Naczelny Sąd Administracyjny uchylił zaskarżony wyrok WSA i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania z powodu braku podstawy prawnej i uzasadnienia, zobowiązując WSA do rzetelnej analizy prawnej wniosku o interpretację.

Usługi świadczone przez B. L.P., obejmujące dostęp do informacji transakcyjnych, spełniają definicję zarządzania funduszami inwestycyjnymi w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. a) ustawy o VAT. NSA uznał ich zwolnienie z VAT, wytyczając konieczność ponownego rozstrzygnięcia sprawy z uwzględnieniem tej interpretacji.

Postanowienie o uchyleniu wyroku WSA i przekazaniu sprawy do ponownego rozpoznania z uwagi na naruszenie zasady jawności postępowania sądowego, co pozbawiało stronę możliwości obrony jej praw.

Nie stwierdza się istnienia przesłanek do refakturowania usług w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, co skutkuje brakiem uprawnień do odliczenia VAT przez A. spółka z o.o., której działania ograniczały się do płatności świadczonych na rzecz C.

Spółka komandytowa nie jest obowiązana do pobierania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych przy wypłacie komplementariuszom zaliczek na poczet zysku w trakcie roku podatkowego, zgodnie z art. 41 ust. 4e i art. 30a ust. 6a u.p.d.o.f.

Podatnik ma prawo do wstecznego obniżenia stawek amortyzacyjnych środków trwałych przy zachowaniu zasad korekty deklaracji podatkowej, w szczególności w kontekście nieprzekraczania terminu przedawnienia, co jest zgodne z wykładnią przepisów materialnego prawa podatkowego.

W przypadku świadczenia kompleksowego, obejmującego sprzedaż zabudowanej działki gruntu i udziału w działce drogowej, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega całość według stawki dla świadczenia głównego.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność stosowania zasady ochrony uzasadnionych oczekiwań Skarżącej wobec stosowania obniżonej 5% stawki VAT na podstawie wcześniej utrwalonej praktyki interpretacyjnej organów podatkowych, co uzasadniło oddalenie skarg kasacyjnych i utrzymanie w mocy korzystnego dla Skarżącej orzeczenia WSA.

Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, że wątpliwości co do zastosowania właściwej stawki VAT wynikające z różnic interpretacyjnych powinny być rozstrzygnięte na korzyść podatnika, w świetle zasady uzasadnionych oczekiwań. Ustalono, że działalność gastronomiczna prowadzona przez Skarżącą może być traktowana jako dostawa towarów, co uzasadnia stosowanie stawki 5% zgodnie z wcześniejszą praktyką interpretacyjną

Ostateczne rozstrzygnięcie sprowadza się do stwierdzenia, że spółka będąca świadomym uczestnikiem mechanizmu karuzeli podatkowej nie może korzystać z prawa do odliczenia VAT, ani z procedury TAX FREE, gdyż transakcje fikcyjne pozbawione są znaczenia gospodarczego.

Art. 11 u.p.d.o.p. nie uprawnia organów podatkowych do recharakteryzacji i reklasyfikacji transakcji powiązanych dla celów podatkowych, jedynie na ich podstawie. Wyroki podjęte na tej podstawie bez wyraźnego umocowania prawnego wymagają uchylenia.

Prawo do uzyskania oprocentowania nadpłaty podatku VAT powstałej w wyniku orzeczenia TSUE uzależnione jest od zgłoszenia przez podatnika wniosku o zwrot tej nadpłaty, co wyklucza prawo do oprocentowania w przypadku przeniesienia tej nadpłaty na kolejne okresy rozliczeniowe.

NSA uznał, że wyrok TSUE nie powoduje konieczności wznowienia postępowania podatkowego w Polsce, jeśli przepisy krajowe nie przewidują związania organów efektem decyzji wydanych na kontrahentów, co wyklucza uchylenie decyzji ostatecznej.

Sfinansowanie kursu prawa jazdy dla osoby niebędącej pracownikiem stanowi przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, powstający w momencie uzyskania świadczenia, niezależnie od dalszego nawiązania stosunku pracy.