Skarga kasacyjna od wyroku WSA we Wrocławiu w przedmiocie włączenia nieruchomości do wojewódzkiej ewidencji zabytków została oddalona; czynności konserwatora zabytków były zgodne z prawem, a uprzednie prawomocne orzeczenie wiąże inne organy.

Dopuszczenie przez miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego budowli infrastrukturalnych nie wymaga określenia parametrów zabudowy, takich jak wysokość obiektów czy udział powierzchni biologicznie czynnej, jeśli nie wpływają one na ład przestrzenny, zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o planowaniu przestrzennym.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną, uznając, że ustalenie warunków zabudowy, w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, może obejmować instalacje OZE na podstawie decyzji administracyjnej bez ograniczeń co do mocy instalacji, zgodnie z art. 61 ust. 3 ustawy o planowaniu przestrzennym.

NSA stwierdza, że przepisy miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego nie mogą uniemożliwiać realizacji inwestycji celu publicznego z zakresu łączności sieci telekomunikacyjnej, co stanowi naruszenie ustawy o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych.

Skarga kasacyjna oddalona, postanowienie o wstrzymaniu budowy zgodne z Prawem budowlanym, brak podstaw do legalizacji w trybie uproszczonym.

W sytuacji, gdy dochodzi do niewspółpracy z organem oraz gdy koszty, na które żądany jest zasiłek, nie stanowią niezbędnej potrzeby bytowej, organy administracyjne mogą odmówić przyznania zasiłku celowego w oparciu o przepisy uznaniowe oraz zasadę subsydiarności świadczeń z pomocy społecznej.

Skarga kasacyjna wniesiona przez R. Z. jest zasadna, ponieważ zaskarżony wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach został wydany na podstawie niepełnej analizy stanu faktycznego oraz błędnej oceny spełnienia wymogów miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że po upływie pięciu lat od doręczenia lub ogłoszenia decyzji o pozwoleniu na budowę stwierdzenie jej nieważności jest niemożliwe. Decyzje te podlegają ochronie art. 37b ustawy Prawo budowlane.

Niewłaściwe przeprowadzenie przez organ badania formalnego i merytorycznego przesłanek wznowienia postępowania administracyjnego skutkuje naruszeniem procedury administracyjnej; Wojewódzki Sąd Administracyjny słusznie uchylił postanowienia o odmowie wznowienia, a Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną.

Nie można odmówić przyznania świadczenia pielęgnacyjnego na podstawie braku udziału rodzeństwa w opiece, jeśli skarżący spełnia przesłanki przewidziane w art. 17 ust. 1 ustawy o świadczeniach rodzinnych oraz faktycznie sprawuje opiekę nad osobą niepełnosprawną.

Dopuszczenie organizacji społecznej do postępowania administracyjnego wymaga zarówno zgodności z celami statutowymi, jak i istnienia interesu społecznego. Brak spełnienia tych przesłanek uniemożliwia jej udział w postępowaniu na prawach strony.

Skarga kasacyjna P. S. została oddalona z powodu braku uzasadnionych podstaw, gdyż jedynie E. S. miała prawo wniesienia zażalenia. Skarga kasacyjna E. S. odrzucona jako niedopuszczalna.