Umowa o przygotowanie i wielokrotne wykonanie choreografii w ramach zorganizowanych zajęć fitness stanowi umowę o świadczenie usług, a nie umowę o dzieło, gdyż jej charakter opiera się na starannym działaniu a nie na osiągnięciu z góry określonego rezultatu.

Przepis art. 79 ust. 3 ustawy - Prawo o ruchu drogowym zobowiązuje organ rejestrujący do dokonania wyrejestrowania pojazdu z urzędu w przypadku otrzymania od organu właściwego do rejestracji pojazdów państwa członkowskiego, innego niż Rzeczpospolita Polska, informacji o zarejestrowaniu pojazdu.

1. Przedmiotem umowy o dzieło jest doprowadzenie do weryfikowalnego i jednorazowego rezultatu, zdefiniowanego przez zamawiającego w momencie zawierania umowy, który w momencie zawierania umowy nie istnieje, jednak jest w niej z góry przewidziany i określony w sposób wskazujący na jego indywidualne cechy. 2. Autonomia woli stron w zakresie odnoszącym się do kształtowania treści umowy nie może prowadzić

Naczelny Sąd Administracyjny w swoim orzeczeniu podkreśla, że zgodnie z art. 183 § 1 P.p.s.a. skarga kasacyjna jest rozpatrywana w granicach zarzutów w niej wyartykułowanych, a skuteczność zarzutów kasacyjnych wymaga od strony precyzyjnego ich sformułowania i odpowiedniego uzasadnienia, według wymogów określonych w art. 174 i art. 176 P.p.s.a., do czego zobowiązane są osoby mające odpowiednie przygotowanie

Zasada ograniczonej kognicji Naczelnego Sądu Administracyjnego w postępowaniu kasacyjnym dopuszcza z urzędu rozpatrzenie tylko nieważności postępowania, przy czym sąd rozpoznaje sprawę w granicach podstaw określonych w skardze kasacyjnej.

Zgodnie z treścią art. 70 § 6 pkt 2 Ordynacji podatkowej bieg terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego nie rozpoczyna się, a rozpoczęty ulega zawieszeniu z dniem wniesienia skargi do sądu administracyjnego na decyzję dotyczącą tego zobowiązania. Natomiast w myśl art. 70 § 7 pkt 2 tej ustawy bieg terminu przedawnienia rozpoczyna się, a po zawieszeniu biegnie dalej, od dnia następującego po dniu

W sytuacji, gdy decyzje medyczne są podejmowane na podstawie aktualnej wiedzy medycznej i istnieją obiektywne przesłanki medyczne dla wyboru określonej metody leczenia, nie można uznać, że doszło do naruszenia praw pacjenta.