Zakładom energochłonnym przysługuje prawo do skorzystania ze zwolnień podatkowych z akcyzy na energię elektryczną zarówno podmiotowo, jak i przedmiotowo, pod warunkiem, że zwolnienia te nie dotyczą tej samej energii elektrycznej. Koszty dystrybucyjne wchodzą w skład rzeczywistych kosztów nabycia tej energii.
Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną F. C. Sp. z o.o., podtrzymując odmowę przyznania świadczeń ochrony miejsc pracy z powodu niespełnienia warunków przewidzianych w rozporządzeniu ws. wsparcia, uznając wykładnię oraz zastosowanie przepisów za prawidłowe.
Skarżący ponosi solidarną odpowiedzialność za zaległości finansowe spółki z tytułu zwrotu dofinansowania unijnego, nawet w przypadku złożenia rezygnacji z funkcji członka zarządu; rezygnacja ta nie została skutecznie zarejestrowana w terminie, co nie zwalnia go z odpowiedzialności, jeśli funkcję pełnił faktycznie.
Skarga kasacyjna na odmowę wsparcia na ochronę miejsc pracy oddalona z uwagi na niewystarczające wykazanie zarzutów błędnej wykładni i zastosowania przepisów prawa materialnego.
Naczelny Sąd Administracyjny w związku z nieuzasadnionymi zarzutami naruszenia prawa materialnego i przepisów postępowania oddalił skargę kasacyjną M. P. Sp. z o.o., potwierdzając prawidłowość odmowy przyznania świadczeń na rzecz ochrony miejsc pracy przez organ administracji.
Skarga kasacyjna wniesiona przez M. T. Sp. z o.o. została oddalona, gdyż nie wykazano naruszenia prawa materialnego ani procesowego przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi w sposób skutecznie podważający zasadność wydanego orzeczenia.
NSA uznał, że przy wyliczaniu zwrotu akcyzy organ winien uwzględnić całkowity koszt energii elektrycznej, obejmujący także opłaty dystrybucyjne, zgodnie z wykładnią TSUE. W braku spełnienia tego warunku decyzja kasacyjna powinna być uchylona.
Jeśli zakład energochłonny korzysta ze zwolnienia od akcyzy na podstawie art. 31d u.p.a. oraz art. 30 ust. 7a u.p.a., musi to być zgodne z wykładnią TSUE, w której wliczane są opłaty dodatkowe, a organ podatkowy nie może samodzielnie określać wskaźników bez opinii biegłego.
Skarga kasacyjna spółki C.L. Sp. z o.o. oddalona, wobec braku wykazania naruszeń prawa materialnego i procesowego w zakresie przyznania świadczeń ochrony miejsc pracy.
Przesłanki faktyczne potwierdzenia wywozu towarów systemem ECS nie wystarczają, gdy dowodowo ustalono, że towar nie opuścił UE. Komunikaty mogą być podważone przez urzędowe informacje z państw członkowskich.
Naczelny Sąd Administracyjny uznał za zgodne z prawem decyzje administracyjne Ministra Funduszy i Polityki Regionalnej oraz wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, wskazując na prawidłowość nałożenia korekt finansowych na beneficjenta z powodu niewłaściwego rozliczenia kosztów administracyjnych oraz niezgodności w postępowaniach przetargowych.
Skarga kasacyjna M. C. Sp. z o.o. jest bezzasadna; brak podstaw do zmiany rozstrzygnięcia WSA w Łodzi. Zarzuty przedstawione w skardze kasacyjnej nie podważają ustaleń faktycznych ani prawidłowości wykładni i zastosowania prawa przez sąd pierwszej instancji.
Wydanie przez organ administracyjny decyzji umarzającej postępowanie stanowi wykonanie wyroku sądu administracyjnego zobowiązującego do wydania aktu, niezależnie od jego treści merytorycznej.
Czynność wpisania terminu ważności posiadanych bezterminowo uprawnień do kierowania pojazdami w dokumencie prawa jazdy jest bezskuteczna, albowiem organ administracji publicznej nie ma kompetencji do ich ograniczania oraz weryfikowania nabytych bezterminowo uprawnień.
Skarga kasacyjna na wyrok WSA oddalająca skargę M.R. dotycząca ustalenia opłaty podwyższonej za nielegalne wydobycie kopaliny została uznana za niezasadną, z uwagi na prawidłowe ustalenie stanu faktycznego i właściwą interpretację przepisów prawa przez organy administracyjne.
Naczelny Sąd Administracyjny oddala skargę kasacyjną M. Sp. z o.o., potwierdzając prawidłowość ustaleń WSA w Łodzi co do odmowy przyznania świadczeń na ochronę miejsc pracy, stwierdzając brak podstaw do uwzględnienia zarzutów błędnej wykładni i zastosowania prawa.
Skarga kasacyjna na wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu oddalającego skargę na odmowę przyznania pomocy finansowej z budżetu UE, jako niezasadna, została oddalona z uwagi na niespełnienie wymogu prowadzenia działalności gospodarczej przez wskazany czas. NSA uznał za słuszne argumenty WSA oparte na przepisach prawa materialnego oraz formalnych uchybieniach skargi.
Skarga kasacyjna na uchylenie decyzji o zwrocie środków z projektów unijnych została oddalona. Właściwe wykorzystanie dotacji i dochowanie procedur jest obligatoryjne dla jej zachowania. Deficyt w realizacji usług transportowych uzasadnia zwrot dofinansowania.
Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną, podtrzymując stanowisko Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego o braku podstaw do zmiany decyzji Dyrektora Wojewódzkiego Urzędu Pracy w Łodzi dotyczącej odmowy przyznania świadczeń na ochronę miejsc pracy, wskazując na nieprawidłową konstrukcję zarzutów kasacyjnych.
Naczelny Sąd Administracyjny, kierując się zasadą legalności, oddalił skargę kasacyjną M. Sp. z o.o., uznając zarzuty naruszenia prawa materialnego oraz proceduralnego za nieudowodnione, podtrzymując decyzję o odmowie zawarcia umowy o przyznanie świadczeń ochrony miejsc pracy.
Umowy o prowadzenie zajęć dydaktycznych, zawarte pomiędzy stronami, nie stanowią umów o dzieło, lecz są umowami o świadczenie usług (zlecenia), przez co podlegają obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego jako czynności charakteryzujące się starannym działaniem.