W postępowaniu egzekucyjnym, ważny interes zobowiązanego, na podstawie art. 13 § 1 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, może uzasadniać zwolnienie określonych składników majątkowych z egzekucji, jednakże zwolnienie takie nie może prowadzić do udaremnienia podstawowego celu egzekucji, jakim jest przymusowe zaspokojenie wierzytelności publicznoprawnej. Działanie organu egzekucyjnego musi
W postępowaniu egzekucyjnym administracyjnym, samodzielna uciążliwość egzekucji dla zobowiązanego nie jest wystarczającą przesłanką uprawniającą do zwolnienia z egzekucji określonych składników majątkowych; niezbędne jest istnienie ważnego interesu zobowiązanego, rozpatrywanego w kontekście okoliczności konkretnej sprawy oraz w kontekście interesów wierzyciela, tak aby zwolnienie z egzekucji nie prowadziło
1. Konstrukcja zwolnienia z egzekucji składników majątkowych opiera się na tzw. "uznaniu administracyjnym", co oznacza, że wypełnienie tych przesłanek nie zobowiązuje organu egzekucyjnego do zastosowania zwolnienia, a jedynie stwarza mu taką możliwość. 2. Przepis art. 13 § 1 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji ma na celu ochronę zobowiązanego, jednakże nie może prowadzić do sytuacji,
Organy egzekucyjne, podejmując decyzje w ramach uznania administracyjnego dotyczącego zwolnienia niektórych składników majątkowych zobowiązanego z egzekucji na mocy art. 13 § 1 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, zobowiązane są do wszechstronnego i kompleksowego ustalenia stanu faktycznego, w tym sytuacji majątkowej zobowiązanego, oraz dokonania starannej oceny ważnego interesu zobowiązanego
Zwolnienie, o którym mowa w art. 13 § 1 u.p.e.a., rozpatrywane jest w ramach uznania administracyjnego, gdzie organ zobowiązany jest do wszechstronnego rozpoznania sprawy, w tym do uwzględnienia wszystkich możliwych dowodów, rzetelnego ustalenia stanu faktycznego, w szczególności dotyczącego sytuacji majątkowej zobowiązanego występującego o zwolnienie spod egzekucji wskazanego we wniosku majątku. Zwolnienie
Zgodnie z art. 75 ust. 1 pkt 5 ustawy o kierujących pojazdami, stwierdzenie uzależnienia od alkoholu stanowi przeciwwskazanie zdrowotne do kierowania pojazdami, a skierowanie na badania lekarskie w przypadku istnienia uzasadnionych i poważnych zastrzeżeń co do stanu zdrowia kierowcy jest uzasadnione koniecznością zapewnienia bezpieczeństwa w ruchu drogowym.
Wykładnia przepisów prawa materialnego dokonana przez sąd administracyjny pierwszej instancji w ramach prawomocnego wyroku jest wiążąca dla dalszego postępowania sądowego i administracyjnego, a zarzuty środka odwoławczego sprzeczne z tą wykładnią są niedopuszczalne, chyba że chodzi o naruszenie przepisów regulujących instytucję związania oceną prawną i wykładnią w toku ponownego rozpoznania sprawy.
W postępowaniu kasacyjnym przed Naczelnym Sądem Administracyjnym granice rozpoznania sprawy wyznaczają zarzuty podniesione w skardze kasacyjnej i zdefiniowane przez wnoszącego skargę wskazaniem konkretnych przepisów prawa, które zarzuca się jako naruszone. Do oceny zasadności skargi kasacyjnej należy badać tylko ocenę zarzutów kasacyjnych, bez konieczności odniesienia się do wszystkich elementów wynikających
Zastosowanie przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego w postępowaniach dotyczących przyznania płatności w ramach systemów wsparcia bezpośredniego jest modyfikowane przez specjalne regulacje sektorowe, co może zmieniać reguły dotyczące postępowania dowodowego i ciężaru dowodu, a w konsekwencji również wpływać na zakres obowiązków organu w tym postępowaniu oraz na sposób oceny zebranego materiału
Pomimo częściowej wadliwości formalnej skargi kasacyjnej, Naczelny Sąd Administracyjny może zbadać zarzuty naruszenia prawa materialnego lub procesowego zawarte w skardze, dokonując ich interpretacji w oparciu o zasady prawne, by jej brzmienie nie stanowiło przeszkody w merytorycznym rozpoznaniu sprawy, stosując zasadę, iż błędne oznaczenie sprawy nie powinno pociągać za sobą odmowy jej rozpoznania
Naczelny Sąd Administracyjny podkreśla znaczenie właściwej interpretacji i zastosowania przepisów prawa materialnego, wskazując, że ze względu na specyfikę okoliczności sprawy, takie jak region oraz warunki osób niepełnosprawnych, może być konieczne dostosowanie sposobu przekazywania wynagrodzenia do indywidualnej sytuacji pracownika niepełnosprawnego, aby nie prowadzić do wykluczenia go z rynku pracy
Pełnomocnik posiadający pełnomocnictwo ogólne na profilu informatycznym PUE ZUS musi doręczyć osobne szczególne pełnomocnictwo do każdej sprawy toczącej się przed ZUS, w celu uznania go za pełnomocnika w konkretnej sprawie, ponieważ ani art. 32 ani art. 33 kodeksu postępowania administracyjnego nie przewidują wyjątku umożliwiającego inne postępowanie w tej kwestii.