Dochody uzyskane z pracy na wielozadaniowym statku serwisowym, niewykorzystywanym do transportu międzynarodowego, nie uzasadniają przyznania ulgi abolicyjnej w rozumieniu art. 27g u.p.d.o.f.; działalność taka nie spełnia przesłanek transportu międzynarodowego zgodnie z przepisami Konwencji.
Naczelny Sąd Administracyjny, oddalając skargę kasacyjną, potwierdza prawidłowość oceny faktycznej dokonanej przez organy podatkowe oraz sąd pierwszej instancji, wskazując na brak dowodów realnego nabycia i wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów jako podstawę odmowy prawa do odliczenia VAT.
Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że uczestnictwo w oszustwie podatkowym wyklucza prawo do odliczeń podatkowych, a ogólne zarzuty błędów procesowych w skardze kasacyjnej, niepoparte konkretnymi dowodami, nie uzasadniają jej uwzględnienia.
Odstąpienie od ograniczeń w zaliczaniu kosztów w odniesieniu do dochodów zwolnionych z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 i 34a ustawy o CIT, w szczególności dla działalności prowadzonej w SSE, jest zgodne z interpretacją systemową i językową odpowiednich przepisów.
Instrumentalizm w wszczęciu postępowania karnego skarbowego nie zaszedł; organ podatkowy, mimo upływu czasu, podjął zasadne kroki. Wartość nieruchomości określona przez biegłego, nieuwzględniająca zajmowania przez lokatorów, prawidłowo określa podstawę opodatkowania.
Decyzja DIAS o zabezpieczeniu majątku Spółki w postępowaniu podatkowym była zasadna, gdyż organ skutecznie uprawdopodobnił istnienie zobowiązania podatkowego oraz wykazał uzasadnioną obawę niewykonania tego zobowiązania przez Spółkę.
Faktury VAT nie dokumentujące rzeczywistych dostaw towarów nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego. Skarga kasacyjna w sprawie podatku od towarów i usług oddalona wobec braku skutecznych podstaw zaskarżenia decyzji organu podatkowego i uzasadnienia wyroku sądu pierwszej instancji.
Pojęcie "transportu międzynarodowego" na potrzeby ulgi abolicyjnej wymaga, by statek miał główny cel w przewozie osób lub ładunków. Sama możliwość przystosowania statku do tego celu nie wystarcza do przyznania ulgi.
W postępowaniu kasacyjnym Naczelny Sąd Administracyjny uznaje wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za prawidłowy, co oznacza, że nieudokumentowane fakturą VAT nakłady nie mogą zostać uznane za koszt uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości.
Naczelny Sąd Administracyjny uznał, iż warunki odpowiedzialności podatkowej osób trzecich za zaległości stowarzyszenia nie zostały spełnione przez skarżącą. Wskazana wierzytelność jako mienie nie była niewątpliwie egzekwowalna, co uzasadnia odpowiedzialność podatkową zarządu.
Przeniesienie prawa użytkowania wieczystego niezabudowanych działek, choć objętych decyzjami o warunkach zabudowy, w momencie sprzedaży nie stanowiło terenów budowlanych, przez co podlegało zwolnieniu z VAT i opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Odmowa zwrotu nadpłaty tego podatku była uzasadniona.
Zażalenie na postanowienie odrzucające skargę kasacyjną wymaga zachowania przymusu adwokacko-radcowskiego; niedopełnienie tego wymogu stanowi nieusuwalny brak formalny skutkujący odrzuceniem środka zaskarżenia.
Prawo do odliczenia podatku VAT z tytułu faktur za usługi zagospodarowania odpadów nabyte w drodze wykonawstwa zastępczego jest prawnie uzasadnione, gdy usługi te są wykorzystywane do opodatkowanej działalności gospodarczej.
Działania podatnika, mimo formalnej poprawności, mogą zostać zakwestionowane jako nadużycie prawa, jeśli zmierzają do uzyskania nienależnych korzyści podatkowych.