W polskim prawie administracyjnym nie istnieje podstawa prawna do wydawania odrębnego orzeczenia w przedmiocie wszczęcia postępowania. Z tego samego powodu organy administracyjne nie posiadają uprawnienia do wydawania orzeczenia w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania, skoro postępowanie uważa się za wszczęte z chwilą złożenia wniosku /art. 61 par. 3 Kpa/.

Zwrot dodatku mieszkaniowego na podstawie art. 43 ust. 4 ustawy z dnia 2 lipca 1995 r. o najmie lokali i dodatkach mieszkaniowych /t.j. Dz.U. 1998 nr 120 poz. 787 ze zm./ oparty jest na zasadzie winy w rozumieniu przepisów prawa cywilnego /art. 415 Kc/.

Kradzież nie przenosi własności rzeczy ruchomej /środka transportowego/, a tym samym nie stanowi sama przez się o wygaśnięciu obowiązku podatkowego, chyba że na skutek utraty tegoż środka jego właściciel wyrejestruje go na stałe /wycofa z ruchu/.

Pojęcie "ważny interes państwowy" wymaga indywidualizacji i konkretyzacji w każdym przypadku jego zastosowania przy rozpatrywaniu uprawnienia strony wglądu do akt sprawy. W jego wykładni trzeba bowiem uwzględnić to, że w treści przepisu występuje ono w liczbie pojedynczej, a wobec tego chodzi nie o wszelkie ważne interesy państwowe, lecz o jeden konkretnie wskazany /art. 74 par. 1 Kpa/.

Ustalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, które wraz z innymi przepisami prawa kształtują sposób wykonywania prawa własności /art. 33 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym - Dz.U. 1999 nr 15 poz. 139 ze zm./, wyznaczają granice korzystania z rzeczy, stanowią podstawę do ograniczenia swobody w wykonywaniu prawa własności /art. 140 kodeksu cywilnego/, co nie

Podatnicy podatku od środków transportowych są ustawowo zobowiązani do samodzielnego obliczenia i opłacania należnego podatku na rachunek gminy. Nie występuje w przepisach normujących ten podatek instytucja decyzji wymierzających wysokość świadczenia z tego tytułu. Wydanie więc decyzji deklaratoryjnej w trybie art. 5 ust. 3 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr

Ustawa o podatkach i opłatach lokalnych w art. 15 ust. 2 definiuje pojęcie targowiska. W konsekwencji tego w pełni uzasadnione jest określenie obowiązku podatkowego w oparciu o definicję legalną zawartą w tej właśnie ustawie, a nie np.: w oparciu o definicję targowiska zawartą w art. 1 ust. 1, art. 3 i art. 5 dekretu z dnia 2 sierpnia 1951 r. o targach i targowiskach /Dz.U. nr 41 poz. 312 ze zm./.

Nie jest dopuszczalne określenie cła przywozowego w decyzji stwierdzającej przekształcenie się odprawy celnej czasowej w przywozie w odprawę ostateczną w innej wysokości, niż było ono określone w decyzji o czasowym dopuszczeniu towaru do obrotu na polskim obszarze celnym.

Sąd Administracyjny, który dokonuje oceny zgodności z prawem zaskarżonej decyzji, nie jest powołany do dokonywania ustaleń faktycznych, a do oceny, czy ustalenia dokonane przez organ administracyjny nie wykraczają poza granice przyznanej mu swobody oceny dowodów.

Nabywca towarów i usług może potrącić tylko podatek uiszczony przez zbywcę. Podatek nie uiszczony obciąża nabywcę, choćby był on w dobrej wierze, co nie stoi na przeszkodzie dochodzenia przez niego odszkodowania od zbywcy za poniesioną szkodę. Zwolnienie z podatku od towarów i usług w przypadku nieopłacenia go przez zbywcę kłóciłoby się z sensem i celem ustawy o podatku od towarów i usług. Konstrukcja

