Wydatki na zakup kontenerów biurowo-socjalnych związanych z nową inwestycją mogą być uznane za koszty kwalifikowane, o ile spełniają ogólne wymagania przewidziane w ustawie o wspieraniu nowych inwestycji oraz rozporządzeniu. Przepisy te nie przewidują dodatkowych warunków wpływu na produkcję dla zakwalifikowania takich wydatków.

Wydatki na zakup kontenerów jako część biurowo-socjalna mogą stanowić koszty kwalifikowane nowej inwestycji, jeśli wspierają działalność produkcyjną zgodnie z ustawą o wspieraniu nowych inwestycji, a zastrzeżenia organu skarbowego są niezasadne.

Zastosowanie się do wadliwej interpretacji podatkowej przed jej uchyleniem przez sąd nie powinno szkodzić podatnikowi, a nadpłaty podatku powstałe w związku z uchyleniem takiej interpretacji mogą podlegać oprocentowaniu, stosując zasady wynikające z art. 78 § 3 i art. 77 Ordynacji podatkowej.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza, że brak adresu do doręczeń elektronicznych nie powoduje nieskuteczności pełnomocnictwa, obliguje organ do doręczenia pism pełnomocnikowi zgodnie z zasadami doręczeń powszechnych.

Oddalenie skargi kasacyjnej; wiążące jest stanowisko WSA; pełnomocnictwo szczególne wymaga złożenia do akt, wpływ uchwały NSA z 2022 r. na postępowanie dowodowe.

Oddalenie skargi kasacyjnej wobec braku zasadności zarzutów podwójnego zabezpieczenia zobowiązań podatkowych; brak podstaw do uchylenia decyzji o zabezpieczeniu z uwagi na różnorodne przesłanki obu zastosowanych środków prawnych.

Ponowne zabezpieczenie zobowiązań podatkowych jest dopuszczalne, gdy poprzednia blokada rachunku wygasła, a przesłanki zabezpieczenia i obawy niewykonania zobowiązań pozostają aktualne.

Wykładnia art. 21 ust. 1 pkt 1 updop w połączeniu z art. 12 ust. 3 polsko-niemieckiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania uzasadnia kwalifikację świadczeń za korzystanie z przestrzeni dyskowej jako wynagrodzenia za użytkowanie urządzeń przemysłowych, uzasadniając tym samym podleganie tych świadczeń opodatkowaniu podatkiem u źródła.

Samo wszczęcie przez organy ścigania postępowania karnego skarbowego, o którym podatnik został powiadomiony, może skutkować zawieszeniem biegu terminu przedawnienia jego zobowiązań podatkowych, nawet jeśli postępowanie to przekształciło się w postępowanie prowadzone na podstawie Kodeksu karnego.

Rygor natychmiastowej wykonalności decyzji podatkowej można nadać, gdy podatnik nie posiada majątku pozwalającego na zabezpieczenie zobowiązań podatkowych oraz toczy się przeciwko niemu postępowanie egzekucyjne. W takim przypadku nie ma obowiązku szczegółowego wykazywania majątku podatnika.

Podatnik, który nie zachowuje należytej staranności, przy dokonaniu wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów, nie spełnia przesłanki dobrej wiary i nie może zastosować preferencyjnej stawki 0% VAT, a dostawa podlega opodatkowaniu stawką podstawową.

Podatnikowi nie przysługuje oprocentowanie nadpłaty powstałej na skutek uchylenia interpretacji indywidualnej, jeśli nie był on wnioskodawcą tej interpretacji, gdyż rozszerzenie zasady nieszkodzenia na podatnika nie jest możliwe.

W sytuacji likwidacji spółki i zbycia jej majątku przez syndyka masy upadłości, nabywca nie nabywa sukcesji podatkowej, umożliwiającej wznowienie postępowania, mimo orzeczeń TSUE, bowiem syndyk nie jest kontynuatorem działalności, co wyklucza zastosowanie art. 19 dyrektywy 112.

Decyzje podatkowe dotyczące kolejnych okresów rozliczeniowych mogą być konsekwentnie uzależnione od wcześniejszych, prawomocnych rozstrzygnięć organów podatkowych; art. 99 ust. 12 ustawy o VAT uprawnia organ do matematycznego rozliczania zobowiązań podatkowych.

Brak zastosowania stawki 0% VAT w przypadku usług transportowych z powodu niedochowania należytej staranności w transakcjach z zagranicznymi kontrahentami uzasadnia opodatkowanie tych usług stawką podstawową. Organy podatkowe prawidłowo oceniły stan faktyczny oraz zgodnie z prawem odmówiły prawa do preferencyjnej stawki podatku.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, iż w przypadku, gdy czynności dokumentowane fakturami nie zostały faktycznie wykonane, brak jest podstaw do odliczenia podatku naliczonego. Oddalenie skargi kasacyjnej uzasadnione było brakiem zasadnych podstaw co do przedawnienia zobowiązań podatkowych i prawidłową oceną dowodów faktur.

NSA stwierdza, że niewskazanie przez podatnika źródeł przychodu oraz dowodów na ich legalność nie obciąża organów podatkowych. Skarga kasacyjna, oparta jedynie na powieleniach wcześniejszych zarzutów błędów postępowania i oceny dowodów, jest bezzasadna.

NSA uchylił wyrok WSA z uwagi na naruszenie przez sąd zasady ograniczenia się do zarzutów wskazanych w skardze (art. 57a PPSA), co skutkuje koniecznością ponownego rozpoznania przez WSA granic skargi określonych przez przepisy proceduralne.

Sąd pierwszej instancji przy prawidłowym ustaleniu, że podatnik naruszył zasady opodatkowania kartą podatkową, nie uchylił decyzji organu podatkowego. W tej sytuacji każdorazowe naruszenie zasad opodatkowania uprawnia organ podatkowy do stwierdzenia wygaśnięcia decyzji ustalającej podatek w formie karty podatkowej.

Świadome uczestnictwo w karuzeli podatkowej wyklucza prawo do odliczenia podatku naliczonego z fikcyjnych faktur, a podatek wykazany na takich fakturach należy uiścić zgodnie z art. 108 ust. 1 ustawy o VAT.