadają przymiotu strony w postępowaniu nieważnościowym decyzji o pozwoleniu na budowę, gdyż nie wykazali interesu prawnego na podstawie art. 28 ust. 2 Prawa budowlanego, co uzasadniało oddalenie ich skargi kasacyjnej.

NSA wskazuje, że do stwierdzenia samowoli budowlanej niezbędne jest precyzyjne ustalenie daty zakończenia budowy; niewłaściwe ustalenie tej daty stanowi naruszenie przepisów postępowania, co uzasadnia uchylenie wyroku i decyzji organów niższych instancji.

Odmowa uzgodnienia projektu decyzji o warunkach zabudowy nie może być uzależniona od istniejących parametrów zjazdu; kwestia ta powinna być rozstrzygana w odrębnym postępowaniu administracyjnym, a nie podczas uzgodnienia w sprawie warunków zabudowy.

Na terenie objętym planem miejscowym z 2004 r., niejednoznacznie uchylonym przez plan z 2017 r., postępowanie o warunki zabudowy jest bezprzedmiotowe. Planistyczna determinacja następuje na podstawie obowiązującego planu, wykluczając decyzję o warunkach zabudowy.

Właściciele nieruchomości, które nie znajdują się w obszarze oddziaływania planowanej inwestycji, nie posiadają interesu prawnego uprawniającego do wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego.

Rysunek miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, wykazujący istotne sprzeczności z treścią tekstową oraz naruszenia proceduralne uzgodnień, podlega wzruszeniu w części uchwały. Zmiany planu winny być ponownie uzgadniane z właściwymi organami, co obejmuje sytuacje istotnych odstępstw od uzgodnionej wersji.

Zeznania świadków nie mogą stanowić podstawy do wydania zaświadczenia potwierdzającego okres pracy w indywidualnym gospodarstwie rolnym. W przypadku braku danych w rejestrach i ewidencjach organ jest zobligowany do odmowy wydania zaświadczenia.

Odwołanie dyrektora szkoły podstawowej na podstawie art. 66 ust. 1 pkt 2 Prawa oświatowego wymaga wykazania "szczególnie uzasadnionego przypadku", co nie może opierać się wyłącznie na nieznacznych uchybieniach organizacyjnych czy niezgodnościach proceduralnych.

Roboty budowlane polegające na rozbudowie stacji bazowej telefonii komórkowej, zmieniające emisję pola elektromagnetycznego i konstrukcję obiektu, wymagały uzyskania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach oraz odpowiednich pozwoleń na rozbudowę, jako przedsięwzięcie mogące znacząco oddziaływać na środowisko.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że postępowanie sądowe było dotknięte nieważnością z powodu udziału sędziego wcześniej orzekającego w tej samej sprawie jako członka organu administracji, co skutkuje uchyleniem wyroku WSA w Krakowie i przekazaniem sprawy do ponownego rozpoznania.

Postanowienie: Skarga kasacyjna J.K. została oddalona; nakaz rozbiórki budynku nadal obowiązuje z uwagi na brak dowodów pełnej jego realizacji. Wymagalność i prawidłowość decyzji o rozbiórce sąd uznał za potwierdzone.

Skarga kasacyjna dotycząca odmowy przyznania renty rodzinnej w drodze wyjątku została oddalona ze względu na niespełnienie przesłanek szczególnych okoliczności określonych w art. 83 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z FUS.

Naczelny Sąd Administracyjny podtrzymał stanowisko Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, uznając, że organ administracji nie dokonał prawidłowego ustalenia liczby semestrów, których studentka faktycznie odbyła, co skutkowało koniecznością uchylenia decyzji.