Oddanie na czas oznaczony do odpłatnego korzystania mienia przedsiębiorstwa państwowego zlikwidowanego na podstawie art. 37 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 13 lipca 1990 r. o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych /Dz.U. nr 51 poz. 298 ze zm./ nie powoduje przejścia na użytkownika tego mienia prawa do otrzymania zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym, o którym mowa w art. 21 ust. 2 ustawy z

Stabilność prawa jest niewątpliwie stanem pożądanym. Nie można jednak uznać, że zastosowanie przez organy podatkowe aktu normatywnego z uwzględnieniem wprowadzonej w nim /we właściwym trybie/ zmiany do zdarzeń, które nastąpiły po tej zmianie, narusza prawo.

Decyzja o rozłożeniu podatku na raty, wydana bez wniosku podatnika, podlega stwierdzeniu nieważności jako wydana bez podstawy prawnej /art. 22 ust. 1 z dnia 19 grudnia 1990 r. o zobowiązaniach podatkowych - Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./.

Przewidziana w par. 38 zarządzenia Nr 41 z dnia 10 maja 1991 r. Ministra Spraw Wewnętrznych w sprawie przebiegu służby oraz praw i obowiązków policjantów /Dz.Urz. MSW nr 2 poz. 39 ze zm./ zasada, że policjantowi przysługuje ekwiwalent za nie wykorzystany urlop, dotyczy wszystkich sytuacji, gdy funkcjonariusz z przyczyn od siebie niezależnych nie mógł w ogóle wykorzystać urlopu wypoczynkowego, albo

Importowane towary, które następnie stają się przedmiotami leasingu kapitałowego, nie korzystają ze zwolnienia od cła przewidzianego w art. 37 ust. 5 ustawy z dnia 14 czerwca 1991 r. o spółkach z udziałem zagranicznym /Dz.U. nr 60 poz. 253/.

Osoba fizyczna, nie będąca ani adwokatem, ani radcą prawnym, która zarejestrowała i prowadziła kancelarię radców prawnych nie spełnia warunku z art. 24 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych /Dz.U. nr 19 poz. 145 ze zm./ przy ubieganiu się o wpis na listę radców prawnych.

Z przepisów ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ ani z przepisów ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o terenowych organach rządowej administracji ogólnej /Dz.U. nr 21 poz. 123 ze zm./ nie wynika, że wykonywanie zadań zleconych czy też przejętych w drodze zawartego porozumienia wiąże się z koniecznością przekazania gminie nieruchomości na własność.

Organ ma obowiązek ustalić stan faktyczny oraz prawny i dopiero potem określić prawa i obowiązki. Jeżeli organ nie dopełnia tego obowiązku decyzja może być uchylona jako niezgodna z prawem.

Zaliczenie odsetek od pożyczki do kosztów uzyskania przychodów na mocy art. 22 ust. 3 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ mogło nastąpić tylko wtedy, gdy pożyczka została zaciągnięta na potrzeby prowadzonej działalności w roku podatkowym, którego dotyczy, zaś wykorzystanie pożyczki ma wpływ na wielkość osiągniętego z tej działalności

1. Uprawnienia wynikające z decyzji administracyjnych, wydanych na rzecz jednego ze współmałżonków tylko wtedy przysługują także drugiemu współmałżonkowi, gdy są uprawnieniami o charakterze cywilnoprawnym. Wspólność ustawowa małżeństwa jest bowiem konstrukcją prawną obejmującą wyłącznie stosunki majątkowe małżeńskie, mieszczące się w sferze prawa cywilnego. 2. Wynikające z decyzji administracyjnej

Dokładne wyjaśnienie stanu faktycznego w takim zakresie, jak dokonanie darowizn, które mogą być odliczone od podstawy opodatkowania, wymaga aktywnego uczestnictwa strony. Do czasu wejścia w życie przepisu ograniczającego środki dowodowe, za pomocą których można wykazać fakty stanowiące o możliwości obniżenia podstawy opodatkowania, dowodzenie tych faktów następować mogło przy użyciu wszelkich środków

Do długów przejętych przez Agencję Własności Rolnej Skarbu Państwa ma zastosowanie art. 28 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./.

