Jeżeli organ pierwszej instancji nie rozpatrywał sprawy w zakresie merytorycznym - "co do jej istoty", lecz wyłącznie w granicach określonych w art. 156 par. 1 Kpa, i w związku z tym był uprawniony do wydania decyzji o charakterze wyłącznie kasatoryjnym, to organ odwoławczy, w ramach sprawowanej kontroli instancyjnej, również nie jest władny wydać decyzję reformatoryjną, orzekającą "co do istoty sprawy

Wynagrodzenie otrzymywane przez skarżącego z tytułu wykonywania czynności związanych z pełnieniem obowiązków członka Kolegium Odwoławczego mieści się w treści art. 13 pkt 5 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./, w stosunku do którego norma przewidziana w art. 22 ust. 9 pkt 4 ustawy nie miała zastosowania.

Świadczenia z tytułu umowy leasingu samochodu, przewidującej możliwość wykupu jej przedmiotu, lecz nie powodującej automatycznego przejęcia prawa własności z chwilą zakończenia okresu używania, stanowią koszty uzyskania przychodu, o których mowa w art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1991 nr 49 poz. 216 ze zm./.

Jeżeli podmiot dokonujący obrotu towarowego z zagranicą domaga się wznowienia postępowania zakończonego ostateczną decyzją o wymiarze cła i nowego wymiaru cła w związku z obniżeniem ceny /wartości transakcyjnej/ towaru na skutek uwzględnienia reklamacji w wyniku ujawnienia wad towaru po wydaniu tej decyzji, konieczne jest nie tylko wykazanie podstaw do wznowienia postępowania celnego /art. 145 par.

1. Pełnomocnikiem procesowym strony, będącej podmiotem gospodarczym, w postępowaniu przed Naczelnym Sądem Administracyjnym dotyczącym sprawy z zakresu działalności gospodarczej tego podmiotu może być z ramienia spółki lub spółdzielni z udziałem adwokatów lub radców prawnych, działającej na podstawie art. 24 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej /Dz.U. nr 41 poz. 324 ze zm./,

Do uznania, że zasada dwuinstancyjności postępowania administracyjnego /art. 15 Kpa/ została zrealizowana, nie wystarcza stwierdzenie, że w sprawie zapadły dwa rozstrzygnięcia dwóch organów różnych stopni. Konieczne jest też, by rozstrzygnięcia te zostały poprzedzone przeprowadzeniem przez każdy z organów, który wydał decyzje, postępowania umożliwiającego osiągnięcie celów, dla których postępowanie

Jaki sąd - Naczelny Sąd Administracyjny czy sąd pracy jest właściwy do rozpatrzenia sporu dotyczącego rozwiązania stosunku pracy z mianowanym pracownikiem Najwyższej Izby Kontroli?

Zlecenie czy też odmowa zlecenia wykonania funkcji administracyjnych jednostkom spoza systemu organów administracji nie następuje w formie decyzji. Jednostce, której odmówiono zlecenia określonych funkcji administracyjnych /na co zezwala wyraźne upoważnienie ustawowe/, przysługuje tylko tryb skargowy przewidziany w art. 221 i nast. Kpa.

1. Ustanowienie przez stronę pełnomocnika /art. 32 Kpa/ nie oznacza, że wynikające dla niej z przepisów prawa materialnego obowiązki obciążają pełnomocnika. 2. Skierowanie przez organ administracji decyzji wydanej na podstawie art. 67 ust. 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445 ze zm./ o dopuszczeniu zgłoszonego towaru do obrotu na polskim obszarze celnym i o wymiarze

W czasie obowiązywania ustawy z 29 grudnia 1989 r. o zatrudnieniu /Dz.U. nr 75 poz. 446; zm. Dz.U. 1990 nr 9 poz. 57 i nr 56 poz. 323 oraz Dz.U. 1991 nr 7 poz. 24 i nr 46 poz. 201/ dochodzenie zwrotu nienależnie pobranych zasiłków mogło mieć miejsce jedynie przed sądem powszechnym w oparciu o przepisy Kodeksu cywilnego o bezpodstawnym wzbogaceniu /art. 405 i następne Kc/. Dopiero przepis art. 23 ustawy

Jeśli posługując się formą delegacji dokonano istotnych zmian stosunku służbowego funkcjonariusza formacji zmilitaryzowanych /a nie zwykłego oddelegowania do czasowego pełnienia służby poza stałym miejscem służby/, to jest to decyzja w sensie materialnym, która podlega kontroli sądu administracyjnego.

