Faktura oraz dokumenty same w sobie nie potwierdzają dokonania wydatku w rozumieniu rozporządzenia, które wymaga rzeczywistego wydatkowania środków. Umowy z odroczonym terminem płatności nie spełniają warunku wydatkowania pomocy unijnej.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną J.J., potwierdzając, że wykonywanie przewozu okazjonalnego pojazdem niespełniającym wymogów konstrukcyjnych uzasadnia nałożenie kary pieniężnej na podstawie art. 92a ust. 1 i 6 u.t.d.

Przewoźnik, który nie przedstawi środka transportu do kontroli zgodnie z art. 12a ust. 3 ustawy SENT, może zostać ukarany karą pieniężną, przy czym odmowa odstąpienia od kary wymaga wykazania braku ważnego interesu publicznego. Automatyczność zgłoszeń SENT uzasadnia przesyłkę numeru referencyjnego i wezwania.

Decyzje ministra odmawiające stwierdzenia nieważności decyzji rozłożenia na raty refundacji za zatrudnienie bezrobotnego zostały uchylone z powodu niewłaściwego rozważenia przesłanek z art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a. oraz braku uwzględnienia właściwego zakresu spornych kwot refundowanych.

Skarga kasacyjna jest sformalizowanym środkiem z ograniczoną możliwością podważania dokonywanych przez organy ustaleń faktycznych, a skuteczne podważenie zastosowania przepisów materialnoprawnych musi opierać się na niekwestionowanym stanie faktycznym.

Środki PFRON stanowią niepodatkowe należności budżetowe o charakterze publicznoprawnym; ich zwrot podlega pięcioletniemu terminowi przedawnienia zgodnie z Ordynacją podatkową, a nie dziesięcioletniemu terminowi unijnemu. Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną Ministerstwa Rodziny i Polityki Społecznej.

Oddalenie skargi kasacyjnej w sprawie odmowy dofinansowania ze środków PFRON na podstawie błędnego przyjęcia wypełnienia przesłanek usunięcia barier w komunikacji i technicznych, nie udokumentowanych wystarczającymi dowodami.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, iż skarga kasacyjna na wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego jest niezasadna, gdyż nie wykazana została błędna wykładnia ani niewłaściwe zastosowanie przepisów prawa materialnego i proceduralnego przez sąd pierwszej instancji.

W uzasadnionym wypadku ujawnienia naruszeń z lp. 1.5 i lp. 2.11 załącznika nr 3 do Ustawy o Transporcie Drogowym, przewoźnik jest obowiązany zgłosić pojazd do licencji, a naruszenia te podlegają niezależnemu ukaraniu.

Prezydent Miasta Stołecznego Warszawy, działając przez ZDM, nie dopuścił się bezczynności w zakresie rozpoznania wniosku o zajęcie pasa drogowego, pozostawiając go bez rozpoznania ze względu na brak wskazania końcowego terminu zajęcia, co jest zgodne z art. 64 § 2 k.p.a.

Pozostawienie pojazdu z wyeksponowaną reklamą na pasie drogowym, przez dłuższy czas, stanowi działanie objęte obowiązkiem uzyskania zezwolenia od zarządcy drogi, co jego brak sankcjonowane jest karą na podstawie art. 40 ust. 1 i 2 ustawy o drogach publicznych.

Naruszenie obowiązku podania prawidłowego numeru rejestracyjnego w zgłoszeniu SENT uzasadnia nałożenie kary, a odstąpienie od niej wymaga uzasadnionych przesłanek interesu publicznego lub przewoźnika.

Oddalenie skargi kasacyjnej wobec braku podstaw do podważenia wymagalności obowiązku szczepień ochronnych, wynikającego z ustawy i zgodnych z prawem przepisów wykonawczych. Obowiązek szczepień ochronnych był bezpośrednio wykonalny, mimo zarzutów dotyczących wcześniejszych regulacji, których zgodności z Konstytucją dotyczyło odroczenie przez Trybunał Konstytucyjny.

Niemieckie świadczenie Kindergeld wlicza się do dochodu na potrzeby ustawy o pomocy społecznej, gdyż nie jest wyłączone w art. 8 ust. 4 u.p.s.; skarga kasacyjna oddalona z powodu niezasadności zarzutów.

Skarga kasacyjna M. K. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego o nałożeniu kary pieniężnej za przewóz bez zezwolenia jest bezzasadna; działalność skarżącego spełniała kryteria działalności gospodarczej w transporcie drogowym.