Organ pokrywa koszty postępowania ponoszone w wykonaniu obowiązku ustawowego, natomiast stronę obarczają koszty powstałe z jej winy /np. gdy czynność należało powtórzyć, w której strona bezzasadnie nie wzięła udziału/ i na skutek czynności wykonanych na żądanie strony lub w jej interesie. Tylko tego rodzaju koszty są ustalane w drodze postanowienia, o którym mowa w art. 264 par. 1 Kpa, czyli koszty

1. Radny nie jest wyodrębnionym podmiotem uprawnionym do zaskarżania do sądu administracyjnego uchwał rady gminy podjętych wbrew jego woli ujawnionej podczas głosowania. 2. Przy korzystaniu z art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ należy wykazać już dokonane uchwałą organu gminy, a nie tylko ewentualnie zagrażające naruszenie interesu

1. Sformułowanie w art. 10 ust. 4 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ "orzeka sąd" należy rozumieć jako właściwość sądu do orzekania w pewnych kategoriach spraw o podział nieruchomości z wyłączeniem organu administracji państwowej. 2. Podział nieruchomości na podstawie art. 108 ustawy z dnia 16 września 1982 r. - Prawo

1. Bank Śląski, w którego zarządzie w dniu 27 maja 1990 r. znajdowała się nieruchomość, nie należał do żadnego z podmiotów wymienionych w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych /Dz.U. nr 32 poz. 191 ze zm./. 2. Nieruchomość znajdująca się w zarządzie banku w dniu 27 maja 1990 r. nie podlegała komunalizacji

1. Świadczenia pieniężne otrzymywane przez poborowych odbywających służbę kandydacką w Straży Granicznej wolne są od podatku dochodowego na zasadzie art. 21 ust. 1 pkt 15 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./. 2. Odmowa wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji /art. 157 par. 3 Kpa/ następuje wówczas, gdy żądanie

1. Brak w decyzji administracyjnej rozstrzygnięcia - pozytywnego bądź negatywnego - odnośnie do niektórych żądań strony daje - stosownie do art. 111 par. 1 Kpa - podstawę do żądania uzupełnienia decyzji. 2. Strona może skorzystać z ochrony prawnej przewidzianej w art. 216 Kpa dopiero wówczas, gdy po złożeniu żądania uzupełnienia decyzji właściwy organ nie rozstrzygnie tego żądania w ustalonym w przepisach

1. Przepis art. 14 ust. 1 pkt 39 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312/ jest przykładem kompleksowej regulacji prawnej w zakresie zwolnień od cła wkładów niepieniężnych podmiotów zagranicznych. Twierdzenie to oznacza, że definicji użytego w tym przepisie określenia "środków trwałych" można poszukiwać w systemie prawa w ogóle, ale cel i sens tej instytucji nie może

Zgodnie z art. 6 Kpa organy administracji działają na podstawie przepisów prawa. Zgodność działania z prawem nie może być ograniczona do formalnego powołania przepisu w decyzji, bądź w innym akcie administracyjnym. Realizując tę zasadę organ ma obowiązek ustalić treść obowiązującej normy prawnej, wyrazić stan faktyczny w języku normy i dopiero po "podciągnięciu" stanu faktycznego "pod" treść normy

1. Faktura wystawiona przez podatnika nigdy nie ubiegającego się o nadanie mu numeru identyfikacyjnego i w której wystawca zamieścił jako numer identyfikacyjny zmyślony, a więc nie zmierzający w żadnym stopniu do zidentyfikowania podmiotu gospodarczego, jest fakturą wystawioną niezgodnie z art. 32 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz

W art. 21 ust. 1 pkt 20 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ ustawodawca dokonał wyraźnego podziału pracowników na "skierowanych" i "nie skierowanych" do pracy za granicą, przyznając zwolnienie, o którym mowa w tym przepisie jedynie tym pierwszym.

Decyzja wydana na podstawie par. 23 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 1991 r. w sprawie karty podatkowej /Dz.U. nr 124 poz. 551 ze zm./ jest decyzją związaną, ma charakter wyłącznie deklaratoryjny; stwierdza skutek przewidziany przez prawo w przypadku zaistnienia określonego zdarzenia.

1. Przeprowadzenie remontu i dbałość o właściwy stan techniczny własnego budynku, podejmowane nie na rzecz innych podmiotów, ale we własnym interesie i na rzecz samego właściciela domu nie może być uznane za prowadzenie działalności gospodarczej. 2. Wynajmowanie pomieszczeń we własnym domu jednorodzinnym, stanowiące czerpanie pożytków cywilnych rzeczy /art. 53 par. 2 Kc/, nie jest prowadzeniem działalności