Organ podatkowy nie może wydać decyzji o zaniechaniu poboru zobowiązania podatkowego, które wcześniej zostało już zapłacone.

Art. 103 ust 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ stanowi, że przepisu art. 48 tej ustawy, dotyczącego rozbiórki obiektu budowlanego, nie stosuje się do obiektów, których budowa została zakończona przed dniem wejścia w życie tej ustawy, to jest 1 stycznia 1995 r. Do tych obiektów stosuje się odpowiednio przepisy dotychczasowe (...) łącznie z instytucją odroczenia

1. Umieszczenie po stronie usługi wyrażenia w nawiasie "roboty", nie daje w świetle reguł interpretacyjnych jednoznacznej odpowiedzi na pytanie jaki jest zakres działalności objętej stawką 7 procent: "usługi /roboty/ związane z budową dróg i obiektów mostowych" /zał. nr 3 do ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym - Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./. 2. Wątpliwości

1. Użycie w art. 47 ust. 2 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ sformułowania "zobowiązania z tytułu podatków" jest przejawem nieprecyzyjności ze strony ustawodawcy. Odpowiedzialność wspólnika spółki z ograniczoną odpowiedzialnością może być bowiem orzeczona dopiero, gdy spółka nie uiści podatku w terminie jego płatności. Orzeczenie o odpowiedzialności

1. Zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./ w związku z art. 3 ust. 3 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./, decyzja dotycząca podatku od nieruchomości stanowiącej współwłasność, winna być skierowana do wszystkich współwłaścicieli tej nieruchomości, jako do podatników

Prowadzenie prac /kontynuowanie samowolnych robót budowlanych po dniu 1 stycznia 1995 r./ podlega ocenie w ramach unormowań prawnych wówczas obowiązujących /w dacie ich prowadzenia/ łącznie z odpowiedzialnością inwestora. Faktyczne zatem zaniechanie prac może i powinno być oceniane jako zakończenie budowy. Z samym faktem zaniechania robót budowlanych po dniu 1 stycznia 1995 r. nie można łączyć powstania

1. Odpowiedzialność spółki z ograniczoną odpowiedzialnością i jej wspólnika jest odpowiedzialnością majątkową o charakterze osobistym. Jest to zarazem odpowiedzialność in solidum /solidarność nieprawidłowa, nieregularna, przypadkowa/. 2. Pojęcie "zobowiązanie z tytułu podatków" użyte w art. 47 ust. 2 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ nie

Art. 14 ust. 4 pkt 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ - w brzmieniu obowiązującym do końca 1996 roku - nie ma zastosowania do agenta, gdyż przepis ten nie wymienia umowy agencyjnej.

Nabycie przez spółdzielnię mieszkaniową nieruchomości w drodze umowy zawartej w formie aktu notarialnego na cele zorganizowanego budownictwa mieszkaniowego nie podlega opłacie skarbowej w świetle postanowień art. 3 ust. 1 pkt 1 lit. "h" ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej./Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./.

Nieuzasadnione jest stanowisko, że postanowienia zawarte w par. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 stycznia 1994 r. w sprawie określenia listy usług podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w wysokości 7 procent, usług zwolnionych od tego podatku oraz towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia podatkowe /Dz.U. nr 5 poz. 20 ze zm./, dotyczyły wszystkich

O tym, czy mamy do czynienia ze sprzedażą "zorganizowanej części przedsiębiorstwa", o jakiej mowa w art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ w brzmieniu obowiązującym w październiku 1993 r., decydował fakt, czy sprzedany obiekt stanowił taki zespół składników, które mogły stanowić odrębne przedsiębiorstwo,

Terminy wprowadzenia ewidencjonowania obrotu i kwot należnego podatku przy zastosowaniu kas rejestrujących, przewidziane w ustawie z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ oraz przepisach wykonawczych do tej ustawy, są terminami prawa materialnego nie podlegającymi przywróceniu na zasadach przewidzianych w art. 58-60 Kpa.

