NSA orzekł, że rozstrzygnięcie WSA w Szczecinie było obarczone nieważnością z uwagi na obligatoryjne niepołączenie tożsamych spraw do wspólnego rozpoznania, co narusza art. 111 § 1 i art. 183 § 2 pkt 3 p.p.s.a.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza nieważność postępowania z powodu braku połączenia tożsamych spraw do wspólnego rozpoznania, co skutkuje uchyleniem wyroku WSA i przekazaniem sprawy do ponownego rozpoznania w celu spełnienia wymogów proceduralnych.

Zaniechanie obligatoryjnego połączenia spraw administracyjnych tożsamych pod względem przedmiotowym prowadzi do nieważności postępowania, co obliguje do uchylenia wyroku sądu pierwszej instancji i ponownego rozpoznania sprawy.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, dotyczące mechanizmu podzielonej płatności, mają charakter lex specialis względem Prawa upadłościowego i uniemożliwiają przekazanie środków z rachunku VAT na masę upadłościową, jeżeli na podatniku ciążą zaległości podatkowe.

NSA uchyla wyrok WSA i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania, wskazując na konieczność analizy instrumentalnego charakteru postępowania karnego skarbowego w kontekście zawieszenia biegu terminu przedawnienia podatkowego.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że brak faktycznego wykonania usług przez zgłoszonego podwykonawcę uzasadnia wyłączenie tych kwot z kosztów uzyskania przychodów, a organy podatkowe prawidłowo uznały te fakty na podstawie dostępnych dowodów.

Naczelny Sąd Administracyjny rozstrzygnął, iż były członek zarządu spółki ponosi odpowiedzialność podatkową za zaległości podatkowe, gdyż nie złożył wniosku o upadłość spółki pomimo wystąpienia przesłanek niewypłacalności, a egzekucja z majątku spółki została uznana za bezskuteczną.

Dopuszczenie się przez sąd administracyjny nieprawidłowości proceduralnych, w postaci dwukrotnego orzekania w tożsamej sprawie bez jej połączenia, skutkuje przesłanką nieważności postępowania, co obliguje do uchylenia rozstrzygnięcia i ponownego rozpoznania sprawy zgodnie z art. 111 § 1 P.p.s.a.

Naczelny Sąd Administracyjny uchylił wyrok WSA w Szczecinie z powodu nieważności postępowania spowodowanej brakiem połączenia do wspólnego rozpoznania spraw, które mogły być objęte jedną skargą, co skutkowało dwukrotnym uchyleniem tej samej decyzji podatkowej.

Nieważność postępowania, wynikająca z braku połączenia tożsamych spraw do wspólnego rozpoznania przez WSA w Szczecinie, skutkuje koniecznością uchylenia wyroku i ponownego rozpoznania sprawy celem zgodnego z prawem proceduralnym rozstrzygnięcia.

Nie można uznać, że decyzja o odmowie ograniczenia poboru zaliczek na podatek dochodowy narusza art. 22 § 2a Ordynacji podatkowej, jeśli wnioskodawca nie uprawdopodobnił niewspółmierności zaliczek do przewidywanego podatku.

Skarga kasacyjna została oddalona ze względu na prawidłowość ustaleń dotyczących braku rzeczywistych usług objętych fakturami oraz poprawne zastosowanie procedur przez organy podatkowe i sąd I instancji.

Akcesoryjny i solidarny charakter odpowiedzialności osób trzecich za zobowiązania podatkowe stanowi przesłankę do sformułowania wymogu wydania decyzji w przedmiocie odpowiedzialności przed upływem terminu przedawnienia zobowiązań podatkowych, z których powstała zaległość, mająca być przedmiotem decyzji.

Naczelny Sąd Administracyjny uznaje, iż brak jest podstaw do stwierdzenia bezpodstawnego uchylania się Skarżącego od przekazania zajętej wierzytelności na rzecz organu egzekucyjnego, wobec nieprzeprowadzenia kontroli dostarczającej dowodów potwierdzających istnienie tej wierzytelności.

Naczelny Sąd Administracyjny oddala skargę kasacyjną, uznając, że chociaż uzasadnienie zaskarżonego wyroku było błędne, to samo orzeczenie jest zgodne z prawem, pod warunkiem prawidłowego ustalenia i interpretacji woli Skarżącej.

Wykładnia art. 14b § 3 ordynacji podatkowej podkreśla obowiązek wyczerpującego przedstawienia stanu faktycznego i jasnego stanowiska przez wnioskodawcę ubiegającego się o interpretację indywidualną, a brak spełnienia tych wymogów skutkuje pozostawieniem wniosku bez rozpatrzenia.

NSA orzekł nieważność postępowania WSA z uwagi na naruszenie art. 183 § 2 pkt 3 P.p.s.a., polegające na niepołączeniu tożsamych spraw współuczestników, co skutkowało uchyleniem zaskarżonego wyroku i koniecznością ponownego rozpoznania sprawy przez WSA.

W przypadku braku opodatkowania dochodów marynarza w Norwegii, nawet jeśli wykonywał pracę na statku eksploatowanym w transporcie międzynarodowym, możliwość zastosowania przepisów Konwencji o unikaniu podwójnego opodatkowania wymaga wnikliwego zbadania materialnoprawnych przesłanek. Ustalenie faktycznego zarządu przedsiębiorstwa eksploatującego jest kluczowe.

Instrumentalne wszczęcie postępowania karno-skarbowego w celu zawieszenia biegu przedawnienia zobowiązania podatkowego jest niedopuszczalne. Brak realnej aktywności organów postępowania karnoskarbowego po jego wszczęciu może wskazywać na instrumentalne wykorzystanie tego postępowania, co wymaga dokładnej analizy i zebrania odpowiednich dowodów przez organy podatkowe.

Zapłata podatku przez podmiot inny niż podatnik, przekraczająca 1.000 zł, nie skutkuje wygaśnięciem zobowiązania podatkowego, nawet jeśli środki te pochodzą od podatnika; zobowiązanie to może być wygaszone wyłącznie przy spełnieniu szczególnych warunków określonych w art. 62b Ordynacji podatkowej.

Zmniejszenie wkładu komandytariusza w spółce komandytowej skutkuje powstaniem przychodu podatkowego z kapitałów pieniężnych zgodnie z art. 24 ust. 5 pkt 1a u.p.d.o.f., bez możliwości zastosowania przepisów przejściowych dotyczących umorzenia udziałów. Naczelny Sąd Administracyjny oddalił kasację organu, utrzymując wyrok WSA, który uchylił pierwotną interpretację podatkową.