Sprawa oddania w drodze bezprzetargowej gruntu w użytkowanie wieczyste spółdzielni na podstawie art. 2c ustawy z dnia 29 września 1990 r. o zmianie ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. nr 79 poz. 464 ze zm./ nie należy do kategorii spraw z zakresu administracji publicznej.

Kwestię legitymacji procesowej należy oceniać w każdym stadium postępowania. Jeżeli więc środek odwoławczy od decyzji wniosła osoba nie będąca stroną postępowania, to zgodnie z art. 138 par. 1 pkt 3 Kpa postępowanie odwoławcze należało umorzyć decyzją. Ocena przymiotu strony, jako przesłanki materialnoprawnej nie powinna być rozstrzygana w trybie art. 134 Kpa.

1. Zawarta w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych /Dz.U. nr 32 poz. 191 ze zm./ konstrukcja pochodnego nabycia mienia przez gminę, powoduje konsekwencje określone w art. 36 tej ustawy. Polegają one na tym, że zobowiązania i wierzytelności rad narodowych i terenowych organów administracji państwowej

Zgodnie z art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ w wypadkach gospodarczo lub społecznie uzasadnionych zaległości podatkowe i odsetki za zwłokę mogą być umorzone w całości lub części.

Próba generalnej rezygnacji z części dochodów podatkowych gminy, chociażby nawet zapisana w formie "zaleceń" dla zarządu gminy nie mieści się w uprawnieniach gminy do stanowienia przepisów gminnych /prawa miejscowego/ określonych w art. 40 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./.

Odroczenie terminu - oznaczające przesunięcie w czasie końcowej daty dokonania określonej czynności prawnej - możliwe jest jedynie w odniesieniu do terminów, które w dniu złożenia wniosku przez podatnika jeszcze nie upłynęły.

Jako źródło pokrycia niedoboru - zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 5 stycznia 1991 r. - Prawo budżetowe /Dz.U. 1993 nr 72 poz. 344/ - rada gminy może wskazać faktyczną nadwyżkę budżetową z lat ubiegłych oraz wolne środki pochodzące z niewykorzystanego kredytu, które tej nadwyżki nie zwiększyły.

Nie może zwiększyć sumy kosztów uzyskania, podlegającej odliczeniu od przychodu kwota wypłacona przez podatnika małżonkowi, niezależnie od tego, czy poniesiony koszt w pełni odpowiada wartości wykonanej przez niego pracy.

Przepis par. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 6 lutego 1989 r. w sprawie zwolnienia od podatku dochodowego dochodów z tytułu niektórych rodzajów działalności gospodarczej /Dz.U. nr 3 poz. 20 ze zm./ ma zastosowanie w tych przypadkach, gdy równolegle jest prowadzona działalność zwolniona od podatku i podlegająca opodatkowaniu.

Z przewidzianego w art. 4 ust. 1 pkt 9 lit. "d" ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn /Dz.U. nr 45 poz. 207 ze zm./ zwolnienia, korzystają tylko zabytki nieruchome, które były wpisane do rejestru zabytków w dniu ich nabycia w drodze spadku.

1. W art. 12 ustawy z dnia 14 lutego 1991 r. - Prawo o notariacie /Dz.U. nr 22 poz. 91/ ustawodawca nie przewidział, aby kandydat na notariusza składał uprzednio egzamin notarialny, ani też nie wprowadził żadnej innej formy sprawdzania kwalifikacji zawodowych takiego kandydata. 2. Podane w art. 11 i 12 powyższej ustawy wymagania stawiane notariuszowi zostały wymienione w sposób wyczerpujący, a nie

Żaden organ nie może sprawdzać przygotowania profesorów i doktorów habilitowanych nauk prawnych oraz sędziów, prokuratorów, adwokatów i radców prawnych z trzyletnim stażem w tych zawodach do wykonywania zawodu notariusza /art. 12 ustawy z dnia 14 lutego 1991 r. - Prawo o notariacie - Dz.U. nr 22 poz. 91/.

1. Stroną postępowania administracyjnego o ustalenie warunków zabudowy i zagospodarowania terenu mogą być właściciele lub użytkownicy wieczyści sąsiednich działek. 2. Odmówić udzielenia odpowiedzi w pozostałej części.

Interesy jednego z przedsiębiorstw państwowych same przez się nie mogą być identyfikowane w gospodarce rynkowej z interesem gospodarki narodowej.

1. Decyzja administracyjna stosownie do przepisu art. 104 par. 2 Kpa rozstrzyga sprawę co do jej istoty. Oznacza to, iż z decyzji powinno wynikać jednoznacznie jaka jest treść rozstrzygnięcia sprawy, jakie z tego rozstrzygnięcia wynikają prawa lub obowiązki dla strony. 2. Działalność polegająca na świadczeniu pomocy prawnej objęta jest szczególnymi regulacjami, nadającymi tej działalności szczególne

Bezczynność lub zwłoka jednego z ogniw struktury organów administracji rządowej, przyczyniająca się do niezałatwienia sprawy w terminie ustalonym w przepisach prawa, nie może być zakwalifikowana jako przyczyna niezależna od organu w rozumieniu art. 35 par. 5 Kpa.

Art. 15 ustawy z dnia 29 marca 1963 r. o cudzoziemcach /Dz.U. 1992 nr 7 poz. 30 ze zm./, który rozstrzyga wyłącznie kwestie wydalenia cudzoziemca, nie daje żadnych podstaw do rozstrzygania o odstawieniu cudzoziemca do granicy w formie decyzji administracyjnej, bowiem nie jest to rozstrzygnięcie co do istoty sprawy /art. 104 Kpa/, a czynność mająca na celu wykonanie decyzji administracyjnej.

Wadliwość decyzji polegająca na jej podpisaniu przez przewodniczącego zarządu gminy a nie przez członków zarządu biorących udział w jej wydaniu stanowi o zmianie właściwości organu. Taka wadliwość decyzji nie jest oczywistą omyłką w rozumieniu art. 113 par. 1 Kpa i nie podlega sprostowaniu w trybie tego przepisu.

Koszty uzyskania przychodów wiążą się zawsze z konkretnym poszczególnym źródłem przychodu. Uprawnienia podmiotów podatkowych do odliczania tych kosztów od przychodów nie mogą być przenoszone w drodze umów cywilnych na inne podmioty.

Odmówić udzielenia odpowiedzi na pytania.

Udzielenie podatnikowi przez Urząd Skarbowy błędnych wyjaśnień w kwestii zaliczenia kosztów działalności rat leasingowych stanowi szczególną okoliczność, o której mowa w art. 8 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./, uzasadniającą rozważenie możliwości zaniechania poboru podatku w odpowiednim zakresie.

Jeśli skargę na niewydanie w terminie ustawowym przez Ministra Łączności decyzji w przedmiocie zezwolenia na działalność w dziedzinie telekomunikacji wniesiono już pod rządem art. 14a ustawy z dnia 23 listopada 1990 r. o łączności /Dz.U. nr 86 poz. 504 ze zm./, a Minister Łączności nie zdążył jeszcze przeprowadzić przetargu w celu wybrania podmiotu, któremu wyda koncesję, to do czasu zakończenia procedury