Orzeczenia
1. Skoro skarżąca spółka nie była podmiotem dokonującym obrotu towarowego z zagranicą, to tym samym należy uznać, że nie była uprawniona do domagania się zwolnień od cła /art. 30 ust. 1 Prawa celnego/. 2. Pogląd, że różnica czasowa występująca pomiędzy rejestracją spółki a datą odprawy celnej nie ma znaczenia dla rozstrzygnięcia skargi, nie jest możliwy do przyjęcia.
W sytuacji gdy znany jest właściciel nieruchomości obowiązek podatkowy w podatku od nieruchomości ciąży w pierwszej kolejności na nim, a nie na posiadaczu nieruchomości, choćby posiadanie było samoistne.
Obowiązek podatkowy w podatku od nieruchomości, ciąży nie tylko na właścicielach, ale i samoistnych posiadaczach. Do wymiaru podatku od nieruchomości nie jest zatem niezbędne zakończenie postępowania sądowego przesądzającego sprawy własnościowe. Ustalenie zobowiązania podatkowego w stosunku do osoby, która faktycznie rzeczą włada jak właściciel jest zgodne z art. 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych
1. Postępowanie egzekucyjne w administracji kończy się przez wykonanie egzekucji - realizację tytułu wykonawczego lub orzeczenia sądowego zaopatrzonego w klauzulę wykonalności; organ egzekucyjny nie wydaje w tym względzie żadnego rozstrzygnięcia. 2. Umorzenie postępowania na podstawie art. 59 par. 1 pkt 2 ustawy z dnia I7 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji /Dz.U. 1991 nr 36
1. W sytuacji, o której mowa w art. 22 ust. 1 pkt 12 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu /Dz.U. nr 106 poz. 457 ze zm./, chodzi o dochód osiągnięty przez współmałżonka osoby bezrobotnej w konkretnym miesiącu, a nie osiągnięty przezeń w danym roku kalendarzowym przeciętny dochód miesięczny. 2. Art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych
Naruszeniem prawa jest wprowadzenie dodatkowej opłaty za korzystanie z obiektów i urządzeń wodno-kanalizacyjnych, w wysokości 100 procent stawki obowiązującej, od podmiotów gospodarczych prowadzących działalność gospodarczą w sferze usług i produkcji o charakterze materialnym. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 23 grudnia 1986 r. w sprawie urządzeń zaopatrzenia w wodę i urządzeń kanalizacyjnych oraz
Osoba, która nie jest podatnikiem podatku obrotowego, nie może w trybie art. 175 Kpa domagać się uznania nieistnienia obowiązku podatkowego w podatku obrotowym i zwrotu pobranej kwoty.
Stosowanie właściwej stawki taryfy celnej wobec samochodów typu "kombi" nie jest uzależnione od sposobu zamierzonego ich użytkowania, lecz od liczby miejsc siedzących w samochodzie.
1. Przy ocenie zgodności z prawem decyzji wydanej w trybie art. 157 par. 2 Kpa w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji wydanej pod rządami rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 22 marca 1928 r. o postępowaniu administracyjnym /Dz.U. nr 36 poz. 341 ze zm./ - niezbędne jest badanie zgodności wydania tej decyzji z przepisami cytowanego rozporządzenia. 2. Określenie użytków rolnych zawarte
Akty założenia, przekształcenia lub likwidacji szkół i tym podobnych placówek publicznych nie są decyzjami administracyjnymi w rozumieniu przepisów kodeksu postępowania administracyjnego, lecz aktami organizacyjnymi o charakterze ogólnym.
Nie można posługiwać się nazwą "stały stosunek zlecenia" dla obejścia przepisów ściśle określających, kto może zajmować się zawodowo zastępstwem stron przed Sądem. Stały stosunek zlecenia musi dotyczyć zarządu całym majątkiem lub interesami strony, z którego to zarządu może dopiero wypływać określona sprawa wymagająca reprezentowania strony przed sądem /art. 87 par. 1 Kpc w związku z art. 211 Kpa/.
Nie można posługiwać się nazwą "stały stosunek zlecenia" dla obejścia przepisów ściśle określających, kto może zajmować się zawodowo zastępstwem stron przed sądem. Stały stosunek zlecenia musi dotyczyć zarządu całym majątkiem lub interesami strony, z którego to zarządu może dopiero wypłynąć określona konkretna sprawa wymagająca reprezentowania strony przed sądem /art. 87 par. 1 Kpc w zw. z art. 211
Nie jest obligatoryjna rozprawa administracyjna w postępowaniu o stwierdzenie nieważności decyzji o wywłaszczeniu tylko dlatego, że postępowanie to dotyczy wywłaszczenia.
