1. Przepis art. 165b § 1 Ordynacji podatkowej nie znajduje odpowiedniego zastosowania w sprawach nałożenia kary pieniężnej za naruszenie przepisów ustawy o systemie monitorowania drogowego i kolejowego przewozu towarów oraz obrotu paliwami opałowymi. 2. Art. 165b § 1 Ordynacji podatkowej nie ma zastosowania w postępowaniu administracyjnym toczącym się w sprawie nałożenia kary pieniężnej za naruszenie

Domniemywa się, że osoba, która posiada odbiornik radiofoniczny lub telewizyjny w stanie umożliwiającym natychmiastowy odbiór programu, używa tego odbiornika. Zatem podstawą ustalenia opłaty abonamentowej jest domniemanie, że podmiot, który posiada odbiornik radiofoniczny lub telewizyjny w stanie umożliwiającym natychmiastowy odbiór programu, używa tego odbiornika. W konsekwencji rolą strony jest,

Samowolne zajmowanie pasa drogowego po wygaśnięciu zezwolenia administracyjnego i niezastosowanie się do obowiązujących stawek opłat za zajęcie 1m2 pasa stanowi naruszenie prawa o znacznej wadze, co uzasadnia nałożenie kary administracyjnej.

1. Odpowiedzialność przewidzianą w art. 22 ust. 2a w zw. z art. 10a ust. 1 ustawy o systemie monitorowania drogowego i kolejowego przewozu towarów oraz obrotu paliwami opałowymi cechuje administracyjny i obiektywny charakter, co implikuje z kolei twierdzenie, że dla zastosowania sankcji wystarczające jest już samo popełnienie czynu opisanego w przepisie prawa materialnego. Kwestia zawinienia strony

W przypadku zobowiązania organu administracji do wydania decyzji o cofnięciu uprawnień do kierowania pojazdami na mocy art. 103 ust. 1 pkt 4 ustawy o kierujących pojazdami oraz art. 182 § 2 k.k.w., decyzja ta ma charakter związany i nie podlega uznaniu administracyjnemu. Stosowanie wyroków Trybunału Konstytucyjnego dotyczących niemożności zróżnicowania wynagrodzenia pełnomocnika sądowego w zależności