1. Początkiem terminu z art. 83 ust. 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./ jest data przywozu towaru z zagranicy lub analogicznie traktowane sytuacje, jak np. upływ terminu powrotnego wywozu towaru, upływ terminu, w którym towar przewożony przez polski obszar celny miał być wywieziony z polskiego obszaru celnego. Od terminu, w którym te okoliczności zaistniały

1. Już sam fakt założenia domniemania /a nie pewności/ fikcyjności spornego rachunku przemawiał za uwzględnieniem wniosku dowodowego w przedmiocie zeznań świadka, to jest zgodnie z art. 78 par. 1 Kpa nakazującym uwzględnienie żądania strony dotyczącego przeprowadzenia dowodu, jeżeli jego przedmiotem jest okoliczność mająca znaczenie dla sprawy. 2. Zastosowanie wobec wspólników spółki cywilnej formy

Zgodnie z art. 26 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ okresem obliczeniowym w polskim podatku od towarów i usług /poza importem towarów/ jest miesiąc. Organ podatkowy zatem, jeżeli określa zobowiązanie w tym podatku w innej wysokości, niż to wynika z miesięcznej deklaracji podatnika - winien to określać odrębną decyzją

Jak długo istnieje ostateczna decyzja w przedmiocie wymiaru określonych należności pobieranych przy wprowadzaniu towaru na polski obszar celny, organ celny nie może wydać nowej decyzji w tej sprawie jak długo w odpowiednim trybie nie zostanie skasowana wydana wcześniej decyzja. Zaskarżona decyzja wydana więc została z istotnym naruszeniem przepisów kodeksu postępowania administracyjnego.

Opinie i raporty biegłych rewidentów powstające w rezultacie zastosowania swoistej procedury urzędowej, nie są przedmiotem prawa autorskiego. Koszty uzyskania przychodów biegłych rewidentów w tym postępowaniu zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 3 w zw. z art. 13 pkt 8 lub 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ wynoszą 20 procent.

Jeżeli wydatki zostały udokumentowane w sposób sprzeczny z przepisami rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 stycznia 1991 r. w sprawie zasad prowadzenia rachunkowości /Dz.U. nr 10 poz. 35/, to zastosowanie ma art. 77 par. 1 Kpa, który stanowi, iż dowodem może być wszystko co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy. Zgodnie zaś z art. 7 Kpa organy administracji państwowej obowiązane są do podjęcia

W postępowaniu podatkowym w odróżnieniu od innych procedur szczegółowych regulowanych nowymi przepisami prawa, organem administracji państwowej jest urząd skarbowy, a nie osoba zajmująca określone stanowisko - zob. art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 22 grudnia 1982 r. o urzędzie Ministra Finansów oraz o urzędach i izbach skarbowych oraz art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych

Przepisy ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości /Dz.U. nr 121, poz. 591/ są przepisami szczególnymi w stosunku do art. 75 par. 1 Kpa i mają przed tym przepisem pierwszeństwo. Natomiast przepisy rangi podustawowej, wydane na podstawie upoważnień zawartych w innych ustawach niż w kodeksie postępowania administracyjnego, w tym rozporządzenie w sprawie prowadzenia ksiąg podatkowych, czy też

Artykuł 29 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ może mieć zastosowanie do opłaty skarbowej od umów sprzedaży wierzytelności, dopiero gdy we właściwym trybie zostanie potwierdzony nienależny charakter tej opłaty. Tryb ten jest zaś uregulowany w wydanym na podstawie art. 12 ust. 3 ustawy o opłacie skarbowej zarządzeniu z dnia 21 lipca 1989

Zmiana rodzaju prowadzonej w obiekcie budowlanym działalności gospodarczej wymaga zezwolenia właściwego organu tylko wtedy, gdy wiąże się ze zmianą warunków bezpieczeństwa przeciwpożarowego, powodziowego lub pracy, warunków zdrowotnych, higieniczno-sanitarnych lub ochrony środowiska bądź wielkości lub układu obciążeń.

Pobrana nienależnie kwota podatku naliczonego VAT nie jest zaległością podatkową, gdyż w sprawie podatek należny nie występował. Dlatego nie można do niej stosować przepisu o pobraniu odsetek /art. 20 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych - Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./.

Naruszenia art. 79 par. 1 Kpa nie konwaliduje ewentualne zapoznanie strony z treścią protokołu przesłuchania świadków bez zapewnienia stronie udziału w tej czynności procesowej. Dowód taki należy powtórzyć. Naruszenie przez organ obowiązków wypływających z art. 79 Kpa jest naruszeniem zasady czynnego udziału strony w postępowaniu, co stanowi podstawę do wznowienia postępowania.