Rażące naruszenie prawa, uzasadniające stwierdzenie nieważności decyzji administracyjnej, wymaga oczywistości i wagi naruszenia przepisów prawa materialnego, a jedynie w okolicznościach bezspornych decyzja może być wyeliminowana z obrotu prawnego.

Przewlekłe prowadzenie postępowania przez organ administracyjny nie zawsze oznacza przewlekłe postępowanie z rażącym naruszeniem prawa. Przewlekłość musi cechować się ciężkim naruszeniem prawa i niezasługującym na akceptację w demokratycznym państwie prawnym, aby została uznana za rażącą.

Obsługa komunikacyjna inwestycji polegającej na budowie budynku, która nie przylega fizycznie do pasa drogowego, ale planowana jest przez zjazd z drogi krajowej, wymaga uzgodnienia z zarządcą drogi zgodnie z art. 53 ust. 4 pkt 9 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym w związku z art. 35 ust. 3 ustawy o drogach publicznych.

Analiza nasłonecznienia i przesłaniania budynku sporządzona przez osobę uprawnioną jest wiążąca, o ile nie zostaną przedstawione kontrdowody kwestionujące jej wyniki, a organy administracyjne mają obowiązek dokonywać wszechstronnej i obiektywnej oceny takiego dowodu. Teza od Redakcji

Zgoda na realizację inwestycji budowlanej udzielona wcześniej może obejmować późniejsze roboty budowlane, o ile nie istnieją dowody na jej odwołanie lub zmiany, co wyklucza niewłaściwe zastosowanie przepisów dotyczących prawa do dysponowania nieruchomością na cele budowlane.

Rozporządzenie Wojewody Wielkopolskiego nr 40/07 z dnia 31 grudnia 2007 r. dotyczące utworzenia obszaru ograniczonego użytkowania dla lotniska wojskowego Poznań-Krzesiny zachowało moc obowiązującą po dniu 15 listopada 2008 r. do czasu wydania nowego aktu prawa miejscowego przez Sejmik Województwa Wielkopolskiego, ponieważ zmiany w przepisach upoważniających miały charakter redakcyjny i nie zmieniały

Zalecenia pokontrolne zobowiązujące do usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości, na podstawie art. 40 ust. 1 ustawy z 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami ( Dz. U. z 2021 r. poz. 710 ze zm.), nie mogą dotyczyć zabytków wpisanych wyłącznie do gminnej ewidencji zabytków (art. 22 ust. 5 pkt 3 ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami).