Przesłanka interesu społecznego uzasadniająca dopuszczenie organizacji społecznej do postępowania administracyjnego nie została w pełni zgłębiona i oceniona przez organy administracyjne oraz sąd, co uzasadnia uchylenie wydanych postanowień i konieczność ponownego rozważenia sprawy.

Członek zarządu spółki z o.o. świadczący stałe, nieperiodyczne usługi na rzecz spółki, objęty jest zobowiązaniem do ubezpieczenia zdrowotnego jako zleceniobiorca, nie zaś realizujący powtarzalne świadczenia niepieniężne w rozumieniu art. 176 k.s.h.

Świadczenia wykonywane przez wspólnika członka zarządu o stałym i nieprzerwanym charakterze, nie stanowią świadczeń powtarzających się w rozumieniu art. 176 § 1 k.s.h., lecz są zakwalifikowane jako ciągłe, co uzasadnia objęcie obowiązkiem ubezpieczenia zdrowotnego na podstawie przepisów ustawy o świadczeniach.

Naczelny Sąd Administracyjny potwierdza, że odmowa umorzenia zaległości abonamentowych przez KRRiTV była prawidłowa, a decyzja miała charakter uznaniowy i opierała się na niewykazaniu przez skarżącego wyjątkowych przesłanek społecznych lub losowych.

Umieszczenie urządzenia reklamowego na elewacji budynku uznaje się za zajęcie pasa drogowego w rozumieniu art. 40 u.d.p., wymagające uprzedniego zezwolenia zarządcy dróg. Brak zgody skutkuje możliwością nałożenia kary pieniężnej. Nie jest konieczne wykazanie wpływu na bezpieczeństwo ruchu.

NSA potwierdził prawo do nałożenia kary przez organy skarbowe za niezarejestrowane automaty do gier, uznając prawomocność decyzji mimo zgłoszenia argumentów z COVID-19. Skarga kasacyjna została oddalona.

Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, naruszający art. 141 § 4 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, nie spełniał standardów kontroli instancyjnej, co uzasadnia uchylenie go i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

Decyzja o skreśleniu osoby z listy stałych mediatorów z powodu choroby psychicznej, która uniemożliwia należyte wykonywanie obowiązków mediatora, jest prawidłowa i zgodna z przepisami prawa materialnego i procesowego wobec braku możliwości czasowego zawieszenia funkcji mediatora.

NSA potwierdził uchylenie decyzji Dyrektora Izby Administracji Skarbowej o nałożeniu kary za loterię bez zezwolenia, wskazując brak prawidłowego odniesienia do wiążącej wykładni prawnej oraz nieuwzględnienie względniejszych przepisów.