Decyzja o zatrzymaniu prawa jazdy nie może opierać się wyłącznie na niezweryfikowanej informacji od Policji. Przepis będący podstawą takiego działania uznano za niekonstytucyjny, co skutkowało uchyleniem wyroku sądu i decyzji administracyjnych, w świetle orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego.
Decyzja o zatrzymaniu prawa jazdy dłużnikowi alimentacyjnemu, uznanemu ostateczną decyzją za uchylającego się od zobowiązań alimentacyjnych, ma charakter związany i nie podlega ocenie okoliczności osobistych dłużnika na etapie tego postępowania.
W przypadku stwierdzenia braków w dokumentacji przewozowej, takich jak załącznik VII do Rozporządzenia 1013/2006, dotyczących transgranicznego transportu odpadów, przewoźnik ponosi odpowiedzialność pieniężną niezależnie od obowiązków organizatora transportu.
Przestępstwo przeciwko zdrowiu i życiu skutkuje obligatoryjnym cofnięciem licencji na przewóz osób taksówką bez wymogu wcześniejszego pisemnego ostrzeżenia przedsiębiorcy.
NSA potwierdził, że w przypadku naruszeń czasu pracy kierowców, nałożenie kary pieniężnej przez GITD jest zasadne i nie wymaga dowodzenia winy ani niewłaściwej organizacji pracy przez przedsiębiorcę transportowego, o ile spełnione zostały wszystkie wymagane ustawowo przesłanki.
W przypadku rażącego uchybienia warunkom zezwolenia przedsiębiorca prowadzący działalność w specjalnej strefie ekonomicznej może stracić zezwolenie zgodnie z art. 19 ust. 3 pkt 2 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, jeżeli uchybienie narusza cele strefy.
Kierowca, który przebywa w pojeździe w trakcie jego prowadzenia i pozostaje w gotowości do przyjęcia sterów, jest zobowiązany do rejestracji swojej aktywności za pomocą karty kierowcy nawet w czasie odpoczynku na fotelu pasażera.
Umowa zakwalifikowana przez spółkę C. za umowę dostawy między jej jednostkami organizacyjnymi nie stanowi umowy dostawy w rozumieniu ustawy o biokomponentach i przepisów cywilnych. Spółka błędnie nabyła biomasę wewnętrznie, co skutkowało podaniem nieprawdziwych danych w sprawozdaniu, utrzymaniem kary pieniężnej.
Na podmiot wykonujący przewóz towarów obarczonych podwyższonym ryzykiem, w szczególności odpadów, mogą być nakładane kary administracyjne za niezastosowanie się do obowiązków wynikających z ustawy o SENT, jeżeli przewoźnik nie wykona obowiązków przewozowych, a rozporządzenia włączające odpady w system monitorowania są wydane na podstawie prawidłowego upoważnienia ustawowego.
Skarga kasacyjna M.H. na decyzję o zatrzymaniu prawa jazdy była niezasadna. NSA potwierdził konieczność przestrzegania przez organy administracji terminów związanych z przedstawieniem orzeczeń lekarskich, uznając, że bezpieczeństwo w ruchu drogowym ma priorytet nad interesem jednostkowym.
Przepis art. 92a ust. 10 u.t.d. nie wyklucza nałożenia odrębnych kar za różne naruszenia ujawnione podczas jednej kontroli, gdy każde z tych naruszeń jest opisane w odrębnych załącznikach do ustawy.
Skazanie przedsiębiorcy wykonującego przewozy taksówką za przestępstwo przeciwko zdrowiu i życiu stanowi wystarczającą podstawę do obligatoryjnego cofnięcia licencji, bez konieczności uprzedniego pisemnego ostrzeżenia, zgodnie z przepisami ustawy o transporcie drogowym.
Zarzuty kasacyjne skutkują uchyleniem wyroku WSA; art. 145 ust. 6 p.r.d. nie dawał bezwarunkowego zachowania dawnych uprawnień diagnostycznych — wymóg dostosowania do nowych przepisów obowiązywał bez względu na wcześniejszą praktykę.
Art. 21 ust. 2 ustawy SENT wymaga ustalenia wartości brutto towaru zgłoszonego i przewożonego; brak fizycznej obecności towaru zgłoszonego nie uzasadnia przyjęcia jego wartości jako 0. Kara pieniężna musi być obliczana jako 46% rzeczywistej różnicy wartości obu towarów.