Opodatkowaniu stawką podatku od towarów i usług "0" procent /par. 67 pkt 1 lit. "a" rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 21 grudnia 1995 r. w sprawie wykonania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym - Dz.U. nr 154 poz. 797 ze zm./ podlegała sprzedaż w kraju wydawnictw dziełowych wydanych zgodnie z Polską Normą PN-74/N-01206 i oznaczonych symbolem ISBN zgodnym z tą

Przepis art. 26 ust. 6 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /t.j. Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./ nie tylko uprawnia organy celne do oceny przedłożonych dokumentów pod względem formalnym, ale również daje możliwość badania wiarygodności dokumentu pod względem merytorycznym w sytuacji, gdy z uzasadnionych przyczyn wysokość podanej ceny transakcyjnej budzi uzasadnione wątpliwości co do jej

Podmiotami praw i obowiązków w stosunkach, w których występuje spółka cywilna, są wspólnicy. Przysługuje im zatem status strony zarówno w postępowaniu administracyjnym, jak sądowoadministracyjnym.

1. Poszerzanie zakresu przedmiotowego umów zawartych przed dniem 2 marca 1993 r. w drodze kolejno zawieranych aneksów nie mogło przekreślać sensu regulacji zawartej w par. 40a ust. 1 pkt 1 lit. "a" rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 12 maja 1993 r. w sprawie podatku od towarów i usług /Dz.U. nr 39 poz. 176 ze zm./. Regulacja ta miała charakter przedmiotowy, dotyczyła usług świadczonych na podstawie

Ustawodawca nie pozostawił organom celnym pełnej swobody w doborze metody ustalania wartości celnej towaru, w przypadku zakwestionowania wartości transakcyjnej - nakazał ustalać tę wartość w kolejności wskazanej w art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /t.j. Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./. Uszeregowanie metod ustalania wartości towaru wskazuje, że celem ustawodawcy było zagwarantowanie

Przychód z odpłatnego przeniesienia tytułu własności udziałów w spółce /art. 17 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm. w brzmieniu obowiązującym w 1995 r./ powstawał najpóźniej w dacie przeniesienia własności udziałów na nabywcę.

1. Przepis ust. 6 art. 26 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /t.j. Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./ ma charakter wyjątku od zasady głoszącej, że wartością celną towaru jest jego wartość transakcyjna. Wynika to z systematyki przepisu, jak i wyraźnego zaznaczenia, że organ celny jest uprawniony do odmiennego określenia wartości celnej towaru tylko wówczas, gdy zakwestionowanie wiarygodności

Po dniu 1 stycznia 1997 r. nie jest możliwe skuteczne złożenie autokorekty deklaracji w podatku od towarów i usług w dniu rozpoczęcia kontroli i w dniach następnych przeprowadzania czynności kontrolnych.

1. Do przychodów z działalności wykonywanej osobiście przez członków zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością /art. 13 pkt 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ należy zaliczyć wynagrodzenie otrzymywane w związku z pełnieniem tej funkcji na podstawie samego tylko aktu ustanowienia /art. 195 par. 3 Kh/, to jest bez nawiązania

Do wniesienia skargi na uchwałę rady gminy o wyborze przewodniczącego rady, nie legitymuje powołanie się na naruszenie interesu prawnego, polegającego na zagrożeniu dla demokracji lokalnej.

Określenie przez radę gminy rodzaju urządzeń do gromadzenia odpadów nie może sięgać wskazania pojemników na odpady, produkowanych przez konkretnych producentów.

Nie do przyjęcia jest pogląd, zgodnie z którym dodanie do konkretnej umowy wymienionej w art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./ dodatkowych elementów, które nie przekreślają jej charakteru jako jednej z czynności cywilnoprawnych wymienionych w tym przepisie, uwalniałoby strony takiej umowy od obowiązku uiszczenia opłaty skarbowej.

1. W odniesieniu do art. 20 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ należy przypomnieć, że ma on zastosowanie tylko w stosunku do podatników prowadzących w okresie rozliczeniowym podatku od towarów i usług równocześnie sprzedaż opodatkowaną i nieopodatkowaną. 2. Przepis art. 17 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r.