Zarówno sprawy ustalenia przez podmiot gospodarczy wynagrodzenia za pracowniczy projekt wynalazczy, o jakich mowa w art. 109 ustawy z dnia 19 października 1972 r. o wynalazczości /Dz.U. 1984 nr 33 poz. 177 ze zm./, jak i sprawy obliczania przez ten podmiot efektów ekonomicznych uzyskanych przez stosowanie pracowniczego projektu wynalazczego, o czym mowa w art. 98 ust. 2 tej ustawy, nie są sprawami

Zarówno sprawy ustalenia przez podmiot gospodarczy wynagrodzenia za pracowniczy projekt wynalazczy /art. 109 ustawy z dnia 19 października 1972 r. o wynalazczości - Dz.U. 1984 nr 33 poz. 177 ze zm./, jak i sprawy obliczenia przez ten podmiot efektów ekonomicznych uzyskanych przez zastosowanie pracowniczego projektu wynalazczego /art. 98 ust. 2 tej ustawy/ nie są sprawami administracyjnymi w rozumieniu

W postępowanie o stwierdzenie nieważności decyzji fakt, że zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych wygasły, nie może rzutować na ocenę ich prawidłowości, jak również stanowić podstaw do umorzenia postępowania odwoławczego jako bezprzedmiotowego na podstawie art. 105 par. 1 Kpa.

Sformułowanie art. 5 ust. 4 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych /Dz.U. nr 32 poz. 191 ze zm./ wskazuje, że przepis ten dotyczy mienia ogólnonarodowego /państwowego/ bezpośrednio związanego z realizacją, ściśle określonych zadań gminy.

Opinia wydana przez biegłego, ale przed wszczęciem postępowania w sprawie, nie jest opinią w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego.

Zmiana umowy w rozumieniu art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej zachodzi nie tylko w wypadku nowego ukształtowania jej treści, ale także w sytuacji gdy treść pozostaje ta sama, lecz inna staje się wysokość świadczeń z niej wynikających na skutek zdarzeń, od których strony uzależniły rozmiar tych świadczeń. Jeżeli zatem umowa określała wysokość czynszu na podstawie wartości

Sam fakt posiadania przez podmiot gospodarczy określonych towarów przy jednoczesnym braku dowodów ich zakupu oraz nieprowadzeniu rejestru opłaty skarbowej nie jest równoznaczny z udowodnieniem, że towary te zostały nabyte od osób fizycznych, nie wykonujących działalności zgłoszonej do ewidencji działalności gospodarczej, o których mowa w par. 46 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia

Decyzje wydawane przez izby skarbowe na podstawie par. 9 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 sierpnia 1990 r. w sprawie weryfikacji rocznych bilansów przedsiębiorstw państwowych, wysokości opłat za weryfikację oraz szczegółowych praw i obowiązków biegłych księgowych /Dz.U. nr 62 poz. 361/ nie są decyzjami ustalającymi wysokość zobowiązania podatkowego w rozumieniu przepisów podatkowych

1. Znaczenie prawne wpisu ewidencyjnego co do osoby właściciela, nie korzysta z domniemania prawdziwości jak wpisy w księdze wieczystej. 2. Tylko dane dotyczące wpisu gruntów /położenia, granic, rodzaju użytków i ich klas/ mają moc wiążącą zarówno dla obywatela jak i organów państwowych. 3. Nie można odwracać sytuacji przyjętej w polskim ustawodawstwie i udowadniać swego prawa własności poprzez żądanie

Zapłacona cena towaru nie jest elementem składowym pojęcia "stanu towaru" w rozumieniu art. 23 ust. 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawa celnego /Dz.U. nr 75 poz. 445 ze zm./; możliwe jest ustalenie, że wartość celna towaru była niższa niż przyjęta w dniu odprawy celnej.

Nie jest wyłączona możliwość ustalenia, że wskutek uwzględnienia reklamacji z tytułu wad towaru celnego, istniejących w dniu dokonania zgłoszenia celnego, ostatecznie za towar zapłacona została cena niższa, niż cena z dnia dokonywania odprawy celnej, a w konsekwencji, że wartość towaru celnego w dniu dokonywania odprawy celnej była niższa, niż wynikało to z dowodów istniejących w tym dniu. Ustalenia

Nie jest sprzeczne z prawem działanie organu uprawnionego do wydawania koncesji, jeśli w decyzji o przyznaniu koncesji określa granice tej koncesjonowanej działalności.