Wszelkie elementy składające się na gospodarowanie własnym dochodem w tym również umarzanie zaległości podatkowych z tytułu podatków i opłat lokalnych /art. 31 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych - Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./ - wchodzą w zakres zadań własnych gmin.
Trudności w wykonywaniu dozoru i kontroli celnych a nawet uniemożliwienie wykonywania tych czynności z uwagi na lokalizację składu /art. 35 Prawa celnego/ należy rozumieć jako okoliczności związane wyłącznie z miejscem usytuowania składu /np. skład urządzono w miejscu trudno dostępnym, ze złym dojazdem/, nie zaś okoliczności leżące po stronie służb celnych a dotyczące np. niedostatecznego ich rozmiaru
W świetle art. 5 oraz art. 6 ust. 1 pkt 4 i ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 4 lipca 1991 r. o stosunku Państwa do Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego /Dz.U. nr 66 poz. 287/ przewodniczący komitetu kościelnego nie jest organem parafii i nie jest upoważniony do występowania w imieniu parafii.
W ustawie z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 7 poz. 445 ze zm./ brak jest instytucji przyrzeczenia - promesy, iż w razie spełnienia określonych warunków sprowadzony w przyszłości z zagranicy towar zostanie zwolniony od cła; organ celny wydaje stosowną decyzję wówczas, gdy towar sprowadzony z zagranicy zostanie zgłoszony do odprawy celnej.
Nie jest oczywistą omyłką w rozumieniu art. 113 par. 1 Kpa oparcie rozstrzygnięcia na dokumencie, którego wadliwość była najzupełniej oczywista. Jeżeli dane zawarte w takim dokumencie mogły mieć wpływ na treść wydanej decyzji, to następstwa takiej wadliwości mogą być usunięte w innym trybie /np. wznowienie postępowania/.
Skoro urządzenia zbiorowego zaopatrzenia w wodę stanowią własność gminy, właściwą do ustalenia opłat za wodę jest rada gminy, gdyż sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę są jej zadaniami własnymi.
1. W zaświadczeniu wydanym na podstawie art. 217 par. 2 Kpa, nie można rozstrzygać o sprzecznych interesach stron. Zaświadczenie takie jest w istocie decyzją o jakiej mowa w art. 104 Kpa. 2. Właściwym do rozstrzygania sporu dotyczącego tytułu własności Państwa do gruntu przewidzianego w art. 51 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych /Dz.U. nr 14 poz. 60 ze zm./ jest sąd powszechny
1. Przepisy art. 38 ust. 2 pkt 1 i ust. 4 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji /Dz.U. nr 30 poz. 179/ nie mają zastosowania do funkcjonariuszy, o których mowa w art. 149 ust. 2 tej ustawy w związku z art. 131 ust. 2 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Urzędzie Ochrony Państwa /Dz.U. nr 30 poz. 180/. 2. Bezprzedmiotowe jest powoływanie się na art. 43 ust. 1 ustawy o Policji /art. 31 ust. 1 ustawy
1. Nie zachodzi potrzeba wzywania przez prokuratora organu samorządu terytorialnego do usunięcia naruszenia przed zaskarżeniem uchwały do sądu administracyjnego, jak wymaga tego przepis art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie terytorialnym. Prokurator jest legitymowany do zaskarżania uchwały rady gminy, nie będącej uchwałą w sprawie z zakresu administracji publicznej na podstawie art. 5 ust. 3 ustawy
1. W przypadku gdy transakcja dotyczy ogromnego majątku likwidowanego Państwowego Gospodarstwa Rolnego zastosowanie ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o sprzedaży nieruchomości Państwowego Funduszu Ziemi oraz uporządkowaniu niektórych spraw związanych z przeprowadzeniem reformy rolnej i osadnictwa rolnego /t.j. Dz.U. 1989 nr 58 poz. 348/ w kwestii wartości i celu transakcji w stosunku do założeń i celów
1. Odpowiedź organu administracji państwowej na skargę /art. 200 Kpa/ nie może "uzupełniać" zaskarżonej decyzji przez zamieszczenie w niej rozważań i ocen, które zgodnie z art. 107 par. 3 Kpa powinno zawierać jej uzasadnienie faktyczne i prawne. 2. Ustalenie bez wyraźnej podstawy ustawowej, że pewne fakty mogą być udowodnione jedynie za pomocą ściśle określonych dowodów, jest sprzeczne z art. 75 Kpa