Użyte w ustawie określenie "różnych typów" wyklucza możliwość połączenia w zespół szkół tego samego typu.

Okres pobierania zasiłku dla bezrobotnych za granicą nie jest okresem zatrudnienia w rozumieniu art. 14 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445 ze zm./ skutkującym zwolnienie od cła przywiezionego z zagranicy towaru, o którym mowa w tym przepisie.

Ustanowiony w art. 13 ust. 2 ustawy z dnia 26 lutego 1982 r. o cenach /t.j. Dz.U. 1988 nr 27 poz. 195/, obowiązek informowania izb skarbowych o zamiarze podwyższenia ceny umownej i regulowanej nie jest zależny od osiągania zysku.

W myśl art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445 ze zm./ podmiotowi, który dokonał uprzednio przywozu z zagranicy towaru będącego przedmiotem powrotnego wywozu zwraca się cło przywozowe na zasadach tym przepisem określonych, ale tylko wówczas, gdy zostanie ustalona w sposób nie budzący wątpliwości tożsamość towaru. W sytuacji, gdy towary powrotnie wywożone

Uregulowanie zawarte w par. 5 ust. 2 zarządzenia nr 2 Prezesa Rady Ministrów z dnia 12 lutego 1991 r. w sprawie powołania i trybu działania Krajowej Komisji Uwłaszczeniowej /M.P. nr 7 poz. 49/ wykracza poza upoważnienie ustawowe /art. 18 ust. 3 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych - Dz.U. nr 32 poz.191 ze zm.

Dla obowiązku uiszczenia opłaty skarbowej od umów najmu, który ustanowiony jest w art. 1 ust. 1 pkt 2 lit. "b" i ust. 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej, bez znaczenia jest okoliczność, że najemca przeznacza wynajęty lokal na działalność gospodarczą; nie podlegają tej opłacie jedynie umowy najmu, które zawierane są przez wynajmującego w wyniku takiej właśnie działalności usługowej

Art. 29 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./ jest samoistną podstawą prawną decyzji w przedmiocie zwrotu nadpłaconego podatku także wówczas, gdy wprawdzie obliczenie i pobranie podatku nastąpiło za pośrednictwem płatnika, lecz nadpłata spowodowana została późniejszymi /powstałymi po obliczeniu i pobraniu podatku/ okolicznościami faktycznymi.

Powołanie się na okoliczności podnoszone w postępowaniu odwoławczym, a następnie w skardze do Naczelnego Sądu Administracyjnego, nie może być uznane za zgłoszenie nowych okoliczności faktycznych i zarzutów, które "nie mogły być rozpatrywane w postępowaniu odwoławczym". W skład materiału dowodowego sprawy wchodzi bowiem całość zebranych dowodów, w tym również podanych przez stronę w każdym etapie przeprowadzonego

Właściwość rzeczową organu odwoławczego ocenia się z uwzględnieniem przepisów prawa materialnego zastosowanych w decyzji organu pierwszej instancji, a w odniesieniu do decyzji o stwierdzeniu nieważności decyzji - przepisów prawa materialnego, według których wydano decyzję będącą przedmiotem postępowania w sprawie o stwierdzenie nieważności na podstawie art. 156 par. 1 Kpa.

1. W skardze do Naczelnego Sądu Administracyjnego na decyzję o zwolnieniu ze służby /rozkaz personalny/, wydaną na podstawie art. 41 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji /Dz.U. nr 30 poz. 179/, bezskuteczne jest podnoszenie zarzutów dotyczących postępowania dyscyplinarnego i wymierzonej w tym postępowaniu kary dyscyplinarnej wydalenia ze służby. 2. Decyzja personalna o zwolnienie

W świetle przepisu art. 25 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445 ze zm./ nie ma podstaw do wliczania do wartości transakcyjnej towaru kosztów transportu i ubezpieczenia towaru, poniesionego przez kupującego od granicy Polski do miejsca przeznaczenia w kraju.

