Orzeczenia
Wzruszenie decyzji niewadliwych dotyczyć może tylko takich, które mają charakter uznaniowy lub przy wydaniu których organ administracji ma do wyboru pewną gamę rozstrzygnięć, z których każde jest zgodne z prawem. W żadnym wypadku korekta taka nie może dotyczyć decyzji deklaratoryjnych.
W świetle przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 listopada 1983 r. w sprawie chorób zawodowych /Dz.U. nr 65 poz. 294 ze zm./, o tym czy schorzenie ma charakter zawodowy decydują dwa czynniki. Są nimi zamieszczenie schorzenia w specjalnym wykazie i istnienie związku przyczynowego pomiędzy chorobą a warunkami pracy. Wprowadzenie w tej materii jakichkolwiek dodatkowych wymagań czy ograniczeń
Artykuł 16 ust. 1 pkt 38 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania /Dz.U. nr 21 poz. 86 ze zm./ w brzmieniu ustalonym w art. 2 pkt 10 ustawy z dnia 6 marca 1993 r. /Dz.U. nr 28 poz. 127/ wprost wyklucza możliwość zaliczania do kosztów uzyskania spółki z o.o. wypłat czy innych świadczeń - dokonywanych na rzecz
1. Podatnikiem podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50/ jest spółka cywilna, a nie jeden ze wspólników. 2. Art. 47 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ stanowi, że wspólnik spółki cywilnej odpowiada całym swoim majątkiem
Osoby korzystające z praw pochodnych do gruntu /użytkownicy, użytkownicy wieczyści, zarządcy itp./ nie są stronami postępowania komunalizacyjnego w rozumieniu art. 28 Kpa, nie mogą one ze skutkiem kwestionować procesu komunalizacji, którego stronami są gminy i Skarb Państwa. Powyższe rozciąga się także na budynki i urządzenia znajdujące się na gruncie /art. 191 Kc/.
1. Ustawa z dnia 24 marca 1920 r. o nabywaniu nieruchomości przez cudzoziemców /Dz.U. 1933 nr 24 poz. 202 ze zm./ nie wymienia przesłanek udzielenia zezwoleń, co oznacza że organ orzekający działa na zasadzie uznania administracyjnego. Dotyczy to również banku jako wierzyciela hipotecznego. 2. Środkiem odwoławczym w rozumieniu art. 34 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym
Sejmik samorządowy może prowadzić mediacje jedynie w sprawach spornych między różnymi gminami, a nie między organami konkretnej gminy /art. 77 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym - Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./, natomiast uprawnienia przewidzianego w art. 77 ust. 1 pkt 4 tej ustawy do zwoływania nadzwyczajnej sesji rady gminy nie można egzekwować, gdy taka sesja nie
Od stycznia 1992 r. nie ma prawnych możliwości wzruszenia decyzji uwłaszczeniowych.
Uchwała Komisji Odwoławczej, rozpatrującej odwołanie kandydata na I rok studiów w szkole wyższej, nie stanowi rozstrzygnięcia w indywidualnej sprawie, w rozumieniu przepisów kodeksu postępowania administracyjnego, lecz wyraża jedynie stanowisko tej komisji, co do zasadności odwołania. Organem rozstrzygającym sprawę i wydającym decyzję ostateczną z zachowaniem reguł przewidzianych w art. 138 Kpa jest
Użyte w art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ pojęcie "w sprawie z zakresu administracji publicznej" odnosi się do samego przedmiotu uchwały organu samorządowego, nie zaś do sfery interesów prawnych i uprawnień podmiotów żądających ochrony sądowej. Jeżeli uchwała odnosi się do konkretnych osób fizycznych /właścicieli bądź użytkowników
Po uchyleniu decyzji przez organ II instancji i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania, organ I instancji nie może pozostawić sprawy bez rozpoznania, gdyż na tym etapie nie ocenia już podania /wniosku/ od strony formalnej /art. 64 par. 2 Kpa/ ale rozstrzyga sprawę merytorycznie.
Wynajmowanie lokali stanowi pobieranie pożytków z rzeczy /art. 52 par. 2 Kc/ i nie jest prowadzeniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej /Dz.U. nr 41 poz. 324 ze zm./.
Ustawodawca nie zwolnił osób wymienionych w art. 12 ustawy z dnia 14 lutego 1991 r. - Prawo o notariacie /Dz.U. nr 22 poz. 91/ od warunku ukończenia wyższych studiów prawniczych /art. 11 pkt 3 ustawy/.
Artykuł 17 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368: zm. Dz.U. nr 104 poz. 515/ nie przewiduje skarg na bezczynność organów w sprawach rozstrzyganych w drodze uchwał gminy.
Budowle związane wyłącznie z prowadzeniem działalności polegającej na kontraktacji, skupie i obrocie materiałem siewnym oraz usługach w zakresie gospodarki nasiennej podlegają opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości na podstawie art. 3 ust. 1 pkt 2 w związku z ust. 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./.
1. Likwidacja przedsiębiorstwa państwowego w trybie art. 37 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 13 lipca 1990 r. o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych /Dz.U. nr 51 poz. 298 ze zm./ nie powoduje wygaśnięcia posiadanego przez to przedsiębiorstwo prawa użytkowania wieczystego gruntu. Przechodzi ono na rzecz Skarbu Państwa, reprezentowanego przez organ założycielski. 2. W takiej sytuacji postępowanie administracyjne
Zgodnie z treścią art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "c" ustawy z dnia 26 lipca 1989 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ odliczeniu od dochodu podlegają wydatki poniesione w roku podatkowym na cele mieszkaniowe podatnika przeznaczone na wkład budowlany lub mieszkaniowy od spółdzielni mieszkaniowej. Podatnik, który nie jest członkiem spółdzielni, nie ma tytułu prawnego do
Żaden z przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ nie zabrania odliczania od podstawy opodatkowania wydatków poniesionych przez podatnika w danym roku podatkowym i przeznaczanych na spłatę wkładu mieszkaniowego, gdy budowa mieszkania, do którego przywiązane jest przysługujące mu spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu, finansowana
Par. 40a ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 12 maja 1993 r. w sprawie podatku od towarów i usług /Dz.U. nr 39 poz. 176 ze zm./ nie jest zgodny z art. 50 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./.
W sprawach, w których właściwość organu orzekającego nie wynika w sposób oczywisty z przepisów prawa, na organie orzekającym ciąży bezwzględny obowiązek przedstawienia w decyzji szczegółowych ustaleń, wskazujących na jego właściwość w sprawie. Braki w ustaleniach w tym zakresie nie mogą być uzupełnione przez Naczelny Sąd Administracyjny.