Zagadnienia dotyczące stawek VAT dla usług złożonych i świadczeń kompleksowych podlegają rozstrzygnięciu w drodze wiążącej informacji stawkowej (WIS), a nie indywidualnych interpretacji podatkowych, zgodnie z art. 14b § 1 i 1a Ordynacji podatkowej.

Gmina G. ma prawo stosować metodę proporcji opartą na liczbie odpłatnych pochówków w ramach działalności cmentarnej, co lepiej odpowiada specyfice i charakterystyce tej działalności względem ogólnego rozporządzenia.

NSA uznaje, że w przypadku odmowy zwrotu nadwyżki podatku VAT z powodu zabezpieczeń majątkowych, dopuszczalne jest wydanie decyzji administracyjnej, która zapewnia efektywną kontrolę sądową i ochronę dla strony, zgodnie z art. 207 § 1 O.p.

Podatnikowi nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT, które nie odzwierciedlają rzeczywistych transakcji gospodarczych, w sytuacji gdy nie dokonano wymaganej weryfikacji kontrahentów, a podatnik działa w złej wierze.

Podkłady higieniczne klasyfikuje się do pozycji CN 4818, opodatkowując stawką 8% VAT, gdyż są wyrobem medycznym, nie mającym bezpośredniego kontaktu ze skórą, zgodnie z ustawą o wyrobach medycznych.

NSA uznał, że w kontekście świadczeń kompleksowych obejmujących dostawę towarów z montażem, miejscem opodatkowania jest miejsce montażu, a nie kraj wysyłki, co implikuje regulacje VAT zgodne z przepisami kraju docelowego. Zastrzeżenia co do zastosowania stawki 0% VAT na terenie RP były zasadne.

Zawieszenie biegu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego w skutek postępowania karno-skarbowego jest skuteczne, jeżeli postępowanie to nie wykazuje znamion instrumentalizacji w zakresie realizacji jego podstawowych celów.

Podatnik ma prawo do odliczenia podatku VAT, o ile działa w dobrej wierze. Organy podatkowe są zobowiązane do przeprowadzenia pełnej analizy dowodów, w tym relacji z kontrahentami, by zakwestionować odliczenie podatku. Brak takiej analizy stanowi naruszenie przepisów postępowania.

Wyrok WSA w Białymstoku, uchylony przez NSA, wymaga ponownej analizy zarzutów skarg kasacyjnych w kontekście zarzucanego oszustwa podatkowego oraz właściwej weryfikacji dowodów; konieczne jest ustalenie, czy skarżący działał świadomie w ramach oszustwa podatkowego.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza konieczność ponownego rozpatrzenia sprawy przez WSA, uwzględnienia całości materiału dowodowego oraz precyzyjnej analizy kwestii świadomości podatnika w kontekście udziału w oszustwie podatkowym.

Doręczenie decyzji administracyjnej powinno spełniać wymogi art. 149 O.p.; brak dowodów dotyczących doręczenia uniemożliwia skuteczne orzeczenie egzekucyjne. Weryfikacja doręczenia przez organ podatkowy musi być zgodna z normami Ordynacji podatkowej.

Przedłużenie terminu zwrotu nadwyżki podatku VAT jest dopuszczalne, gdy istnieją uzasadnione wątpliwości co do zasadności zwrotu, wynikające z ustalonego stanu faktycznego, a nie wymaga się wskazania konkretnych dowodów na nieprawidłowości.

W przypadku wniesienia skargi do sądu administracyjnego na decyzję podatkową, wstrzymanie jej wykonania z mocy prawa następuje z chwilą wniesienia skargi, a nie z datą formalnego postanowienia organu o wstrzymaniu tej decyzji.

Zobowiązanie podatkowe w podatku od spadków i darowizn nie powstaje, jeżeli decyzja ustalająca została doręczona po upływie terminów wskazanych w art. 68 § 1 lub § 2 Ordynacji podatkowej, w zależności od spełnienia przesłanek przewidzianych w tych przepisach.

Odnowienie niezgłoszonego do opodatkowania obowiązku podatkowego z tytułu nabycia spadku, w rozumieniu art. 6 ust. 4 ustawy o podatku od spadków i darowizn, nie implikuje po stronie spadkobiercy obowiązku złożenia zeznania podatkowego. W konsekwencji w takiej sytuacji nie ma zastosowania termin 5-letni przedawnienia, o którym mowa w art. 68 § 2 pkt 1 i 2 Ordynacji podatkowej.

Obowiązek powiadomienia właściciela nieruchomości o nieprawidłowościach w segregacji odpadów nie może być realizowany za pomocą naklejek na pojemnikach, ponieważ nie spełniają one wymogu formalnego powiadomienia przewidzianego w art. 6ka ust. 1 u.c.p.g.

Przepisy dotyczące obowiązkowego raportowania schematów podatkowych mogą być przedmiotem interpretacji indywidualnej, jeśli mają znaczenie dla sytuacji prawnopodatkowej wnioskodawcy.