Przez wyrażoną w orzeczeniu Naczelnego Sądu Administracyjnego ocenę prawną /art. 209 Kpa/ rozumieć należy wyrażony w tym orzeczeniu sąd o prawnej wartości sprawy, w tym w szczególności o prawnych konsekwencjach ustalonych w sprawie okoliczności faktycznych.

Sąd administracyjny nie może stwierdzić nieważności zaskarżonej decyzji na niekorzyść strony wnoszącej skargę, jeżeli strona przeciwna nie wniosła skargi /art. 382 Kpc w związku z art. 211 Kpa/.

Nieterminowe dokonywanie wpisów w księdze powodują jej niezgodność ze stanem rzeczywistym, zatem w rozumieniu par. 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 12 grudnia 1990 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów /Dz.U. nr 88 poz. 516/, można ją uznać za nierzetelną. Dlatego nie można uznać jej za dowód w postępowaniu podatkowym - zgodnie z art. 169 par. 1 Kpa.

Zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 14 grudnia 1990 r. o dochodach gmin i zasadach ich subwencjonowania w 1991 r. i 1992 r. oraz o zmianie ustawy o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 89 poz. 518 ze zm./ Urząd Skarbowy udziela ulg, odroczeń i umorzeń oraz stosuje zaniechanie poboru podatku od spadków i darowizn wyłącznie na wniosek lub za zgodą zarządu gminy wyrażonymi w formie decyzji.

Komunalizacja mienia ustanowiona przez art. 5 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. - przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych /Dz.U. nr 32 poz. 191/, jest realizowana niezależnie od roszczeń reprywatyzacyjnych, które nie mogą być dochodzone w postępowaniu komunalizacyjnym.

Odpowiedź na odwołanie od oceny kwalifikacyjnej pracownika nie ma formy decyzji administracyjnej i nie służy na nią skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

1. Z chwilą postawienia w stan likwidacji spółki z ograniczoną odpowiedzialnością zachowuje swoją tożsamość i osobowość prawną. 2. Przepisy o rachunkowości nie są przepisami podatkotwórczymi.

1. Prowadzenie przez prokuraturę postępowania w sprawie fałszerstwa dokumentu nie pozwala jeszcze na przyjęcie w postępowaniu podatkowym faktu fałszerstwa za udowodniony. Decydujące znaczenie ma tutaj prawomocny wyrok sądu. 2. Organ podatkowy może we własnym zakresie ustalić fakt fałszerstwa dokumentu w trybie postępowania dowodowego na zasadach przewidzianych w Kodeksie postępowania administracyjnego

Artykuł 14 ust. 1 pkt 36 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445 ze zm./ uzależnia zwolnienie od cła nie od podmiotu, który dokonuje obrotu towarowego z zagranicą, lecz od przeznaczenia wymienionych w nim przedmiotów wyłącznie do celów dydaktycznych lub badawczych /z wyłączeniem działalności gospodarczej/ w szkołach, instytucjach i placówkach naukowych oraz jednostkach

Spłaty kredytu bankowego lub pożyczki z zakładu pracy na cele określone w art. 26 ust. 1 pkt 5 i 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ podlegają odliczeniu wraz z odsetkami od podstawy obliczenia podatku, gdy wydatki na te cele zostały poniesione po wejściu w życie tej ustawy /1 stycznia 1992 r./. Wyliczenie w art. 26 ust. 1 pkt 1-9 kwot

Przepisy ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej mają zastosowanie do wszystkich podmiotów prowadzących działalność gospodarczą, o jakiej mowa w art. 2 ust. 1 tej ustawy i to niezależnie od czasu ich powstania i prawnej formuły organizacyjnej.

1. W stosunku do towaru będącego przedmiotem czasowego przywozu nie można dokonywać żadnych innych czynności, poza tymi, które są przewidziane w art. 17 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445 ze zm./. 2. "Podmiotem zobowiązanym" do wywozu w rozumieniu prawa celnego /art. 18/ jest jedynie podmiot, który przyjął na siebie obowiązek wywiezienia towaru podczas odprawy celnej