Podstawa opodatkowania dla umowy leasingu finansowego ulega pomniejszeniu o wartość zwróconego przedmiotu leasingu, natomiast kwota uzyskana z tytułu odszkodowania od leasingobiorcy traktowana jest jako część zapłaty w rozumieniu ustawy o VAT.

Działania podatnika, mimo formalnej poprawności, mogą zostać zakwestionowane jako nadużycie prawa, jeśli zmierzają do uzyskania nienależnych korzyści podatkowych.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza, że brak wykazania konkretnych naruszeń prawnych przez skarżącego uniemożliwia podważenie decyzji organu, który działał zgodnie z zasadami swobodnej oceny dowodów i zgodnie z prawem.

Spółka nieruchomościowa, prowadząca rachunkowość bez odpisów amortyzacyjnych, może zaliczać odpisy podatkowe do kosztów uzyskania przychodów, nie przekraczającą limitu z art. 15 ust. 6 u.p.d.o.p.; ograniczenie to stosuje się tylko w przypadku amortyzacji bilansowej.

Spłata wierzytelności hipotecznej z ceny sprzedaży odziedziczonej nieruchomości może być uznana za koszt jej odpłatnego zbycia, uwzględniając rzeczywisty dochód podatnika (art. 22 ust. 6d u.p.d.o.f.).

Zażalenie skarżącego na postanowienie sądu pierwszej instancji, które odmawia przywrócenia terminu na uzupełnienie braków formalnych skargi, zostało oddalone, gdyż skarżący nie udowodnił braku winy w uchybieniu terminowi procesowemu.

Usługa Agenta Emisji świadczona w ramach umowy przez bank, obejmująca m.in. prowadzenie ewidencji papierów wartościowych, wymaga indywidualnej oceny w zakresie zwolnienia z VAT i nie jest bezprzedmiotowa na gruncie wydanej interpretacji ogólnej.

Zwrot nadwyżki podatku od towarów i usług może być prawnie przedłużony, gdy dalsza weryfikacja zasadności zwrotu jest niezbędna dla ochrony interesu publicznego. Decyzja o przedłużeniu musi być wyczerpująco uzasadniona i nie może naruszać zasady neutralności podatku VAT.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że organ odwoławczy może wydać decyzję kasacyjną na podstawie art. 233 § 2 o.p., gdy postępowanie dowodowe przed organem pierwszej instancji nie jest wystarczające do prawidłowego rozstrzygnięcia, a uzupełnienie dowodów w trybie art. 229 o.p. jest niemożliwe.

Umowa sprzedaży nieruchomości, nawet jeżeli środki ze sprzedaży są przeznaczone na spłatę długów obciążających nieruchomość, stanowi odpłatne zbycie w rozumieniu prawa podatkowego, co wiąże się z obowiązkiem zapłaty podatku dochodowego.

Członek zarządu spółki odpowiada za jej zaległości podatkowe, jeżeli wniosek o ogłoszenie upadłości został złożony po ustawowym terminie, przy czym działania restrukturyzacyjne podjęte po upływie tego terminu nie wyłączają odpowiedzialności wynikającej z art. 116 § 1 o.p.

Brak wystarczających dowodów na nieprzeprowadzenie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz niedochowanie należytej staranności przez podatnika skutkuje uchyleniem decyzji organu podatkowego oraz zasądzeniem zwrotu kosztów postępowania na rzecz podatnika.

Interpretacja indywidualna organu podatkowego nie naruszyła przepisów formalnych postępowania. Organ dokonał prawidłowej oceny, iż Bank nie wykonuje usług pośrednictwa, które podlegałyby zwolnieniu z podatku VAT, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy o VAT.

Instrumentalne wszczęcie postępowania karnego nie jest wystarczającą przesłanką zawieszenia biegu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego, lecz wymaga wykazania podejmowanych czynności mających na celu wykrycie przestępstwa skarbowego.

Naczelny Sąd Administracyjny, oddalając skargę kasacyjną, stwierdza, że nie ma podstaw do przyjęcia istnienia umowy powierniczej pomiędzy M.B. a C.B., zaś przychody z kapitałów pieniężnych podlegają opodatkowaniu stosownie do ustaleń organów podatkowych.

Złożenie skargi kasacyjnej na podstawie art. 254 o.p. jest niezasadne, jeżeli nowy operat szacunkowy nie ujawnia zmiany okoliczności faktycznych, które zaistniały po wydaniu decyzji podatkowej, lecz stanowi inaczej przeprowadzoną ocenę istniejącego stanu faktycznego.

Przedłużenie terminu zwrotu nadwyżki podatku VAT jest uzasadnione, gdy podatnik nie przedstawił wymaganej dokumentacji, a wniosek o zwrot wymaga dalszej weryfikacji w interesie ochrony finansów publicznych.

Spłata kredytu hipotecznego zaciągniętego przez zmarłego małżonka, dokonana przez spadkobiercę z środków uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości odziedziczonej w spadku, po śmierci małżonka stanowi realizację własnego celu mieszkaniowego, umożliwiającą zastosowanie ulgi podatkowej na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.