Ostateczność decyzji administracyjnych, o które mowa w art. 46 ust. 1e pkt 2 lit. b ustawy o odpadach, jest wystarczającą przesłanką do odmowy zmiany zezwolenia na przetwarzanie odpadów. Brak prawomocności tych decyzji nie stanowi przeszkody prawnej dla ich uwzględnienia.

Nałożenie grzywny administracyjnej w celu przymuszenia można utrzymać, gdy zobowiązany nie przestrzega obowiązków administracyjnych, a wyegzekwowanie ich w terminie jest niemożliwe bez zastosowania środków przymusu, w granicach ustawowych norm i celowości.

Przetwarzanie odpadów bez wymaganego zezwolenia, polegające na mechanicznym wydzielaniu frakcji z odpadów, podlega sankcjom administracyjnym, niezależnie od braku wpływu na środowisko, potwierdzone prawidłowo-interpretowanym materiałem dowodowym.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że decyzja kasacyjna ŚWINB była prawidłowa z uwagi na niewłaściwe ustalenie stron w postępowaniu I instancji, co wymaga ponownego rozpoznania sprawy w celu wyeliminowania uchybień proceduralnych.

Zgodnie z wyrokiem NSA, ochrona złóż kopalin zgodnie z art. 125 P.o.ś. wymaga pełnego uwzględnienia ich znaczenia na tle planów zabudowy terenu, nawet jeśli inwestycja jest celu publicznego. Przepisy te mają charakter bezwzględnie obowiązujący, co skutkuje bezwarunkową ochroną złóż przed każdą trwałą zabudową.

Decyzja o ustaleniu warunków zabudowy, zgodna z ustawą o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, nie wymaga szczegółowego badania uciążliwości dla sąsiadów na etapie wydania tej decyzji; kwestie te rozpatrywane są na etapie pozwolenia na budowę.

Dla przyznania świadczenia rentowego w drodze wyjątku wymagane jest spełnienie wszystkich przesłanek z art. 83 ust. 1 ustawy emerytalnej, w tym wykazanie braku niezbędnych środków utrzymania. Dochód przewyższający najniższą emeryturę wyklucza uznanie, że wnioskodawca nie posiada niezbędnych środków utrzymania, co uniemożliwia przyznanie świadczenia specjalnego.

Nielegalne międzynarodowe przemieszczenie używanych części samochodowych, załadowanych w sposób nasypowy i niechroniony przed uszkodzeniami, stanowi przesłankę ich klasyfikacji jako odpady. Organ administracyjny ma prawo nakazać ich zagospodarowanie zgodnie z przyjętymi normami prawnymi.

Części samochodowe przewożone w sposób wskazujący na pozbycie się ich przez właściciela mogą być uznane za odpady podlegające przepisom o międzynarodowym przemieszczaniu odpadów, z uwzględnieniem stanu technicznego i sposobu transportu, co obliguje do ich zagospodarowania według prawa unijnego.