Zgodnie z art. 116 § 2 Ordynacji podatkowej, odpowiedzialność członków zarządu obejmuje zaległości podatkowe z tytułu zobowiązań, których termin płatności upływał w czasie pełnienia przez nich obowiązków członka zarządu. Przepis ten jednoznacznie wiąże odpowiedzialność z momentem powstania zobowiązania podatkowego z mocy prawa, a nie z datą wydania decyzji określającej wysokość zobowiązania w wysokości

Decyzja podatkowa wydana wobec nieżyjącego spadkobiercy podatnika, w sytuacji niedokonanego działu spadku i braku wyodrębnionego zakresu odpowiedzialności poszczególnych spadkobierców, jest obarczona wadą nieważności z uwagi na niewykonalność, a odpowiedzialność solidarna spadkobierców oznacza ich odpowiedzialność za całość zobowiązania podatkowego spadkodawcy z mocą ex tunc, bez możliwości wyodrębnienia

W przypadku, gdy organ odwoławczy stwierdzi, że w postępowaniu dowodowym prowadzonym przez organ I instancji wystąpiły braki lub uchybienia wymagające przeprowadzenia postępowania dowodowego w znacznej części, ma on uprawnienie do uchylenia decyzji organu I instancji i przekazania sprawy do ponownego rozpatrzenia celem dokonania pełnego i wyczerpującego postępowania wyjaśniającego. Decyzja kasacyjna

W przypadku zaliczenia nadpłaty na poczet zaległości podatkowych z urzędu, organ podatkowy zobowiązany jest do działania w granicach określonych przez obowiązujące regulacje ustawowe, co obejmuje weryfikację stanu zaległych i bieżących zobowiązań podatkowych przed dokonaniem zwrotu nadpłaty, a postanowienie w tym zakresie ma charakter formalny i potwierdza wykonanie czynności rachunkowo-technicznej

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, wydatki na najem lokali mieszkalnych dla pracowników i współpracowników spółki, nawet jeśli nie mają bezpośredniego odzwierciedlenia w osiąganych obrotach, wpływają na uzyskanie obrotu opodatkowanego VAT poprzez zabezpieczenie utrzymania źródła przychodu, co uzasadnia prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z ich poniesieniem.

Wykreślenie podatnika z rejestru VAT na podstawie art. 96 ust. 9a pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług (u.p.t.u.) nie wymaga wydania decyzji administracyjnej, lecz stanowi czynność materialno-techniczną organu podatkowego. Specyfika czynności wykreślenia z rejestru VAT podkreśla jej odrębny charakter od procesu decyzyjnego, nie otwierając drogi do stosowania w tym zakresie standardowych środków

Sprostowanie oczywistej omyłki w treści decyzji podatkowej, na mocy art. 215 § 1 Ordynacji podatkowej, nie może prowadzić do istotnej zmiany merytorycznej rozstrzygnięcia, przekształcającej nadwyżkę podatku VAT w zobowiązanie podatkowe, gdyż takie działanie wykracza poza zakres korekty błędu oczywistego i wpływa na prawa i obowiązki podatnika w sposób zasadniczy.

Organ podatkowy, obowiązany do wydania zaświadczenia na podstawie art. 109 ust. 2a ustawy o podatku akcyzowym, ma obowiązek dokonać klasyfikacji taryfowej oraz statystycznej pojazdu, a wydanie zaświadczenia może nastąpić wyłącznie po dokonaniu oceny, czy wewnątrzwspólnotowe nabycie pojazdu podlega obowiązkowi podatkowemu w podatku akcyzowym. Przeprowadzenie postępowania wyjaśniającego przez organ podatkowy

Skarga na przewlekłość postępowania jest zasadna i podlega uwzględnieniu, jeżeli organ administracyjny nie załatwia sprawy w określonym terminie prawnie lub wyznaczonym przez SKO, a podejmowane przez niego czynności w celu wyjaśnienia wątpliwości są zbędne i nieefektywne, co skutkuje rażącym naruszeniem prawa.