Zgodnie z art. 29 par. 1 i par. 2 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. postępowaniu egzekucyjnym w administracji /t.j. Dz.U. 2002 nr 110 poz. 968 ze zm./ organ egzekucyjny ma obowiązek z urzędu badać dopuszczalność egzekucji administracyjnej i jeżeli obowiązek, którego tytuł wykonawczy dotyczy, nie podlega egzekucji administracyjnej, organ egzekucyjny nie przystępuje do egzekucji.

Skoro w postępowaniu administracyjnym o udzielenie pozwolenia na budowę organ bada, czy w wyniku realizacji inwestycji może dojść do naruszenia interesu osób trzecich, ale tylko w zakresie ewentualnego naruszenia norm z zakresu Prawa budowlanego i warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki, to w postępowaniu o nałożenie obowiązku uzyskania pozwolenia na budowę odnośnie zamierzonej inwestycji

Jeżeli sprawa użytkowania obiektu budowlanego będzie dopiero przedmiotem rozstrzygnięcia organu administracji, a w obrocie prawnym funkcjonuje decyzja organu o zgłoszeniu sprzeciwu odnośnie zamiaru o przystąpieniu do użytkowania obiektu budowlanego, to przesądzenie o możliwości użytkowania takiego obiektu w zaświadczeniu nie jest dopuszczalne.

Na terenie Polski zakaz stosowania wyrobów zawierających azbest wprowadziła ustawa z dnia 19 czerwca 1997 r. o zakazie stosowania wyrobów zawierających azbest /Dz.U. nr 101 poz. 628 ze zm./.

Jeżeli przedmiotem żądania zwrotu jest tylko oznaczona część z niewykorzystanego na cel wywłaszczenia obszaru wywłaszczonej nieruchomości, za którą odszkodowanie wypłacone było w formie pieniężnej, nie powstaje obowiązek zwrotu nieruchomości zamiennej przyznanej w ramach odszkodowania za tę część wywłaszczonej nieruchomości, która nie jest także wykorzystana na cel wywłaszczenia, ale nie jest też przedmiotem

1. Strona postępowania administracyjnego, ustanawiająca pełnomocnika, chroni się przed skutkami nieznajomości prawa, a jeżeli organ administracji pomija pełnomocnika w toku czynności postępowania administracyjnego, to niweczy skutki staranności strony w dążeniu do ochrony swych praw i interesów oraz otrzymania takiej ochrony prawnej, jaką powinna ona uzyskać w państwie prawa. 2. Od dnia powiadomienia

Art. 35 ust. 4 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ wyłącza możliwość wniesienia skargi do sądu administracyjnego, jeżeli właściwy organ administracyjny wszczął postępowanie w celu zmiany, uchylenia lub stwierdzenia nieważności decyzji albo wznowił postępowanie. Mimo że przepis ten expressis verbis formułuje zasadę wyłączenia dwutorowości postępowania

Nie może stanowić o prawnym tytule dostępu do drogi publicznej ani wyrok wydany w sprawie o ochronę posiadania, gdyż w takiej sprawie nie bada się prawa służebności przejazdu a jedynie fakt jej wykonywania, ani tym bardziej postanowienie o zawieszeniu postępowania o ustanowienie drogi koniecznej, gdzie w uzasadnieniu pisze się o projektowanym przebiegu drogi koniecznej, a służebności takiej jeszcze

Przepis art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej /Dz.U. nr 112 poz. 1198/ stanowiący, iż prawo do informacji publicznej obejmuje uprawnienie do niezwłocznego uzyskania informacji publicznej zawierającej "aktualną wiedzę" o sprawach publicznych, nie może być wykładany jako regulacja ograniczająca prawo obywatela do żądania tylko informacji publicznej o aktualnych

1. Kwestia wyegzekwowania służebności należy do inwestora, który dysponuje środkami prawnymi aby zmusić właściciela nieruchomości obciążonej do wykonania prawa przysługującego właścicielowi nieruchomości władnącej. 2. Obawy właścicieli nieruchomości sąsiednich, iż przy wykonywaniu prawa służebności naruszone zostaną ich prawa, nie mogą być rozpoznawane w postępowaniu o zatwierdzenie projektu budowlanego

Zakres ochrony interesów osób trzecich w postępowaniu o zmianę decyzji o pozwoleniu na budowę nie może być rozumiany szerzej niż w postępowaniu o pozwoleniu na budowę, bo nie ma ku temu racjonalnych podstaw. Oczywiście interes ten może konkretyzować się w kwestiach innych niż w postępowaniu pierwotnym, ale zawsze związanych z proponowanymi rozwiązaniami projektowymi i budową, a nie samą wolą inwestora

Termin określony w art. 54 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /t.j. Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./ jest terminem do załatwienia sprawy, a nie do sporządzenia decyzji, co należy interpretować, że decyzja zostaje wydana, a sprzeciw zgłoszony z dniem doręczenia decyzji stronie.

Zawinienie pełnomocnika /strony/ w uchybieniu terminu, stanowi spełnienie negatywnej przesłanki, przewidzianej art. 58 par. 1 Kpa i wyłączającej dopuszczalność przywrócenia uchybionego terminu do wniesienia skargi. Prowadzi to do oddalenia wniosku o przywrócenie powyższego terminu.

Artykuł 136 ust. 4 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami /Dz.U. 2000 nr 46 poz. 543 ze zm./ dotyczy tylko nieruchomości nabytych w drodze umowy przewidzianej w art. 113 ust. 3 tej ustawy.

Ocena prawidłowości prowadzenia postępowania skargowego /Dział VIII Kpa/ nie podlega kognicji Naczelnego Sądu Administracyjnego. Tym samym nie można złożyć skargi na bezczynność organu w tym zakresie, bowiem zgodnie z art. 26 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ skarga może dotyczyć tylko spraw określonych w art. 16 ust. 1 pkt 1-4 cyt. ustawy

Postanowienie wydawane w trybie art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /t.j. Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./ o udzieleniu bądź odmowie udzielenia zgody na odstępstwo od przepisów techniczno-budowlanych nie może być zaskarżone zażaleniem do organu wyższego stopnia, skoro żaden przepis prawa nie przewiduje zażalenia na tego rodzaju postanowienie. Może być ono kwestionowane

Status prawny członka spółdzielni mieszkaniowej, któremu przysługuje własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego wobec spółdzielni mieszkaniowej i wobec innych członków tej spółdzielni regulowany jest przepisami prawa cywilnego i ewentualnie statutem spółdzielni mieszkaniowej.

Dokonując kontroli aktu administracyjnego pod względem jego zgodności z prawem, sąd administracyjny nie może nie uwzględnić stanu potwierdzonego późniejszym orzeczeniem Trybunału Konstytucyjnego, nie może bowiem akceptować decyzji wydanej w oparciu o przepis, którego legalność została podważona. Zasada stosowania możliwości eliminowania z obrotu aktów opartych na przepisach niezgodnych z ustawą, konstytucją

Rozstrzygnięcia uznaniowe nie mogą być arbitralne, a przeciwnie - muszą być efektem pełnego wyjaśnienia wszystkich okoliczności istotnych w sprawie oraz starannej subsumcji ustaleń faktycznych do normy będącej podstawą rozstrzygnięcia.

Do podstawowych obowiązków Naczelnego Sądu Administracyjnego należy eliminowanie wszelkich rozstrzygnięć administracji publicznej, które nie są wynikiem wszechstronnej i starannej analizy stanu faktycznego i prawa. Dlatego sąd ma prawo badać powody, które legły u podstaw każdego rozstrzygnięcia zaskarżonego do sądu.

Ocena prawna, w rozumieniu art. 30 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ ma pozostawać w związku z zakresem kontroli przeprowadzonej przez sąd administracyjny, a wobec tego wiążąca może być tylko ta, której logiczną konsekwencją było uchylenie zaskarżonego orzeczenia i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania lub uznania prawnego zarzutu

Zgodnie z art. 259 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ w razie niedotrzymania terminu płatności organ podatkowy musi wydać decyzję stwierdzającą wygaśnięcie układu ratalnego.

Nie ma przeszkód aby opłata za wodę składała się z dwóch części, tj. stałej i zmiennej. Zwrócić uwagę należy na to, że nawet wówczas gdy odbiorca nie pobiera wody, to przedsiębiorstwo dostarczające wodę musi ponosić koszty.

Warunkiem uznania nieruchomości za nieruchomość zdatną na cele budowlane oprócz jej położenia w terenach budowlanych jest zapewnienie dla takiej nieruchomości dojścia i dojazdu do drogi publicznej /par. 14 ust. 1 rozporządzenia Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 14 grudnia 1994 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie - obecnie tekst