Zawieszenie uznania organizacji producentów na podstawie art. 60 ust. 1 rozporządzenia 2017/891 nie wymaga aktualnych płatności; wystarczy postępowanie związane z zarzutem oszustwa.
Brak podstaw do uwzględnienia skargi kasacyjnej z uwagi na spóźnione zgłoszenie zarzutów dotyczących odsetek; konsekwencje zaniechania zarzutów spoczywają na skarżącym.
Brak zasadności skargi kasacyjnej A.T. wobec decyzji o zwrocie dofinansowania unijnego; nieprawidłowości w wydatkowaniu środków unijnych prowadzą do szkody budżetowej, co uzasadnia żądanie zwrotu.
Beneficjent płatności rolno-środowiskowo-klimatycznej jest zobowiązany do zgłaszania rzeczywistej powierzchni działek. Przy różnicach pomiędzy deklaracją a ustaleniem powyżej 3% regulacje unijne ograniczają płatności, co NSA uznał za zgodne z przepisami prawa krajowego oraz unijnego.
Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że decyzja o zawieszeniu uznania organizacji producentów była prawidłowa, a skarga kasacyjna nie wykazała żadnych naruszeń prawa, które mogłyby wpłynąć na zmianę orzeczenia sądu pierwszej instancji.
Oddalenie skargi kasacyjnej w sprawie odmowy przyznania środków finansowych na pomoc dla grup producentów rolnych z uwagi na niespełnienie formalnych wymogów i potencjalne stworzenie sztucznych warunków do uzyskania płatności.
Odmowa zgody zarządu powiatu na wcześniejsze przyznanie dotacji pozostaje w ramach uznania administracyjnego, o ile uzasadnienie decyzji jest wystarczająco zindywidualizowane. NSA oddala skargę kasacyjną jako niezasadną.
Naczelny Sąd Administracyjny uznaje, iż dla przyznania pomocy finansowej niezbędne jest spełnienie przesłanki racjonalności kosztów planowanej operacji. Brak wykazania celowości wydatków uprawnia organ do odmowy przyznania wsparcia finansowego.
Naczelny Sąd Administracyjny nie znalazł podstaw do uwzględnienia skargi kasacyjnej Prezesa ARiMR, wskazując na brak wykazania istotnego wpływu naruszeń na wynik sprawy oraz niewłaściwie sformułowaną argumentację kasacyjną, co skutkowało jej oddaleniem.
Naczelny Sąd Administracyjny podtrzymuje decyzję o wykreśleniu grupy producentów rolnych z rejestru, oddalając skargę kasacyjną na skutek niespełnienia przesłanek ustawowych. Zachowane zostały wszystkie normy procesowe w ramach postępowania administracyjnego.
Utworzenie grupy producentów rolnych z powiązaniami rodzinnymi i bez wzrostu produkcji stanowiło sztuczne stworzenie warunków do uzyskania płatności i było sprzeczne z celami wsparcia unijnego, co uzasadnia odmowę przyznania pomocy finansowej.
Nie można dzielić kosztów inwestycji na kwalifikowalne i niekwalifikowalne w sposób sztuczny, aby obejść regulacje określające minimalny udział środków kwalifikowalnych, co skutkuje odmową przyznania wsparcia unijnego.
Decyzja administracyjna o odmowie stwierdzenia nadpłaty dofinansowania z budżetu UE, podważona przez nieprawomocny wyrok sądu, traci skutki procesowe oraz materialne do czasu uprawomocnienia, co obliguje organ do uwzględnienia oceny prawnej sądu przy rozstrzyganiu podobnych spraw.
Skarga kasacyjna Prezesa ARiMR została oddalona jako bezzasadna; NSA potwierdził zgodność orzeczenia WSA z przepisami procesowymi prawa administracyjnego, wykluczając błędy proceduralne wpływające na wynik postępowania.