Stwierdza się, że decyzja Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego o wstrzymaniu ruchu zakładu górniczego była zgodna z prawem, a prawidłowość postępowania kontrolnego oraz przyjętych ustaleń faktycznych uzasadniała jej utrzymanie w mocy. Skarga kasacyjna zostaje oddalona.
Skarga kasacyjna Gminy B. na decyzję Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego zostaje oddalona. Naczelny Sąd Administracyjny potwierdza prawidłowość subsumcji oraz zobowiązuje Gminę B. do pokrycia kosztów postępowania zgodnie z przepisami.
Akt starosty powiatu zatwierdzający zmianę organizacji ruchu z naruszeniem wymogów technicznych dla progów zwalniających nie może być uznany za inną metodę zgodną z prawem. Podjęte działanie starosty, mimo jego generalnego charakteru, powinno respektować obowiązujące normy prawne, które wymagają wcześniejszego wyczerpania innych metod ograniczania prędkości.
Beneficjent dofinansowania, który nie współpracuje z organem kontrolującym i narusza zasady racjonalnego wydatkowania środków unijnych, jest zobowiązany do zwrotu części lub całości przyznanych środków.
Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, że w razie wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach w postępowaniu z udziałem społeczeństwa, organizacje społeczne nie mają prawa przystąpienia do postępowania koncesyjnego ze względu na art. 33 p.g.g.
TNaczelny Sąd Administracyjny oddala skargę kasacyjną, uznając zarzuty naruszenia prawa materialnego i procesowego za niezasadne, przyjmując, że lokalizacja zjazdu zagraża bezpieczeństwu ruchu drogowego.
Oddalenie skargi kasacyjnej Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji potwierdza wymóg kompleksowej analizy okoliczności przez organ koncesyjny, przy stosowaniu art. 22 ust. 2 pkt 2 ustawy o ochronie osób i mienia. Organ nie może polegać na automatycznym stosowaniu przepisów przy rażącym naruszeniu warunków koncesji.
Art. 33 ustawy P.G.G. wyłącza możliwość udziału organizacji społecznych w postępowaniu koncesyjnym, jeżeli poprzedza je decyzja środowiskowa wydana z udziałem społeczeństwa. NSA uznał odmowę Ministra za uzasadnioną.
Umowy o świadczenie usług, które podlegają przepisom o zleceniach, skutkują obowiązkiem ubezpieczenia zdrowotnego stron w nich uczestniczących. Autonomia stron co do formy umowy nie może wpływać na obowiązki publicznoprawne wynikające z ustawy.
Stwierdzenie nieważności decyzji Burmistrza Miasta J. ze względu na rażące naruszenie prawa w postaci wydania zezwolenia na sprzedaż alkoholu bez wymaganej prawem legitymizacji wnioskodawcy tytułu prawnego do lokalu. Takie naruszenie przepisów art. 18 ust. 6 ustawy o wychowaniu w trzeźwości uniemożliwia utrzymanie w mocy wydanej decyzji.
Naczelny Sąd Administracyjny uznaje, że ocena prawnomaterialna dokonana przez Wojewódzki Sąd Administracyjny dotycząca odmowy przyznania świadczeń na rzecz ochrony miejsc pracy była prawidłowa; skarga kasacyjna oddalona z uwagi na brak podstaw do zakwestionowania subsumpcji i wykładni przepisu prawa.
Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że wojewódzki sąd nie popełnił błędu przy wykładni przepisów dotyczących przyznania świadczeń na ochronę miejsc pracy, a zarzuty kasacyjne nie były wystarczające do zmiany zaskarżonego wyroku.
Skarga kasacyjna M. Sp. z o.o. została oddalona, gdyż nie wykazano naruszeń prawnych ani błędnej subsumcji przez sąd pierwszej instancji. Weryfikacja działalności na podstawie rejestru REGON była prawidłowa, a wymagania formalnoprawne były zgodne z przepisami dotyczącymi świadczeń na ochronę miejsc pracy.
Negatywna ocena projektu przez NCBiR, dotycząca braku spełnienia kryteriów wyboru, została prawidłowo uzasadniona proceduralnie i merytorycznie. NSA potwierdził prawidłowość oceny, kierując się zasadami prawa wdrożeniowego i regulaminu konkursowego.
Brak uzasadnionych podstaw do uznania zarzutów skargi kasacyjnej M. Sp. z o.o.; przepisy materialne i proceduralne prawidłowo zinterpretowane i zastosowane przez WSA w Łodzi.
Naczelny Sąd Administracyjny postanowił, iż dopuszczenie oferty bez wskazania równoważnych norm technicznych naruszało przepisy prawa zamówień publicznych, uzasadniając korektę finansową przypadającą do zwrotu z tytułu nieprawidłowości proceduralnych.
NSA orzekł, że odmowa dopuszczenia strony do postępowania w sprawie zmiany koncesji górniczej, uzasadniona brakiem interesu prawnego, jest zgodna z obowiązującymi przepisami proceduralnymi.