1. Do postępowania w sprawie o przeniesienie sędziego na inne miejsce służbowe /art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 grudnia 1989 r. o Krajowej Radzie Sądownictwa - Dz.U. nr 73 poz. 435 ze zm., w związku z art. 61 par. 2 pkt 4 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych - Dz.U. 1990 nr 23 poz. 138 ze zm./ mają zastosowanie przepisy kodeksu postępowania administracyjnego. 2. Przepis

Art. 2 pkt 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych stanowi podstawę prawną do ustalenia zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości w stosunku do osoby dzierżawiącej garaż od Państwa.

Jeżeli obowiązujące rozporządzenie uchyla poprzedni akt wykonawczy, a wcześniejsze rozporządzenia także zostały uchylone bez wprowadzenia przepisu przechodniego, pozwalającego stosować akt uchylony do spraw, w których obowiązek podatkowy powstał w czasie jego obowiązywania, albo do spraw w których zeznanie podatkowe zostało złożone w czasie jego obowiązywania, to brak jest podstaw prawnych do stosowania

Możliwość dokonania odprawy celnej czasowej opakowań wielokrotnego użytku /art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne - Dz.U. nr 75 poz. 445 ze zm./ nie oznacza, że na organie celnym ciąży obowiązek ustalania z urzędu, na podstawie załączonych faktur i umów, czy opakowania podlegają zwrotowi, oraz obowiązek wydania decyzji o odprawie czasowej. Strona dokonująca obrotu towarowego

Do odprawy celnej czasowej stosuje się art. 50 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445 ze zm./, statuujący zasadę wszczynania postępowania celnego na wniosek podmiotu dokonującego obrotu towarowego z zagranicą.

1. Wzruszenie ostatecznej decyzji, będącej wyjątkiem od określonej w art. 16 par. 1 Kpa zasady trwałości decyzji, powinno być poprzedzone przeprowadzeniem szczególnie wnikliwego postępowania, uwzględniającego w pełni przepisy art. 7, art. 8 i art. 77 par. 1 Kpa, a także - i wypełniającego zawarte w art. 1 Konstytucji wskazania o stosowaniu w praktyce zasad demokratycznego państwa prawnego. 2. Dla oceny

Nabycie przez podatnika lokalu mieszkalnego od gminy w budynku wybudowanym dla celów komunalnych, którego przeznaczenie zostało następnie zmienione /sprzedaż lokalu dla indywidualnych nabywców/ nie uprawnia do korzystania z odliczenia od dochodu przewidzianego w art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "d" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./. Przy interpretacji

Rodzaj samochodu w decydujący sposób może określić tylko producent deklarujący, jaki samochód wyprodukował i jaki zamierza oferować nabywcom. Samochód kombi charakteryzuje się tym właśnie, że może on być, po wykonaniu stosunkowo prostych zabiegów technicznych, przystosowany bądź do przewozu osób, bądź do przewozu towarów. Jak wynika z zawartych w katalogu ustaleń producenta, samochód volkswagen transporter

Urzędy celne są płatnikami podatku obrotowego w rozumieniu art. 3 ust. 4 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./. Płatnik nie jest organem podatkowym uprawnionym do wydawania decyzji w sprawach podatkowych. Jeśli więc osoba, sprowadzająca towar z zagranicy, kwestionuje sposób obliczenia podatku obrotowego od tego towaru przez urząd celny, powinna

Od 27 maja 1990 r. możliwość zaskarżenia do sądu administracyjnego decyzji z zakresu nauki jest ograniczona art. 2 ustawy z dnia 24 maja 1990 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania administracyjnego /Dz.U. nr 34 poz. 201/.

1. Odmowa uznania przez organ podatkowy przerwy w działalności gospodarczej podatnika /par. 15 rozporządzenia Ministra Finansów ż dnia 21 grudnia 1990 r. w sprawie karty podatkowej - Dz.U. nr 92 poz. 545/ czy to ze względu na spóźnione jej zgłoszenie, czy też z powodu podjęcia działalności w okresie deklarowanej przerwy, powinna mieć formę decyzji administracyjnej. 2. Pobór podatku w wyniku odmowy

1. Rażące naruszenie prawa w rozumieniu art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa zachodzi wtedy, gdy treść decyzji pozostaje w wyraźnej i oczywistej sprzeczności z treścią przepisu prawa i gdy charakter tego naruszenia powoduje, że owa decyzja nie może być akceptowana ,jako akt wydany przez organ praworządnego państwa. 2. Obowiązkiem organu stwierdzającego nieważność decyzji jako wydanej z rażącym naruszeniem prawa