W razie pominięcia w postępowaniu administracyjnym strony, która zmarła po zakończeniu sprawy decyzją ostateczną, następcy prawni majątkowych praw dziedzicznych, których postępowanie dotyczyło, mogą domagać się wznowienia postępowania z ich udziałem na podstawie art. 145 par. 1 pkt 4 Kpa. Złożenie takiego wniosku rozpoczyna nowe postępowanie administracyjne w stosunku do postępowania prowadzonego w

Obowiązujące przepisy celne w zakresie zwolnień celnych nie przewidują możliwości przedłużenia okresu zastosowania zwolnienia określonego w art. 14 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445 ze zm./.

Uchwała organu samorządu adwokackiego ustalająca wysokość składki rocznej na potrzeby izby adwokackiej /art. 40 pkt 3 i art. 44 i 46 ustawy z 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze - Dz.U. nr 16 poz. 124 ze zm./ nie dotyczy rozstrzygnięcia sprawy indywidualnej z zakresu administracji, zleconej do załatwienia przez organ samorządu adwokackiego. Jest to sprawa wewnątrzorganizacyjna tego samorządu związana

1. Jeżeli nie ma organu właściwego /vacat/ do wydania decyzji administracyjnej /w rozumieniu art. 39 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym - Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./, żaden pracownik urzędu gminy nie może być upoważniony przez nie istniejący organ do działania w jego imieniu. 2. Obiekt służący do zaspokajania potrzeb religijnych jest z istoty swej elementem infrastruktury

1. Artykuł 60 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445 ze zm./ nie wyłącza stosowania w postępowaniu odwoławczym ogólnych zasad postępowania dowodowego określonych w kodeksie postępowania administracyjnego. 2. Niezwiązanie sądu administracyjnego granicami skargi /art. 206 Kpa/ nie dotyczy sytuacji, gdy w wyniku połączenia do wspólnego rozpoznania różnych spraw w jednym dokumencie

1. Przepis art. 14 ust. 1 pkt 22 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445 ze zm./ stwierdza,że przywóz towarów z zagranicy jest wolny od cła, jeżeli przedmiotem przywozu są środki spożywcze przeznaczone do spożycia w środku przewozowym przez członków obsługi i pasażerów, w międzynarodowych przewozach towarów i pasażerów. Dotyczy to sytuacji sytuacji, gdy obowiązek zapłacenia

W świetle art. 70 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 nr 445 ze zm./ przedsiębiorstwo spedycyjno-przewozowe, którego pracownicy przewożący towar przez granicę nie dostarczyli towaru przekazanego do urzędu celnego wskazanego w dokumencie przewozowym, nie ma prawnego obowiązku do uiszczenia opłaty manipulacyjnej dodatkowej za nie wykonanie w terminie obowiązku dostarczenia

Ograniczony zakres postępowania związanego z prowadzeniem zmian w operacje ewidencji gruntów co do osoby właściciela, powoduje ograniczenie znaczenia prawnego dokonanego wpisu. Wpis ewidencyjny co do osoby właściciela danej nieruchomości nie korzysta z domniemania prawdziwości jak wpisy w księdze wieczystej, to jest z rękojmi wiary publicznej ksiąg wieczystych.

Decyzje administracyjne w sprawach podatkowych, w tym te o charakterze uznaniowym, powinny być wydawane po starannym wyjaśnieniu wszelkich okoliczności sprawy. Obowiązek zebrania i wyczerpującej analizy materiału dowodowego spoczywa na organie administracji /art. 77 par. 1 i art. 80 Kpa/.

Urząd skarbowy, ustalając stawkę karty podatkowej ze wszystkimi zniżkami i zwyżkami wynikającymi z przepisów, powinien, niezależnie od prawa do udzielania indywidualnych ulg, ustalić istnienie wszystkich okoliczności, które wpływają na wysokość stawki karty, w tym rozmiaru zatrudnienia.

Pozostawienie sprawy bez rozpoznania nie następuje w formie decyzji administracyjnej, co ma ten skutek, że skarga na tę czynność organu administracyjnego nie jest dopuszczalna /art. 196 par. 1 i 3 Kpa/.

Zgodnie z art. 5 pkt 16 lit. "f" i art. 6 pkt 6 lit. "b" ustawy z dnia 17 maja 1990 r. o podziale zadań i kompetencji określonych w ustawach szczególnych pomiędzy organy gminy a organy administracji rządowej oraz o zmianie niektórych ustaw /Dz.U. nr 34 poz. 198/ od dnia wejścia w życie tej ustawy to jest od dnia 27 maja 1990 r. organem właściwym w sprawach dotyczących pozwoleń na budowę jak i zatwierdzania